Η συνέντευξη του Αλέκου Αλεξανδρή στους Γιώργο Περπερίδη και Ηλία Καλλονά είναι εξαιρετική. Η δουλειά των δυο συναδέλφων του sport24.gr είναι άριστη. Διότι η επιτυχία σε μια συνέντευξη είναι αυτή: Να βγουν ατάκες και δηλώσεις που δεν έχουν ειπωθεί ξανά και που θα κάνουν όλο τον κόσμο (δημοσιογραφικό και μη) να ασχοληθούν με αυτές. Μια ματιά στο διαδίκτυο και στα social media να ρίξετε από χθες και θα το καταλάβετε. Τα όσα είπε ο Αλεξανδρής και η παραδοχή του για τις «βουτιές» είναι από χθες ό, τι πιο hot «κυκλοφορεί» σε facebook και twitter, μετά το survivor. Πάμε παρακάτω…
Είπε ψέματα ο Αλέκος Αλεξανδρής σε όσα ομολόγησε στη συνέντευξη, σχετικά με τις «βουτιές» και τις «κλοπές»; Όχι. Και το γεγονός ότι βγαίνει, δίχως περιστροφές και στρογγυλεύσεις στον λόγο του και λέει τα πράγματα όπως είναι, εκτός από το ότι κάνει ακόμη πιο επιτυχημένη τη συνέντευξη, τον καθιστά ως άνθρωπο ειλικρινή. Ντόμπρο και ευθύ. Σε αυτό κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον πρώην επιθετικό της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού. Από τη στιγμή, όμως, που δηλώνει κάτι δημοσίως, έχουμε και κάθε δικαίωμα να κρίνουμε τα λεγόμενά του και να διαφωνήσουμε, αν το θελήσουμε. Με επιχειρήματα, φυσικά, αποφεύγοντας τον… λαϊκισμό, για τον οποίο έκανε λόγο σήμερα με ποστάρισμα στο facebook ο ίδιος, απαντώντας με αυτό τον τρόπο στις χθεσινές αντιδράσεις.
Τα όσα είπε ο Αλεξανδρής και με τις ατάκες του για τα πέναλτι που έχει πάρει, αλλά και για το γεγονός ότι θα έκλεβε ακόμα και το παιδί του για να φτάσει στον στόχο του, καταδεικνύουν και τη μεγάλη “πληγή”. Δικαίωμά στον κάθε «Αλεξανδρή» να έχει τέτοιες αντιλήψεις για τη ζωή. Αντιλήψεις και νοοτροπίες του τύπου «κερδίζω τα πάντα με οποιονδήποτε τρόπο. Ακόμη κι αν κλέψω». Δικαίωμά μας, από την άλλη, να το σχολιάσουμε…
Τα όσα είπε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, δυστυχώς, τα «λέει» η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας μας. Μια κοινωνία, η οποία έχει απώτερο σκοπό το κέρδος, σε κάθε τομέα της ζωής, με οποιοδήποτε κόστος, ακόμη κι αν πατήσει επί πτωμάτων. Μια κοινωνία που δε σέβεται αξίες, δεν έχει ηθική και καταρρέει καθημερινά. Μια κοινωνία «βουτηγμένη» σε μια νοοτροπία πονηριάς και… μαγκιάς. Διότι το να είσαι, πια, πονηρός, το να κλέβεις, το να παίρνεις τη θέση του άλλου με τρόπο… λαμογίστικο και υπόγειο, θεωρείται μαγκιά. Και κάνει όλους αυτούς τους ανθρώπους που «πετυχαίνουν» με τέτοιους τρόπους, να φουσκώνουν από υπερηφάνεια, θαρρείς και έκαναν κάτι σημαντικό για την κοινωνία στην οποία ζουν.
Υπάρχουν πολλοί σαν τον Αλέκο Αλεξανδρή στην κοινωνία που ζούμε. Μην πέφτετε από τα σύννεφα. Τους συναντάτε καθημερινά. Στη δουλειά σας, στην πλατεία, στις δημόσιες υπηρεσίες, στον στρατό, στο καφενείο της γειτονιάς, στο σινεμά, στο γήπεδο. Παντού. Γεμίσαμε από δαύτους κι αυτό είναι το πιο θλιβερό. Τα αποτελέσματα της έλλειψης παιδείας, της υποκουλτούρας, του δηθενισμού, της life style εποχής και της «τρέλας» να τα πετύχουμε όλα, κάνοντας τα πάντα, οδήγησαν εδώ. Στους «Αλεξανδρήδες»…
