Το «ξημέρωμα» του 1992 δεν βρήκε τον Παναθηναϊκό στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Οι «πράσινοι» του Βασίλη Δανιήλ προσπαθούσαν με «νύχια» και με «δόντια» να μην χάσουν την επαφή με την πρωτοπόρο ΑΕΚ, η οποία οδηγούσε την κούρσα του πρωταθλήματος, αλλά οι συνεχόμενες γκέλες τους συντέλεσαν στο να χάσουν αρκετό έδαφος.
Μια ημέρα σαν σήμερα, στις 26 Ιανουαρίου του 1992, το «τριφύλλι» υποδεχόταν τον Ολυμπιακό των χιλίων -αγωνιστικών και μη- προβλημάτων στο ΟΑΚΑ για την 17η αγωνιστική της Α’ Εθνικής και ήθελε πάση θυσία τη νίκη ώστε να κρατηθεί «ζωντανό» στη μάχη του τίτλου, μετά τα δύο απανωτά «στραβοπατήματα» με Απόλλωνα (1-2) και ΠΑΟΚ (0-1).
Στις εξέδρες του Ολυμπιακού Σταδίου, βρέθηκαν εκείνη την ημέρα περίπου 45.000 οπαδοί του Παναθηναϊκού, μεταξύ αυτών ο Παύλος Γιαννακόπουλος, συνοδεία του νεοπροσληφθέντα τότε προπονητή της ομάδας μπάσκετ, Ζέλικο Παβλίσεβιτς. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα βέβαια δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, ιδιαίτερα μετά τα συνεχόμενα ανεπιτυχή αποτελέσματα της ομάδας στο πρωτάθλημα, τα οποία την είχαν κρατήσει πίσω βαθμολογικά.
Ο Δανιήλ επέλεξε να παρατάξει την ομάδα με ένα άκρως επιθετικό σχήμα, ξεκινώντας βασικό τον άρτι αφιχθέντα από την Αργεντινή, Χουάν Χοσέ Μπορέλι, ως παρτενέρ του Σπύρου Μαραγκού στα χαφ και επιθετικό δίδυμο τους Σαραβάκο και Βαζέχα. Το ρίσκο του Καβαλιώτη τεχνικού απέδωσε άμεσα καρπούς, με τον Παναθηναϊκό να πιέζει από το πρώτο λεπτό της αναμέτρησης, έχοντας μάλιστα δύο καλές στιγμές με τους Χριστοδούλου και Βαζέχα.
Οι «πράσινοι» κατάφεραν να μετουσιώσουν την υπεροχή τους σε γκολ στο 18ο λεπτό, με τον Σπύρο Μαραγκό να «ανοίγει» το σκορ, έχοντας βέβαια και τη βοήθεια της τύχης. Δώδεκα λεπτά αργότερα, το «τριφύλλι» ξεδίπλωσε μια υποδειγματική αντεπίθεση με τον Μπορέλι να δίνει ασίστ πάρε-βάλε στον Σαραβάκο, ο οποίος με κεφαλιά νίκησε τον Ταληκριάδη διαμορφώνοντας το 2-0. Στη φάση αυτή μάλιστα, οι δύο πρωταγωνιστές της δεν κατάφεραν να αποφύγουν την σφοδρή μεταξύ τους σύγκρουση, η οποία συντέλεσε στο να χάσουν προσωρινά τις αισθήσεις τους.
Ο Σαραβάκος μπόρεσε να ξεπεράσει γρήγορα το χτύπημα και να επανέλθει στο γήπεδο, δεν συνέβη όμως το ίδιο με τον πορτιέρο του Ολυμπιακού, τον οποίο αντικατέστησε λίγα λεπτά αργότερα ο νεαρός τότε, Σωκράτης Κοψαχείλης.
Η διαφορά των δύο τερμάτων φάνταζε δύσκολο στο να ανατραπεί από τον Ολυμπιακό, παρά το γεγονός πως οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν αισθητή την παρουσία τους στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, χάνοντας μια απίστευτη τριπλή ευκαιρία στο 50ο λεπτό. Το διάστημα της πίεσης των φιλοξενούμενων έλαβε τέλος λίγα λεπτά αργότερα με τους «πράσινους» να επανακτούν τα ηνία του ματς από το 60ο λεπτό και έπειτα, δίνοντας μάλιστα διαστάσεις θριάμβου στη νίκη τους με τον Κριστόφ Βαζέχα να σημειώνει το 3-0 στο 78ο λεπτό.
Το τελικό 3-0 επανέφερε την ηρεμία στις τάξεις του συλλόγου αλλά και των οπαδών, καθώς «έσβησε»… μονοκοντυλιά τις κακές εμφανίσεις του προηγούμενου διαστήματος. Παράλληλα, η αναμέτρηση αυτή «σύστησε» τον νεαρό Μπορέλι στην ποδοσφαιρική Ελλάδα. Ο «Χότα-Χότα» αγωνίστηκε για 55 λεπτά στο ντέρμπι, έχοντας στο ενεργητικό του την ασίστ στο γκολ του Σαραβάκου, δείχνοντας από νωρίς σημάδια της κλάσης του.
Το ζητούμενο για την ομάδα του Δανιήλ ήταν να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό προκειμένου να «ρίξει» από την κορυφή την ΑΕΚ. Για την ιστορία πάντως, οι «πράσινοι» δεν κατάφεραν να απειλήσουν εν τέλει την «Ένωση» η οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα εκείνη τη σεζόν συγκεντρώνοντας 54 βαθμούς, έναντι 51 του Ολυμπιακού και 48 του Παναθηναϊκού.
Παναθηναϊκός: (Βασίλης Δανιήλ): Βάντσικ, Αποστολάκης, Καλιτζάκης, Μαυρίδης, Καλατζής, Χριστοδούλου, Καραγεωργίου, Μπορέλι (55′ Τσιφούτης), Μαραγκός (83′ Φραντζέσκος), Σαραβάκος, Βαζέχα.
Oλυμπιακός: (Όλεγκ Μπλαχίν): Ταληκριάδης (Κοψαχείλης), Παχατουρίδης, Μαυρομμάτης, Τσαλουχίδης, Καραταϊδης, Χατζίδης (69′ Κωφίδης), Λιτόφτσενκο, Τσιαντάκης, Μητρόπουλος, Σάβιτσεφ, Αναστόπουλος.
