Ο 27χρονος Σέρβος σέντερ πραγματοποιεί μία από τις καλύτερες, αν όχι την καλύτερη, σεζόν της καριέρας του αγωνιζόμενος με τη φανέλα του Ερυθρού Αστέρα. Η μέχρι τώρα συνεισφορά του αλλά και οι επιδόσεις του στην Ευρώλιγκα τον έχουν κατατάξει εύλογα ως ένα από τα «βαρόμετρα» του ρόστερ αλλά και ως «σημείο αναφοράς» στη γραμμή των ψηλών της ομάδας του.
Ο Κούζμιτς έχει μεγάλο μερίδιο «ευθύνης» στην μέχρι τώρα πορεία του Αστέρα στη διοργάνωση, ο οποίος έχει κάνει για τα καλά αισθητή την παρουσία του ευρισκόμενος σε τροχιά πρόκρισης, ευρισκόμενος στην 7η θέση της κατάταξης, έχοντας «πάρει» τα… σκαλπ ομάδων όπως η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ, η Μακάμπι, με πρόσφατο θύμα του τη Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Στο χθεσινό 75-73 του Βελιγραδίου, ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού κυριάρχησε σε άμυνα και επίθεση, τελειώνοντας το ματς με συγκομιδή 21 πόντων (9/15 δίποντα, 3/3 βολές), 8 ριμπάουντ, 2 μπλοκ, 6 κερδισμένων φάουλ, «κερδίζοντας» ένα διόλου ευκαταφρόνητο… 28άρι στο index rating.
Η εκπληκτική του παρουσία κόντρα στη Φενέρ, ενίσχυσε τις εν Ελλάδι φωνές αναφορικά με την αξία του. Μετά τη λήξη της αναμέτρησης με την ομάδα του Ζοτς, «στήθηκε» ένας «χορός» σχολίων στα social media τα οποία κινούνταν στο ίδιο μήκος κύματος, εκφράζοντας εν πολλοίς την απορία για το εάν ο φετινός Κούζμιτς θα μπορούσε να είχε θέση στο ρόστερ του «εξάστερου».
Στο διάστημα που αγωνίστηκε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, είδαμε έναν καλαθοσφαιριστή ο οποίος, παρά τις φιλότιμες, κατά κοινή ομολογία, προσπάθειες που κατέβαλε δεν μπορούσε να κάνει τη διαφορά στο «ζωγραφιστό».
Στο αμυντικό κομμάτι έβγαζε εις πέρας την αποστολή του στις περισσότερες των περιπτώσεων, ωστόσο στην επίθεση γινόταν συχνά αισθητή η αδυναμία στο να συνεισφέρει επαρκώς σε αυτόν τον τομέα. Βέβαια ας μην λησμονούμε το γεγονός πως ο ίδιος αποκτήθηκε ουσιαστικά ως backup του Μίρο Ραντούλιτσα, ώστε να καλύψει την έμφυτη αδυναμία του πρώτου στην άμυνα.
Η ειδοποιός διαφορά στη σύγκριση του περσινού με τον φετινό Κούζμιτς είναι το ίδιο το περιβάλλον και οι απαιτήσεις που υπάρχουν. Ο Ερυθρός Αστέρας, παρά το γεγονός πως ανέκαθεν αποτελούσε ένα υπολογίσιμο, ευρωπαϊκά μέγεθος, ικανό να «κατατροπώσει» οποιονδήποτε αντίπαλο, ειδικά στην έδρα του, βρίσκεται ένα σκαλί (ίσως και παραπάνω) πιο κάτω από τον Παναθηναϊκό. Η σύγκριση των δύο αυτών μεγεθών όσον αφορά την ιστορία, την ποιότητα του ρόστερ, το μπάτζετ αλλά και τις εν γένει απαιτήσεις από τη διοργάνωση είναι ανομοιόμορφη.
Ο Κούζμιτς βρήκε στην πατρίδα του την απαιτούμενη ηρεμία και τις… χαμηλωμένες απαιτήσεις, συγκριτικά με όσες υπήρχαν και υπάρχουν στους «πράσινους», γεγονός που τον βοήθησε να βρει τον εαυτό του και τον απαιτούμενο ρυθμό ώστε να μετατραπεί σε ένα πολύτιμο «γρανάζι» μιας μηχανής η οποία είναι σχεδιασμένη με καθορισμένο ταβάνι κάθε σεζόν.
Ο 27χρονος σέντερ αποδίδει τα μέγιστα καθώς έφυγε από πάνω του ένα ψυχολογικό «βάρος» το οποίο δεν μπόρεσαν να σηκώσουν αρκετοί συνάδελφοι του στο παρελθόν, οι οποίοι ήρθαν στον Παναθηναϊκό με ανάλογα βιογραφικά, αλλά δεν μπόρεσαν να προσφέρουν τα αναμενόμενα. Το «brand name» του «εξάστερου», το οποίο επιτάσσει τίποτα λιγότερο από την κορυφή δημιουργεί από μόνο του ειδικές συνθήκες για το «στομάχι» κάθε καλαθοσφαιριστή, ο οποίος έχει αποτελέσει η αποτελεί μέλος του συλλόγου.
Για πολλούς και διάφορους λόγους, ο Κούζμιτς δεν κατάφερε να «δέσει» στο ΟΑΚΑ, όπως άλλωστε και αρκετοί άλλοι καλαθοσφαιριστές. Το γεγονός αυτό όμως δεν αναιρεί πως πρόκειται για μια περίπτωση παίκτη ο οποίος έχει «χτυπητά» πλεονεκτήματα, αλλά και αδυναμίες. Στην υποθετική ερώτηση για το εάν χωρούσε στο φετινό ρόστερ, η απάντηση θα ήταν δεδομένη. Ως ρολίστας θα μπορούσε, ως πρωταγωνιστής πιθανότατα όχι.
