Κάθισα και είδα το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό την περασμένη Κυριακή. Ήμουν βέβαιος, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έμεινε πίσω στο σκορ και δεν έδειχνε ικανός να το γυρίσει, πως στο τέλος του αγώνα θα είχαμε μια οργανωμένη προπαγάνδα εναντίον της διαιτησίας. Σου κάνουν το… άσπρο – μαύρο σε χρόνο dt, με πρωτεργάτη τον Σάββα Θεοδωρίδη. Βαφτίζεται – όχι το ψάρι… κρέας – αλλά το 50-50… 100-0 εναντίον τους. Δεν τους ενδιαφέρει αν η ομάδα τους δεν έκανε ούτε υποψία ευκαιρίας. Αρκεί να βγει «σκάρτη» η νίκη του αντιπάλου, καθώς οι… επενδύσεις απαιτούν να μη χάνει ο Ολυμπιακός ποτέ και πουθενά.
Αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι πως θα ζεις με αυτό, είτε ο Ολυμπιακός είναι πρώτος, είτε πέμπτος, όπως το 2010. Από κάποιοι σημείο και μετά έχει και την πλάκα του: παλαιότερα ο Σάββας μπορεί και να σε εκνεύριζε. Όσο περνάει ο καιρός, γελάς όλο και πιο πολύ. Το «κακό» πάντως έχει γίνει. Ο Ολυμπιακός κάνει τόση φασαρία για τις 3-4 φορές μέσα στη σεζόν που τον παίζουν 50-50, που ψάχνεις μετά να βρεις και πάλι ένα παιχνίδι του που ο διαιτητής θα σφυρίζει με ίδια μέτρα και ίδια σταθμά και περνάνε μήνες για να το δεις ξανά. Για παράδειγμα, το είδαμε πέρσι κόντρα στην ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και το είδαμε και πάλι φέτος στο αντίστοιχο παιχνίδι. Είμαι βέβαιος, πάντως, πως θα το δούμε και στην Τούμπα. Άλλωστε ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν πρέπει να έχει παράπονα από την αντιμετώπιση της διαιτησίας, αλλά μάλλον… κρυφογελά κιόλας. Και θα πρέπει να δει ο Παναθηναϊκός για ποιο λόγο όλοι οι άλλοι μεγάλοι έχουν μια χαρά διαιτησίες κι εκείνος δεν έχει.
Για παράδειγμα, o Παναθηναϊκός δεν έχει πάρει ούτε ένα παιχνίδι με τον τρόπο που έχει πάρει ο ΠΑΟΚ για παράδειγμα το ντέρμπι με την ΑΕΚ. Όταν ένα άουτ… βαφτίστηκε κόρνερ και απ’ αυτό ήρθε το γκολ. Και φυσικά, καλό θα είναι και να μην πάρει. Χίλιες φορές μηδέν βαθμούς από διαιτητικές εύνοιες, παρά να προσπαθείς να «βιάσεις» τη λογική και να ονομάζεις… κανονικότητα τη δική σου εύνοια. Η… κανονικότητα στην οποία επιμένουν κάποιοι πως μπαίνει το ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν αφορά τον Παναθηναϊκό. Κι ούτε φυσικά πρόκειται για «κανονικότητα» το να αδικούνται όλες οι ομάδες εις βάρος του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ. Μπορούμε να το ονομάσουμε κάπως αλλιώς. Κανονικότητα, πάντως, δεν λέγεται.
Ο Παναθηναϊκός μοιάζει να είναι ο φτωχός συγγενής όλης της ιστορίας. Κι αντί να κάνει εκείνος «φασαρία», βλέπει τον Σάββα Θεοδωρίδη να γίνεται… viral λόγω των δηλώσεων του, τον Καραπαπά να ποστάρει κείμενα που λένε ότι ο Ολυμπιακός… αδικείται και είναι κόντρα σε όλους και σε όλα και τον ΠΑΟΚ να προσπαθεί να στηρίξει σε ένα οφσάιντ (στη Βέροια) όλη την επικοινωνιακή του πολιτική απέναντι στη διαιτησία που τάχα τον κυνηγά ακόμα. Ο Παναθηναϊκός είδε τους βοηθούς να στερούν τρία τετ α τετ στους παίκτες του και η αντίδρασή του ήταν παρόμοια με αυτή στα Γιάννενα. Μια απλή ανακοίνωση πέντε γραμμών, που φυσικά από το ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει.
Δεν βγήκε ούτε ένας άνθρωπος να μιλήσει επίσημα, δεν εμφανίστηκε κανένας μπροστά στις κάμερες, δεν υπήρξε συνέχεια την επόμενη μέρα του ματς. Τίποτα απολύτως. Μια πολιτική προφανώς χαραγμένη από τον Γιάννη Αλαφούζο, ο οποίος εξακολουθεί να βλέπει πως η – όποια – επένδυσή του γίνεται έρμαιο σε χέρια διαιτητών και βοηθών, αλλά παραμένει «εκτός παιχνιδιού» και μας κάνει να σκεφτόμαστε πως είτε δεν έχει ιδέα απ’ όλα όσα συμβαίνουν και τα βλέπει και εκείνος… ανθρώπινα, είτε κουράστηκε να ασχολείται και βλέπει πως δεν υπάρχει σωτηρία. Ό,τι κι αν συμβαίνει απ’ τα δύο, είναι το ίδιο άσχημο και… επικίνδυνο για τον Παναθηναϊκό.
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
