Η παρουσία του γκρουπ «Panathinaikos AC esports» στο Facebook το τελευταίο διάστημα «πυροδότησε» μία σειρά φημών και ερωτήσεων, όσον αφορά τον σκοπό της ύπαρξής της. Όσο περνούν οι ημέρες, τα δεδομένα προχωρούν προς την πλευρά της βεβαιότητας, με τους «πράσινους» να ετοιμάζονται (όπως όλα δείχνουν) να πραγματοποιήσουν την είσοδό τους στον τομέα των e-sports.
Οι φήμες οι οποίες εξαπλώνονται τα τελευταία εικοσιτετράωρα έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον των Ελλήνων gamers αλλά και τα ερωτηματικά των υπολοίπων συμπατριωτών μας που, αντικειμενικά, δεν είχαν την δυνατότητα να πληροφορηθούν και να παρακολουθήσουν τα δεδομένα και τις εξελίξεις στον εν λόγω τομέα.
Όσο ο Παναθηναϊκός ετοιμάζεται να κάνει το μεγάλο «άλμα» προς την αγορά και τον «θαυμαστό καινούριο κόσμο» του μέλλοντος, το Panathinaikos24.gr επιχειρεί να συγκεντρώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες αναφορικά με τα e-sports και να λύσει όλες τις ενδεχόμενες απορίες που (εύλογα) παρουσιάζονται και θα παρουσιαστούν στους φίλους της ομάδας.
Η απαραίτητη εισαγωγή
Την τελευταία 25ετια, η τεχνολογία έχει πραγματοποιήσει αλματώδη εξέλιξη με τον τομέα της πληροφορικής να «τραβά» την πρωτοπόρα γραμμή. Από τους υπολογιστές που «τρέχουν» την αγαπητή αλλά cult πλέον πανσιέντζα και το φλιπεράκι, περάσαμε στην πρωτοκαθεδρία του multiplayer game, το οποίο έχει τη βάση του στο διαδίκτυο.
Βέβαια, για να έρθει στη ζωή μας το παιχνίδι μέσω ίντερνετ έπρεπε πρώτα να απαλλαγούμε από τις… βάρβαρες συνδέσεις μας με τις χαμηλές ταχύτητες και τον… σπαστικό ήχο την ώρα της σύνδεσης. Όταν λοιπόν η ανθρωπότητα σταμάτησε να χρησιμοποιεί την ατάκα «κλείσε το ίντερνετ, θέλω να πάρω τηλέφωνο» και περάσαμε σιγά σιγά στην εποχή των ευρυζωνικών συνδέσεων, άρχισαν δειλά δειλά να κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα… συνεργατικά ιντερνετικά παιχνίδια.
Μέχρι τότε, οι πιστοί φίλοι των υπολογιστών έπαιζαν τους αγαπημένους τους τίτλους offline, αλλά η εξέλιξη των συνδέσεων έφερε πιο δυναμικά στη ζωή όλων το multiplaying. Από το 2005 περίπου και κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, άρχισε να λιγοστεύει η παρουσία δύο ανθρώπων στον ίδιο χώρο για χάρη ενός παιχνιδιού.
Πλέον όλοι μπορούσαν να παίξουν άνετοι και ωραίοι από τα σπίτια τους με τις συναθροίσεις να αφορούν πλέον μόνο ειδικές περιπτώσεις, όπως είναι για παράδειγμα οι κλασικές βραδιές μιας παρέας μαζί με το Pro Evolution (η FIFA, ανάλογα τα γούστα).
Από τα internet cafe στα μεγάλα στάδια
Τα νέα δεδομένα, η «νέα τάξη πραγμάτων» στις τάξεις του gaming έφερε δειλά δειλά την εμφάνιση των πρώτων, αποκλειστικά ιντερνετικών παιχνιδιών, τα οποία απαιτούσαν τη συνεργασία πολλών ανθρώπων για την επίτευξη ενός σκοπού, όπως το Counter Strike, το DoTA και το LoL.
Οι τίτλοι αυτοί έδωσαν τη δυνατότητα στους χρήστες να συγκροτήσουν ομάδες με τους φίλους τους, αλλά και ανθρώπους από όλον τον κόσμο, δίνοντας μία άλλη διάσταση στον χαρακτήρα των παιχνιδιών. Οι δυνατότητες που προσέφερε η ανάπτυξη του ίντερνετ άφηναν σιγά-σιγά στην «απ’ έξω» τους… μοναχικούς καβαλάρηδες και πριμοδοτούσαν τη συνεργασία μεταξύ των παικτών.
