Blogs

Γεννημένος για τα δύσκολα

Γεννημένος για τα δύσκολα

Στον Παναθηναϊκό Superfoods, έλαχε ο πιο δύσκολος αντίπαλος στα προημιτελικά, ωστόσο αυτό δεν ενοχλεί την ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ, η οποία παίζει «τελικούς» από τον Νοέμβρη. Γράφει ο Γιάννης Μιχαλάκης.

Παναθηναϊκός-Φενέρμπαχτσε λοιπόν στους «8». Ή καλύτερα, Παναθηναϊκός-Ομπράντοβιτς, θα έλεγα εγώ (και πολλοί άλλοι). Δεν αποτελεί υποτιμητικό σχόλιο για την ομάδα της Φενέρ, ωστόσο δεν τίθεται καμία σύγκριση. Η Φενέρ υπάρχει λόγω «Ζοτς» και των χρηματοδοτών της. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ακόμα και η καυτή της έδρα, «προέρχεται» από τον ποδοσφαιρικό κόσμο της Φενέρμπαχτσε. Κοινώς είναι μια ομάδα που δεν έχει «γεννήσει» οπαδούς, μπασκετικούς.

Στα δύσκολα λοιπόν το «τριφύλλι». Από την «βατή» Μπασκόνια, στην Φενέρ του παλιόφιλου Ζέλικο. Καλύτερα λέω εγώ. Μπορεί από τις τέσσερις ομάδες που πήραν πλεονέκτημα έδρας, ο «εξάστερος» έπεσε στα πιο δύσκολα. Είναι το μοναδικό ζευγάρι που μπορεί να «σπάσει». Τα άλλα, μόνο με θαύμα.

Αυτό ουδόλως όμως πρέπει να απασχολεί. Και εξηγούμαι. Ο Παναθηναϊκός, μετά από μια χρονιά πραγματικό roller coaster, κατάφερε με ένα συγκλονιστικό ντεμαράζ, να τερματίσει 4ος, να «καβαλήσει» την σαφώς πιο έμπειρη Φενέρ, αλλά και ομάδες που στο μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν, έπαιζαν σταθερό και καλό μπάσκετ (Ερυθρός Αστέρας πχ).

Οι «πράσινοι» έχουν χρυσή ευκαιρία να προκριθούν σε Final-4 μετά το 2012 και για πρώτη φορά στην μετά-Ομπράντοβιτς εποχή. Αν το καταφέρουν, απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα θα ατσαλωθούν και στην Πόλη θα πάνε με τεράστια αυτοπεποίθηση και ψυχολογία. Ο Παναθηναϊκός, κακά τα ψέματα, είναι γεννημένος για τα δύσκολα. Θυμηθείτε ποιες ομάδες απέκλεισε για να πάει στο Final-4 τα τελευταία χρόνια. Σιένα, Μπαρτσελόνα, Μακάμπι, οι τρεις τελευταίες. Όλες με break, όλες με δυσκολία και με ομάδες που ήταν στα ντουζένια τους (Η Μπάρτσα πρωταθλήτρια Ευρώπης το ’11).

Δε γνωρίζω αν θα χρειαστεί να «σπάσει» έδρα το «τριφύλλι» Πιθανώς και να χρειαστεί. Η σειρά των προημιτελικών, ούτως ή άλλως, είναι άλλη ιστορία. Όπως και να χει, με όποιον τρόπο και να έρθει η πρόκριση, αν έρθει, ο Παναθηναϊκός θα «ντυθεί» με μια ατσάλινη στολή, ένα μέταλλο που θα το κουβαλήσει μαζί του στην Πόλη. Και τότε, εκείνος θα έχει τον πρώτο λόγο.

ΥΓ.1: Ό,τι και αν λέγεται, δικαίως ή αδίκως για τον Μπερτομέου και τους ανθρώπους που «τρέχουν» τη διοργάνωση, η Ευρωλίγκα είναι μακράν η πιο εμπορική και ενδιαφέρουσα διοργάνωση ομαδικού αθλητισμού στην Ευρώπη, ενδεχομένως και του πλανήτη (πλην ΝΒΑ ίσως). Αυτό πρέπει να τους πιστωθεί, παρότι υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να αλλάξουν.

ΥΓ.2: Ένα από αυτά, είναι το γεγονός πως δεν διεξάγονται τα ματς της τελευταίας (ίσως και προτελευταίας) αγωνιστικής ίδια μέρα, ίδια ώρα. Μπορεί να είναι αντι-τηλεοπτικό και λιγότερο κερδοφόρο, αλλά είναι δίκαιο και αυτό μετράει.

ΥΓ.3: «Κλειδί» το πρώτο ματς για τη σειρά. Πρέπει να το πάρει ο Παναθηναϊκός, πάση θυσία. Μετά, βλέπουμε.

Exit mobile version