«Αγαπητέ Αρτέμη,
δεν θα σου πω ποιος είμαι, αλλά θέλω να με εμπιστευτείς. Ξέρω ότι τα βράδια βλέπεις στα όνειρα σου κεραυνούς να υψώνονται και τρίαινες να τρυπάνε τη θάλασσα. Όταν τα λες στους άλλους σε εμπαίζουν. Εγώ όμως σε γνωρίζω. Δεν σε πιστεύω. Όποιος πιστεύει είναι βλάκας. Δεν πιστεύεις, γνωρίζεις.
Είμαι κι εγώ σαν κι εσένα. Ένας πολεμιστής. Πολεμάω ακόμα και στην τουαλέτα, αλλιώς δεν θα βγει αυτό που πρέπει να βγει. Νομίζω ότι τώρα που καταλαβαινόμαστε θα με ακούσεις ευλαβικά…
Διαβάστε τη συνέχεια στο menshouse.gr