Το ντέρμπι πάει, πέρασε. Πλέον, στην «πράσινη» επικαιρότητα, κυριαρχεί μια πόλη, στην οποία ο Παναθηναϊκός πονάει πολύ, όποτε βρίσκεται εκεί. Η Γαλατά δε θα συγχωρήσει τυχόν λάθος της ομάδας του Τσάβι Πασκουάλ, όπως δε συγχώρησε και η Φενέρ. Κοινός παρανομαστής των δύο τελευταίων επισκέψεων στην Κωνσταντινούπολη; Μα φυσικά το γεγονός πως οι «πράσινοι» προέρχονταν από νίκη επί του Ολυμπιακού.
Μπορεί ο δημοσιογραφικός κόσμος να ασχολείται ακόμα με τα του ντέρμπι και οι αναγνώστες να απολαμβάνουν αναλύσεις, βιντεάκια και άλλα πολλά (και καλά κάνουν), εντούτοις η ομάδα σκέφτεται ήδη το πώς θα καταφέρει να πάρει ένα διπλό (επιτέλους) που θα της δώσει μεγάλη ανάσα ενόψει της συνέχειας της Ευρωλίγκας.
Η Γαλατάσαραι μόνο εύκολος αντίπαλος δε θα είναι. Τουναντίον. Μπορεί να βρίσκεται στην τελευταία θέση (6-14, μαζί με Μιλάνο) να μη διεκδικεί απολύτως τίποτα, αλλά σε κάθε ματς δίνει τα πάντα για τη νίκη και καλά κάνει.
Από την άλλη ένας Παναθηναϊκός, ο οποίος ψάχνεται, παίζει κυρίως βασιζόμενος στο ένστικτο και το ατομικό ταλέντο κάποιων παικτών του, από τη στιγμή που ο Νικ Καλάθης βρίσκεται μακριά από τον καλό του εαυτό (δεν μπορεί να κάνει και αλλιώς δίχως τον αρχηγό στην… εξίσωση) και μοιραία βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος σε κάθε παιχνίδι, αν οι Ρίβερς-Τζέιμς-Σίνγκλετον δεν καταφέρουν να «συνδεθούν» εγκαίρως, με το αντίπαλο καλάθι.
Τούτη τη στιγμή και με το κάθε παιχνίδι να είναι τελικός, με το χρόνο να πιέζει ασφυκτικά, ο Τσάβι Πασκουάλ, γνωρίζει πολύ καλά και ο ίδιος πως δύσκολα μπορεί να δουλέψει όπως θα ήθελε και να αλλάξει σημαντικά την εικόνα της ομάδας. Κάτι που φυσικά και γνώριζε όταν ανέλαβε. Γι’ αυτό και κυνικά παραδέχτηκε στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς με τον Ολυμπιακό, πως πληρώνεται για να κερδίζει-και αυτό προσπαθεί να κάνει και το κάνει καλά μόνο στο «σπίτι» του και όχι μακριά από αυτό- χωρίς να νοιάζεται τόσο για την εικόνα, το περιτύλιγμα.
Συνεπώς, όσοι περιμένουν να δουν πολύ διαφορετικό Παναθηναϊκό την Παρασκευή, τσάμπα περιμένουν. Κάτι τέτοιο θα συμβεί, μόνο αν ο Νικ βρεθεί ξανά στα καλά του και ο Παναθηναϊκός μπορέσει να παίξει (και) διαφορετικό μπάσκετ, από αυτό που κάνει τώρα. Οι «πράσινοι» αυτό το ματς πρέπει να το πάρουν πάση θυσία. Δεν έχει σημασία με ποιον τρόπο. Απλά πρέπει να νικήσουν. Αν δεν το κάνουν, το πράγμα δυσκολεύει επικίνδυνα. Αν το κάνουν, κερδίζουν πολλά περισσότερα και κυρίως, την αυτοπεποίθηση να κάνουν ξανά ένα διπλό μακριά από το αγαπημένο τους ΟΑΚΑ.
ΥΓ.1: Αυτό που γίνεται με συγκεκριμένους ανθρώπους που θέλουν να λέγονται δημοσιογράφοι στα social media, έχει ξεπεράσει τη γραφικότητα και έχει αρχίσει να γίνεται επικίνδυνο.
ΥΓ.2: Διαβάσαμε για εμετικό μπάσκετ της ομάδας του Πασκουάλ, για a priori εχθρική διαιτησία, για τραυματισμούς παικτών και άλλα πολλά. Τελικά μήπως να πάψει να κερδίζει ο Παναθηναϊκός τον Ολυμπιακό, να τελειώνουμε και να μη έρχεται και κόσμος σε δύσκολη θέση και να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα;
ΥΓ.3: Στους τελικούς του ’15, όπου ο Ολυμπιακός επικράτησε του Παναθηναϊκού με 3-0 (δικαιότατα), οι «πράσινοι» με προπονητή τον Σωτήρη Μανωλόπουλο, αγωνίστηκαν χωρίς Μπατίστα, Γκιστ και Παππά. Τότε ήταν ο προβληματικός Παναθηναϊκός και ο ανίκητος Ολυμπιακός.
ΥΓ.4: Το γεγονός πως ο κόσμος πανηγυρίζει τις δύο νίκες επί του Ολυμπιακού, δε σημαίνει πως δεν αναγνωρίζει τις αδυναμίες της ομάδας, δε βλέπει τα προβλήματα και το γεγονός πως ακόμα δεν είναι αυτό που θα ήθελε. Έχει όμως υπομονή και πίστη. Στηρίζει και περιμένει. Δεν εθελοτυφλεί και κανείς, μα κανείς δεν προσπαθεί να του «χρυσώσει το χάπι». Άλλα ξέχασα, τα δύο τελευταία ντέρμπι ήταν ήσσονος σημασίας…
🏀 Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο μπάσκετ