Η αυξανόμενη δημοτικότητα αυτών των τίτλων οδήγησε στο να ξεπεράσουν τα «στενά» όρια των σπιτιών μας και των internet cafe. Η ραγδαία αύξηση των χρηστών που περνούσαν αβίαστα τις ώρες τους μπροστά από μία οθόνη, έφερε στο προσκήνιο την ανάγκη διοργάνωσης τουρνουά, τα οποία μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αύξησαν κι αυτά με τη σειρά τους την εμβέλειά τους σε παγκόσμιο επίπεδο!
Αρχικά, στα τουρνουά αυτά συμμετείχαν ερασιτέχνες παίκτες οι οποίοι ήταν καθαρά ερασιτέχνες, αλλά μετά από τόση προπόνηση είχαν καταφέρει να γίνουν οι κορυφαίοι του είδους τους. Τα πρώτα βήματα αυτών των διοργανώσεων είχαν τόση μεγάλη απήχηση, καθώς πλέον οι ομάδες που συγκροτούνταν είχαν αποκτήσει τους λεγόμενους groupies τους.
Τόσους, που χρειάστηκε ολόκληρο «Staples Center» (η έδρα των Λέικερς) ώστε να τους χωρέσει στους περσινούς τελικούς του παγκοσμίου πρωταθλήματος του League of Legends!
Παιχνίδι για παιδιά; Καμία σχέση…
Όσοι διαβάζετε αυτό το κείμενο, σίγουρα θα έχετε σχηματίσει την εντύπωση πως γίνεται τόσος «ντόρος» για το τίποτα. Για παιχνίδια που αφορούν τη νεολαία. Κι όμως, ο ντόρος αυτός ο οποίος άρχισε να γίνεται ολόκληρο… τσουνάμι στις αρχές της δεκαετίας του ’10, προσέλκυσε το ενδιαφέρον των μεγάλων χορηγών.
Εταιρείες όπως η Intel για παράδειγμα, αλλά και πολλές άλλες, «οσμίστηκαν» τη δημιουργία ενός νέου πεδίου, πρόσφορου προς επενδύσεις. Εξάλλου το έδαφος προς… εμπορική εκμετάλλευση στο συγκεκριμένο πεδίο ήταν ήδη στρωμένο. Τα e-sports αποκτούσαν ολοένα και περισσότερο κοινό, το οποίο γέμιζε μέχρι και στάδια για να δει την αγαπημένη του ομάδα να αγωνίζεται σε τουρνουά πανευρωπαϊκού και παγκοσμίου επιπέδου. Το μόνο που έλειπε για την εκτόξευση του συγκεκριμένου τομέα ήταν η είσοδος των λεγόμενων «sugar daddies».
Από τη στιγμή που μπήκαν στο «χορό» οι μεγάλοι χορηγοί, ο χαρακτήρας των e-sports υπέστη μία ολοκληρωτική μετάλλαξη ως προς τη φύση του. Σχηματικά, ό,τι συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του ’70 στην Ελλάδα όταν οι συστάθηκαν οι ΠΑΕ και έδωσαν τέλος στην ημιεπαγγελματική φύση του προιόντος που λέγεται ποδόσφαιρό, έγινε και στα e-sports σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα.
Πλέον ο τομέας αυτός πέρασε σε καθαρά επαγγελματικό επίπεδο. Οι χορηγοί φρόντισαν ώστε κάθε ομάδα να έχει τον προπονητή της, το δικό της προπονητικό κέντρο (gaming house) στο οποίο οι παίκτες προετοιμάζονταν κάτω από αυστηρά ωράρια. Βέβαια, οι επιταγές των «μεγάλων» προς την επιχείρησή τους πλέον δεν γινόταν αμισθί, καθώς φρόντιζαν να καλύπτουν full-time το ρόστερ και όλο το επιτελείο τους προσφέροντας τους απαραίτητους μισθούς.
Παράλληλα, στο «οργασμικό» πανηγύρι της ανάπτυξης έκαναν την εμφάνισή τους και τα ΜΜΕ! Μπορεί η κάλυψη των μεγάλων τουρνουά να μην γίνεται μέσω τηλεόρασης, αλλά μέσω live streaming, αλλά διοργανώσεις σαν αυτές απασχολούν πλήθος δημοσιογράφων, παρουσιαστών και αναλυτών οι οποίοι εξειδικεύονται στον τομέα του gaming. Η παρουσίαση των μεγάλων τουρνουά δε, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις αντίστοιχες τηλεοπτικές παραγωγές του ΝΒΑ!
