Μια λέξη θαρρώ πως μπορεί να ξεστομίσει κανείς, μετά από αυτό το παιχνίδι. Κρίμα. Τίποτε άλλο. Στα τελευταία 4:46, ο Παναθηναϊκός διαδοχικά χάνει πέντε επιθέσεις με Καλάθη, Σίνγκλετον και Τζέιμς, επιτρέπει στον Σιμόνοβιτς (στα ρηχά μέχρι εκείνη τη στιγμή) να σκοράρει εύκολους πόντους και με απίθανα λάθη να χάνει ένα ματς ή εν πάσει περιπτώσει την ευκαιρία να πάρει μια νίκη, που τα οφέλη της θα ήταν τεράστια.
Δε ήρθε όμως η νίκη και ο Παναθηναϊκός πρέπει πλέον να κοιτάξει μπροστά. Με ρεαλισμό, κυνισμό και σοβαρότητα. Αν μείνει στο «κρίμα», κινδυνεύει να δυσχεράνει τη θέση του ακόμα περισσότερο. Ο καλύτερος «γιατρός» είναι μια μεγάλη νίκη, που θα του δώσει αυτοπεποίθηση και ψυχολογία. Το ντέρμπι της Δευτέρας στο ΟΑΚΑ με τον Ολυμπιακό, είναι μια τέτοια ευκαιρία.
Αναφορικά με το αποψινό ματς, ο Παναθηναϊκός έδειξε για μια ακόμη φορά πως είναι ένα γκρουπ παικτών, εξαιρετικά ταλαντούχων, με τρομερές δυνατότητες, αλλά μακριά από αυτό που θα λέγαμε ομάδα.
Ίσως να έχει κουράσει αυτό. Το λέμε, το ξαναλέμε. Μπορεί να ακούγεται σε κάποιους κλισέ. Είναι όμως και αλήθεια. Σκεφτείτε το ματς ξανά. Περάστε τις εικόνες από το μυαλό σας. Πόσες συνεργασίες (όπως αυτή των Μπουρούση-Τζέιμς για παράδειγμα που θύμισε κάτι από Λαμποράλ) θυμάστε να γίνονται απόψε; Ελάχιστες. Πόσες φορές θυμάστε σουτ ή προσπάθειες στο 1vs1; Αμέτρητες.
Ακόμα και έτσι μπορεί να είναι ανταγωνιστικός ο Παναθηναϊκός. Όχι όμως ικανός να φτάσει στην κορυφή. Για να πας στην κορυφή, πρέπει πρώτα να γίνεις ομάδα, να αποκτήσεις μέταλλο, να ατσαλωθείς. Η δουλειά του Τσάβι Πασκουάλ, θα φανεί την επόμενη σεζόν. Ο Καταλανός προς το παρόν προσπαθεί να κάνει όσα περισσότερα μπορεί, εν μέσω μιας σεζόν, απαιτητικής, καινούργιας, με έντονο το απρόβλεπτο στοιχείο. Εκεί ποντάρει… Στο απρόβλεπτο. Και όπου βγει. Αρκεί-λέω εγώ-να μπει στην οκτάδα, διότι μετά την αποψινή ήττα, όλα είναι ανοικτά…
ΥΓ.1: Ο Νικ Καλάθης είναι ντεφορμέ. Έχει τραβήξει όλο το κουπί. Ήταν ολομόναχος όταν έλειπε ο Τζέιμς. Κάνει μια τρομερή σεζόν. Ας τον «σταυρώσουν» όσοι το επιθυμούν στο τέλος της χρονιάς.
ΥΓ.2: Το ότι ο Όγκνιεν Κούζμιτς κάνει σπουδαία ματς με τη φανέλα του Ερυθρού Αστέρα, σε σημαίνει απολύτως τίποτα. Η «ερυθρόλευκη» φανέλα, ζυγίζει μερικούς χιλιάδες τόνους λιγότερους από αυτή του Παναθηναϊκού…
ΥΓ.3: Ο Αλεσάντρο Τζεντίλε είναι εκτός ρυθμού, εκτός των πάντων… θα έλεγα. Υπομονή. Αν θέλει ο ίδιος θα γίνει ο «κανονικός» Τζεντίλε. Και αν γίνει τα λέμε…
