Κάποιοι πιο αισιόδοξοι ή, αν θέλετε, αιθεροβάμονες, ελπίζουν μέχρι και την τελευταία στιγμή. Περιμένουν ότι “κάτι θα γίνει” και ο Παναθηναϊκός Α.Ο δεν θα οδηγηθεί σε διοίκηση Πρωτοδικείου. Πιστεύουν ή καλύτερα θέλουν να πιστεύουν ότι τα όσα έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες και η διχόνοια που έκανε την εμφάνισή της για μια ακόμη φορά στον Παναθηναϊκό οργανισμό, θα μείνουν στην άκρη και για το καλό του Συλλόγου θα βρεθεί λύση στην αυριανή κρίσιμη Γενική Συνέλευση.
Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι αύριο δεν χρειάζεται να επιτευχθεί απαρτία. Απαιτείται απλώς η συμμετοχή των μελών που θα βρεθούν στη Συνέλευση. Δικαίωμα παρακολούθησης των εργασιών έχουν όλα τα ταμειακώς ενημερωμένα μέλη και δικαίωμα δικαίωμα ψήφου τα ταμειακώς ενημερωμένα παλαιά μέλη, αλλά και όσα από τα νέα έχουν συμπληρώσει ένα χρόνο από την εγγραφή τους. Αυτά, προς ενημέρωση για τα της διαδικασίας.
Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται μια κινητικότητα κα αρκετές επαφές, αλλά μέχρι εκεί. Ο Δημήτρης Μπαλτάκος έχει ξεκαθαρίσει δημοσίως ότι δεν πρόκειται να κατεβάσει ψηφοδέλτιο, ενώ ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχε κάνει γνωστό, εδώ και μέρες, ότι αποσύρει το ενδιαφέρον του για τον Σύλλογο, λόγω των όσων έχουν προηγηθεί με τον πρόεδρο του Ερασιτέχνη.
Η ιστορία, άλλωστε, είναι γνωστή. Η κόντρα των δυο ανδρών και τα όσα ακολούθησαν, έχουν οδηγήσει στην εξής θλιβερή για τον Α.Ο κατάσταση: Πρώτον, στην επανεμφάνιση της διχόνοιας, όπως αναφέραμε παραπάνω και δεύτερον, στην αβεβαιότητα για το άμεσο μέλλον και την εξαιρετικά μεγάλη πιθανότητα της διοίκησης Πρωτοδικείου, άρα και του μεγάλου πισωγυρίσματος. Ολα αυτά σε μια περίοδο στην οποία ο προγραμματισμός έχει πάει πίσω, με ό, τι αυτό συνεπάγεται… Με τα χρέη να τρέχουν και τον Σύλλογο να έχει γίνει άνω κάτω, αν δεν βρεθεί αύριο λύση ουσιαστική, τότε τα πράγματα θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολα. Θα γίνουν εφιαλτικά…
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι το εξής; Αντέχουν, αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν, να δουν τον Παναθηναϊκό να βυθίζεται; Το θεωρούν σωστό να αφήσουν στο Πρωτοδικείο και στο… έλεος τον Σύλλογο, εξαιτίας της κόντρας και του διχασμού; Προτιμούν, αντί να βάλουν στην άκρη τα όσα έχουν προηγηθεί και να κάνουν το μεγάλο βήμα για τον ταλαιπωρημένο μα μεγάλο Παναθηναϊκό, να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο και να δουν το τριφύλλι να μαραίνεται και την προσπάθεια που έγινε τα τελευταία χρόνια, με πολύ κόπο, να καταλήγει στον κάλαθο των αχρήστων;
Θα είναι, πραγματικά, θλιβερό για τον Παναθηναϊκό και την τεράστια ιστορία του να φτάσει ξανά πιο κοντά στον γκρεμό, εξαιτίας των όσων έχουν προηγηθεί. Και φυσικά, θα είναι καταστροφικό. Ας το αντιληφθούν αυτό, έστω και την τελευταία στιγμή, όσοι μπορούν να σώσουν ή και να βοηθήσουν πραγματικά τον όμιλο και ας πράξουν αναλόγως. Σε διαφορετική περίπτωση, ο “Σύλλογος Μεγάλος” θα βαδίσει προς την καταστροφή. Κι αυτό που γράφουμε δεν είναι υπερβολή, μα η απόλυτη πραγματικότητα…
