Αύριο κρίνεται ένας τίτλος. Αυτό και μόνο, ενεργοποιεί το DNA του νικητή, που βρίσκεται βαθιά ριζωμένο στον μπασκετικό Παναθηναϊκό. Ο έρωτας… του Παναθηναϊκού με τους τίτλους κρατεί καλά, τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια, ενώ την τελευταία πενταετία, είναι το μοναδικό τμήμα-πλην ελαχίστων εξαιρέσεων-που χαρίζει χαμόγελα στον κόσμο της ομάδας, σηκώνοντας τουλάχιστον μια κούπα κάθε χρόνο.
Συνεπώς η πιθανή κατάκτηση ενός ακόμα κυπέλλου αύριο στη Θεσσαλονίκη, θα αποτελέσει την ένεση… χαράς που χρειάζεται ο κόσμος, σε μια χρονιά, που πλην του κυπέλλου στο ποδόσφαιρο, δύσκολα κάποιο άλλο τμήμα θα καταφέρει να πάρει ένα πρωτάθλημα ή κύπελλο.
Δυστυχώς ο Παναθηναϊκός σαν σύλλογος γενικότερα, δεν περνά και την καλύτερη του φάση. Ο Ερασιτέχνης κάνει τεράστιες προσπάθειες, κινείται με γνώμονα την οικονομική εξυγίανση και όχι τη συλλογή τίτλων. Ο ποδοσφαιρικός, παλεύει με τους… δαίμονές του και τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος, με τα λεφτά να είναι συγκεκριμένα, με τον κόσμο να είναι «κουμπωμένος».
Τι μένει λοιπόν; Μα ο μπασκετικός Παναθηναϊκός. Το καμάρι του συλλόγου, όπως αποκαλούν το τμήμα πολλοί φίλοι της ομάδας. Διεκδικεί αύριο τον πρώτο τίτλο της σεζόν, θα έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα τον Ιούνιο, ενώ μένει να φανεί, μέχρι που θα φτάσει στην Ευρωλίγκα.
Η εποχή για τον Παναθηναϊκό είναι δύσκολη. Οι αντίπαλοι πολλοί και εντός και εκτός… Κάθε τίτλος είναι σημαντικός και κανένας περιττός. Είναι σίγουρο πως στο σύνολο του ο «Σύλλογος Μεγάλος», θα επανέλθει. Μέχρι να συμβεί αυτό, η σημαία θα μείνει-και μένει-ψηλά, λόγω του «εξάστερου». Γι’ αυτό και ο αυριανός τελικός είναι σημαντικός όχι μόνο για το τμήμα μπάσκετ, αλλά συνολικά για τον σύλλογο.
ΥΓ.: Το άρθρο εστιάζει στα ομαδικά τμήματα του Παναθηναϊκού. Υπάρχουν και τα ατομικά αθλήματα, όπου το «τριφύλλι», όχι μόνο πρωταγωνιστεί, αλλά γράφει χρυσές σελίδες.