Αθλητισμός και e-sports «εις σάρκα μίαν»
Αφού εξηγήσαμε την ιστορία της άνθισης των e-sports, ήρθε η ώρα να φτάσουμε στο «ζουμί» της υπόθεσης που δεν είναι άλλο από την εμπλοκή των μεγάλων αθλητικών club σε αυτόν τον τομέα.
Ένα προϊόν το οποίο προσελκύει πάνω από μισό δισεκατομμύριο (αθροιστικά σε LoL, DoTA, Overwatch) παίκτες σε ερασιτεχνικό επίπεδο και έχει στήσει γερά τα «πόδια» του σε επαγγελματικά πρότυπα, διοργανώνοντας τουρνουά παγκόσμιας εμβέλειας με καθαρά έσοδα τα οποία ξεπερνούν τα 500εκ δολλάρια και έπαθλα που αγγίζουν τα 5 εκ. δολάρια, ήταν φυσικό να προσελκύσει το ενδιαφέρον του αθλητικού κόσμου.
Στην αρχή τα πρώτα δειλά βήματα έγιναν από τις Σάλκε και Μπεσίκτας, οι οποίες δημιούργησαν τις δικές τους ομάδες στο League of Legends οι οποίες συμμετείχαν στα αντίστοιχα προκριματικά του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Η κίνηση αυτή εμπεριείχε το δικό της ρίσκο αλλά εκ του αποτελέσματος φάνηκε πως βγήκε σε καλό για τους Γερμανούς, οι οποίοι έκαναν περαιτέρω γνωστό το «brand name» τους στον κόσμο των gamers, αυξάνοντας τα έσοδά της τον προηγούμενο χρόνο!
Μπορεί η Σάλκε να μην σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της, ωστόσο το παράδειγμά της αναμένεται να το ακολουθήσουν αρκετοί ποδοσφαιρικοί (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ) αλλά και μπασκετικοί σύλλογοι προερχόμενοι από το ΝΒΑ. Εξάλλου, η προοπτική της εισόδου του αθλητικού κόσμου στον τομέα αυτόν δεν γίνεται για λόγους επίδειξης δύναμης αλλά έχει προοπτική εξέλιξης και κέρδους.
Που οδηγεί η ιστορία…
Κακά τα ψέματα, πέραν των εμπορικών προσανατολισμών που υπάρχουν, οι σύλλογοι σκέφτονται και θέματα μελλοντικής επιβίωσης! Τι εννοούμε;
Στον δυτικό κόσμο, οι νέες γενιές φαίνεται να αρχίζουν να έχουν περισσότερο ενδιαφέρον για τα e-sports, παρά για τον παραδοσιακό αθλητισμό. Κι αν νομίζετε πως είμαστε υπερβολικοί, ρωτήστε το παιδί σας, το ανιψάκι σας, τον μικρό αδερφό σας γι αυτό το ζήτημα. Ευτυχώς ή δυστυχώς του είναι πιο εύκολο να σας απαριθμήσει τους παγκοσμίου φήμης παίκτες του LoL παρά την ενδεκάδα της Μπαρτσελόνα για παράδειγμα.
Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει πως ο κλασικός ομαδικός αθλητισμός θα «σβήσει», αλλά σίγουρα το κοινό το οποίο απασχολεί θα αρχίσει να μειώνεται σταδιακά με τον καιρό, όσο «ανεβαίνει» η διάδοση αλλά και η φήμη των e-sports. Η παράμετρος αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη από τα μεγάλα κλαμπ τα οποία είδαν στο εγχείρημα αυτό την προοπτική της διατήρησης της εμπορικής τους φίρμας αλλά και της αύξησης των εσόδων τους.
Παράλληλα, οι σύλλογοι που θέλουν να αναμιχθούν σε αυτή την ιστορία γνωρίζουν πως δεν χρειάζεται προς το παρόν να διαθέσουν έναν πακτωλό χρημάτων ώστε να ισχυροποιηθούν στα e-sports. Βάσει υπολογισμών, μία ομάδα η οποία έχει βλέψεις για καθιέρωση στα on-line αγωνίσματα, δεν χρειάζεται να διαθέσει πάνω από 500.000 ευρώ για να δημιουργήσει τον δικό της μικρόκοσμο, γνωρίζοντας πως σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα θα έχει κάνει απόσβεση των χρημάτων της.
