Ο Παναθηναϊκός προχωρά τον μεταγραφικό του σχεδιασμό, ασχέτως αν μαθαίνουμε ή όχι κάποια ονόματα, ωστόσο για ένα μπορούμε να είμαστε 100% σίγουροι. Ο Τσάβι Πασκουάλ και το επιτελείο του, δουλεύουν νυχθημερόν, προκειμένου να πάρουν τις σωστές αποφάσεις, ούτως ώστε η ομάδα να παρουσιαστεί ακόμα καλύτερη την επόμενη χρονιά.
Ας αφήσουμε όμως τις κινήσεις που «καίνε», όσον αφορά τον σούτινγκ γκάρντ και την υπόθεση του Κρις Σίνγκλετον. Σαφώς και είναι σημαντικές, αλλά θεωρώ πως άλλο τόσο σημαντικό, στην οικονομία της χρονιάς αλλά και του μέλλοντος, θα είναι να γίνει και η κατάλληλη επιλογή στο «3».
Τα τρία ονόματα που ακούγονται/ακούστηκαν, είναι όλα γνωστά. Θανάσης Αντετοκούνμπο, Γιόνας Ματσιούλις και Στράτος Περπέρογλου.
Αφήνοντας εκτός τις συνθήκες (πχ ο Ματσιούλις δεν είναι ελεύθερος, συνεπώς για να ερχόταν για παράδειγμα θα έπρεπε να αποδεσμευτεί από τη Ρεάλ), ο Λιθουανός, από αγωνιστική άποψη είναι ο καλύτερος. Ξέρει τον Παναθηναϊκό, είναι έτοιμος παίκτης, μπαίνει και αλλάζει προς τα πάνω το παιχνίδι της ομάδας, είναι εξαιρετικός σουτέρ, πολύ καλός αμυντικός και παίζει άριστα το παιχνίδι με πλάτη.
Από την άλλη είναι 32, δεν τον πήραν και τα χρόνια, αλλά όπως και να το κάνεις, επένδυση για το μέλλον δεν την λες. Επίσης είναι ξένος, οπότε η πιθανή απόκτησή του, αλλάζει τα δεδομένα όλου του προγραμματισμού, αφού πρέπει να χωρέσουν όλοι.
Στράτος Περπέρογλου. Έλληνας, έμπειρος, έχει φορέσει την πράσινη φανέλα για μια πενταετία. Ρολίστας πολυτελείας. Έχει άριστες σχέσεις με τον Τσάβι Πασκουάλ, ξέρει τι σημαίνει να παίζεις στον Παναθηναϊκό. Μια πολύ καλή κίνηση για τους πράσινους θα έλεγα, αν με ρωτούσατε. Στα μειονεκτήματα του η ηλικία φυσικά (33), αλλά και το γεγονός πως δε διαθέτει τις ηγετικές ικανότητες του Ματσιούλις (κανείς δεν είναι ηγέτης και ποτέ δεν ήταν, αλλά στη σύγκριση, ο Λιθουανός κερδίζει).
Πάμε στην Τρίτη και τελευταία επιλογή. Θανάσης Αντετοκούνμπο. Εδώ θα αρχίσουμε ανάποδα. Με τα μειονεκτήματα. Κακό σουτ για τη θέση του, απειρία και γενικά μπάσκετ εκτός ευρωπαϊκών προδιαγραφών.
Αλλά. Είναι πολύ νέος, άρα έχει χρόνο να βελτιωθεί και να αλλάξει. Είναι σούπερ αθλητικός και μπορεί να δημιουργήσει μαζί με τους κατάλληλους συμπαίκτες μια πεντάδα που για να της βάλεις καλάθι θα πρέπει να φτύσεις αίμα, ενώ μπορεί να προσφέρει και στην επίθεση με φάσεις κοντά στο καλάθι και πάνω από τη στεφάνη.
Αν ο Παναθηναϊκός θέλει (που το θέλει και το κάνει ήδη πράξη με τον Όγκαστ) να ενισχύσει το ελληνικό στοιχείο, όχι μόνο για το παρόν αλλά και για το μέλλον, πρέπει να τον πάρει. Αν παράλληλα όμως θέλει να φτάσει ψηλά, πρέπει να πάρει και τον Θανάση αλλά και έναν ακόμα, πρώτης γραμμής, εφόσον αποφασισθεί να παραχωρηθεί δανεικός ο Χαραλαμπόπουλος.
ΥΓ. Με τα χρήματα ενός «Ντιλέινι», παίρνεις δύο πολύ καλούς παίκτες. Ναι σαφώς και ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να φέρει έναν παίκτη που θα αποτελέσει το βαρύ πυροβολικό στην επίθεση, ωστόσο υπάρχουν πολλές λύσεις και πολλές φορές αυτές συνδυάζονται. Δεν είναι πανάκεια να πηγαίνεις πάντα σε τέτοιες λύσεις. Απ΄ ό, τι μας έχει μάθει το μπάσκετ όλα αυτά τα χρόνια, αυτοί που νικούν στο τέλος, δεν έχουν τους «Ντιλέινι», αλλά τον κορμό παικτών που γίνονται μια γροθιά και όλοι μαζί φτάνουν στο τέλος. Αυτό δεν έκανε ο Παναθηναϊκός όλα τα χρόνια;
