Ο Χαβιέρ Μπλασκές είναι ένας Ισπανός φανατικός οπαδός του Παναθηναϊκού εδώ και μία δεκαετία. Είναι 25 ετών, μένει σε ένα χωριό λίγο πιο έξω από τη Μαδρίτη και εργάζεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης της Ισπανίας. Ο Χαβιέρ έγινε ένθερμος υποστηρικτής του “τριφυλλιού” το μακρινό πλέον 2007. Ένα ματς του εξαστερου από τη τηλεόραση ήταν αρκετό για να λατρέψει τον Παναθηναϊκό. Δέκα χρόνια αργότερα ο Χαβιέρ επισκέφθηκε τη χώρα μας με μόνο σκοπό να δει τον Παναθηναϊκό από κοντά καθώς ήταν το όνειρο του όπως το χαρακτήρισε. Ας τον γνωρίσουμε…
Τι σε έκανε οπαδό του Παναθηναϊκού;
Πριν δέκα χρόνια επισκέφθηκα την Ελλάδα με το σχολείο μου και παρακολούθησα έναν αγώνα του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα. Όταν είδα το μπάσκετ που έπαιζε η ομάδα αλλά και την ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ, είχα εντυπωσιαστεί τόσο που σκέφτηκα πως πλέον είμαι οπαδός του “τριφυλλιού”. Ακριβώς την επόμενη ημέρα αγόρασα εμφάνιση της ομάδας!
Ο Παναθηναϊκός είναι μία από τις μεγαλύτερες ομάδες του ευρωπαϊκού μπάσκετ, εκείνη τη περίοδο έπαιζε εντυπωσιακά και κατέκτησε μετέπειτα ακόμη ένα τίτλο Ευρωλίγκα. Οι τίτλοι σε συνάρτηση με τους παίκτες τον κόουτς και τον κόσμο της ομάδας με έκαναν οπαδό της ομάδας.
Έγινες γνωστός στο ελληνικό κοινό από το ταξίδι 600 χιλιομέτρων για να δεις τον Διαμαντιδη, μίλησε μας για αυτό…
Ήταν η τελευταία μου ευκαιρία να δω τον Δημήτρη Διαμαντίδη από κοντά και έπρεπε να το κάνω. Είχα δύο φίλους ακόμη στο ταξίδι και διανύσαμε 600 χιλιόμετρα για να δω τον αρχηγό μας από κοντά και η απόσταση δεν ήταν πρόβλημα για μενα. Θα έκανα ακόμη μεγαλύτερο ταξίδι για τον ίδιο λόγο. Το ήταν ότι κερδίσαμε το παιχνίδι και γνώρισα στο τέλος τον αρχηγό ήταν ότι καλύτερο!
Το ισπανικό πρωταθλημα μπάσκετ είναι το καλύτερο στην Ευρώπη με πολύ μεγάλους παίκτες όπως τους Χουαν Καρλος Ναβαρο, Σερχιο Γιουλ και Ρουντι Φερνάντες τι έκανε τον Διαμαντιδη καλύτερο παίκτη για σένα ώστε να ταξιδέψεις 600χλμ για να τον δεις;
Ο Διαμαντίδης ήταν το μπάσκετ. Είχε τα πάντα. Σουτ, πάσα, άμυνα μπορούσε επίσης να πάρει το τελευταίο σουτ του αγώνα και να γνωρίζεις πως κατά 90% θα το πετύχει. Σίγουρα και οι παίκτες που ανέφερες είναι πολύ καλοί και είχα την δυνατότητα να τους δω πιο εύκολα από το ματς του Παναθηναϊκού στη Μάλαγα τότε αλλά έπρεπε να δω τον αρχηγό μας από κοντά, ο Διαμαντίδης ήταν το μπάσκετ. Ηταν ο καλύτερος και ο πιο αξιοσέβαστος παίκτης στην Ευρωλίγκα.
Φέτος ο Παναθηναϊκός δεν έχει τον Διαμαντιδη στην ομάδα, ωστόσο έκανες το ταξίδι για την Αθήνα σε μία κομβική εβδομάδα για την ομάδα. Τι σε έκανε να έρθεις στην Ελλάδα;
Ήταν όνειρο ζωής για μένα να δω ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι για την ομάδα μας όπως το Παναθηναϊκός- Ρεάλ Μαδρίτης στο κλειστό του ΟΑΚΑ και έπειτα το ελληνικό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο γήπεδο της Λεωφόρου. Μάζευα λεφτά γι αυτό το ταξίδι και ανυπομονούσα για τη μέρα που θα επισκεφτώ ξανά την Ελλάδα για να δω την ομάδα μας από κοντά. Ήταν εμπειρία ζωής για μένα και θα την θυμάμαι για πάντα. Η ατμόσφαιρα και στα δύο γήπεδα ήταν απίστευτη. Κάθε οπαδός όχι μόνο του Παναθηναϊκού αλλά του μπάσκετ, πρέπει να δει αγώνα της ομάδας στο κλειστό του ΟΑΚΑ. Είναι απίθανη εμπειρία.
Παρακολουθείς παιχνίδια της ομάδας όλα αυτά τα χρόνια;
Βλέπω μέσω ίντερνετ τους αγώνες του πρωταθλήματος αλλά και της Ευρωλίγκα ενώ έχω παρακολουθήσει και όλους τους αγώνες κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης στην Ισπανία από το γήπεδο. Όταν τραυματίστηκε ο Τζέιμς Γκιστ φέτος ήμουν εκεί και τώρα που ήρθα στην Αθήνα, επέστρεψε στην αγωνιστική δράση και τον έχουμε μεγάλη ανάγκη. Είναι πολύ σημαντικός παίκτης για την ομάδα και ο πιο αγαπημένος μου. Έχει πάθος, παίζει πολύ δυναμικά και έχει δεθεί με τη κερκίδα.
Ποια είναι η καλύτερη σου ανάμνηση από τον Παναθηναϊκό;
Θα ακουστεί περίεργο αλλά δεν είναι από αγώνα. Το 2008 το final four είχε πραγματοποιηθεί στη Μαδρίτη και δυστυχώς εκείνη τη χρονιά δεν καταφέραμε να προκριθούμε αν και είχαμε πολύ καλούς παίκτες όπως τους Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, τον Διαμαντίδη Μαικ Μπατίστ και Φραγκίσκο Αλβέρτη. Στον τελικό το γήπεδο είχε αρκετούς οπαδούς του Παναθηναϊκού και έκατσα στη κερκίδα μαζί τους. Φώναζαν συνθήματα και δημιουργούσαν εκπληκτική ατμόσφαιρα και προσπάθησα να συμμετάσχω και εγώ! Λέγαμε συνθήματα και ήταν η πρώτη μου γνωριμία με τη πράσινη κερκίδα. Ήταν η καλύτερη εμπειρία και ανάμνηση για μένα από τον Παναθηναϊκό.
