Ο Παναθηναϊκός ερχόταν με φόρα, με την ψυχολογία στα ύψη και παρότι μαθημένος στα δύσκολα, σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, υπνωτίστηκε και πιάστηκε αιχμάλωτος, στον ιστό… του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και της ομάδας του.
Η μαγική δεύτερη περίοδος, «κοίμισε» τους παίκτες του Πασκουάλ, ενδεχομένως, αποσυντόνισε και εκείνον, ο οποίος μπορεί και να πίστεψε πως το ματς είχε τελειώσει. Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό, ο Ζοτς κρατούσε το τελευταίο χαρτί της τράπουλας.
Το δεύτερο ημίχρονο του Παναθηναϊκού, ήταν μακράν το χειρότερο στη φετινή περίοδο στο ΟΑΚΑ, πιο κακό και από τα ματς προ διμήνου-τριμήνου, όπου το «τριφύλλι», ακόμα ακροβατούσε, με τον νεοφερμένο Πασκουάλ να προσπαθεί να διαμορφώσει χαρακτήρα και προφίλ, μπασκετικό, στην ομάδα του.
Το κάστρο του ΟΑΚΑ δεν έφτανε τούτη τη φορά για να μπορέσει ο τραγικός Παναθηναϊκός του δευτέρου μέρους να γυρίσει ένα ακόμα παιχνίδι. Η Φενέρ γύρισε… τούμπα, όλο το έργο πλέον και βρίσκεται σε θέση οδηγού. Ο Παναθηναϊκός, λύγισε μπροστά στο ρόλο του φαβορί και είναι αναγκασμένος να επιστρέψει στο ρόλο του «κυνηγού», που ενδεχομένως να του ταιριάζει καλύτερα.
Η σειρά έχει ξεκάθαρο φαβορί, αλλά και συνέχεια. Η Φενέρ δεν ξέρει κανείς αν θα αντέξει με ένα rotation 7-8 παικτών να βγάλει μια επίπονη σειρά. Σε κάθε περίπτωση, ο Παναθηναϊκός δε θα πέσει αμαχητί, αυτό είναι δεδομένο. Το ματς της Πέμπτης, μπορεί να ξαναγυρίσει το… φύλλο. Αν γίνει 0-2, η σειρά δεν έχει επιστροφή. Αν γίνει 1-1, όλα είναι ανοικτά και τότε, μπορεί στην Πόλη ο Παναθηναϊκός να πληρώσει τη Φενέρ, με το ίδιο νόμισμα. Σοκάροντάς την, σε ένα ακόμα πιο κρίσιμο σημείο της σειράς και τότε, το «Δόγμα του ΣΟΚ», θα φέρει αντίθετα αποτελέσματα. Μέχρι τότε, υπομονή.