Το μάρκετινγκ που περικλείει τον συγκεκριμένο τομέα δεν διαφέρει από αυτό του παραδοσιακού αθλητισμού ως «στήσιμο». Απλά οι μπουτίκ των ομάδων έχουν ιντερνετική υπόσταση, τα μπλουζάκια και οι ιδιαίτερες περιβολές των e-αθλητών «μοσχοπουλάνε», απλά αντί για μπάλες και παπούτσια, στον online κόσμο έχουν πέραση τα προιόντα που προσφέρει ο χορηγός, όπως πληκτρολόγια, ποντίκια και όλα τα συναφή…
Ο ρόλος του Παναθηναϊκού
Κλείνοντας, αξίζει να αναφερθούν και να αποσαφηνιστούν κάποια πράγματα αναφορικά με την διαφαινόμενη είσοδο του Παναθηναϊκού στα e-sports.
Αν τελικά «κλειδώσει» η παρουσία τους εκεί, τότε οι «πράσινοι» θα είναι οι πρωτοπόροι της ελληνικής σκηνής. Η πρώτη ομάδα από την Ελλάδα η οποία τολμά να απλώσει τα «φτερά» της σε αυτόν τον τομέα. Βέβαια, για να μην δημιουργηθούν παρανοήσεις και παρεξηγήσεις, η νέα προσπάθεια αυτή δεν εξασφαλίζει ούτε δεσμεύει τον σύλλογο καθ’ ολοκληρίαν.
Όπως συμβαίνει σε μία σειρά άπειρων παραγόντων, έτσι και στα e-sports, η χώρα μας είναι πολύ πιο πίσω σε εξέλιξη, τεχνογνωσία και εν τέλει προώθηση του συγκεκριμένου κλάδου. Την τελευταία διετία υπήρξαν οι πρώτες προσπάθειες ώστε να «σταθούν» στα πόδια τους τα ιντερνετικά σπορ αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα απ’ ότι συμβαίνει στον ευρωπαϊκό και τον παγκόσμιο χάρτη.
Εξισώστε την κατάσταση με την προ 1987 εποχή στο ελληνικό μπάσκετ. Περιορισμένο αλλά αναπτυσσόμενο κοινό, ημιεπαγγελματικές ομάδες και λίγες παρουσίες στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Η Ελλάδα μόλις φέτος κατάφερε να στείλει δική της ομάδα στα τουρνουά (Ad Finem – DoTa), μετά την εκπροσώπησή της από τον Κωνσταντίνο Τζωρτζίου των H2K στο εφετινό παγκόσμιο πρωτάθλημα του League of Legends. Παράλληλα, το επίπεδο των διαγωνιζομένων και των διοργανώσεων αν και ανταγωνιστικό δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτά του εξωτερικού.
Όμως, κάθε αλλαγή, κάθε νέο δεδομένο που προκύπτει θέλει και τους δικούς της «πιονιέρους», τους πρωτοπόρους. Ο Παναθηναϊκός, αφουγκραζόμενος τα σημεία των καιρών και της εξέλιξης, είναι έτοιμος στο να φέρει το σήμα του και σε αυτά τα χωράφια. Βέβαια για να υπάρξει η ανάλογη πρόοδος θα πρέπει να συμβούν τα απαραίτητα βήματα προς τα μπρος από την ελληνική κοινότητα που «τρέχει» και ασχολείται με αυτήν την διαδικασία.
Το ρίσκο που αναμένεται να λάβει ο σύλλογος δεν είναι αμελητέο, αλλά οι προοπτικές εξέλιξης στο όλο θέμα, μόνο αψήφιστα δεν μπορούν να περάσουν. H όποια επένδυση είναι προγραμματισμένη να γίνει θα φέρει τους πρώτους «καρπούς» στο άμεσο μέλλον, κρίνοντας από την αυξανόμενη δημοτικότητα του κλάδου αυτού. Παράλληλα, η είσοδος μίας ομάδας με το brand name του Παναθηναϊκού, μόνο ώθηση και βοήθεια μπορεί να δώσει στα εν Ελλάδι πεπραγμένα του συγκεκριμένου τομέα, ο οποίος προσπαθεί να αναπτυχθεί, στα πρότυπα του εξωτερικού.
Το μέλλον θα δείξει πολλά! Ποιος ξέρει; Ίσως το παράδειγμα του Παναθηναϊκού το ακολουθήσουν κι άλλες ελληνικές ομάδες, λίαν συντόμως. Είτε το θέλουμε είτε όχι, το μέλλον φαίνεται πως ανήκει στα e-sports και όσοι προσαρμοστούν έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτυχθούν και να επιβιώσουν!
