Την είχε άμεση ανάγκη τη μεταγραφή του Λουτσιάνο ο Παναθηναϊκός. Και είναι από αυτές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Δεν είναι τυχαίο ότι ο προπονητής του τριφυλλιού μόλις ενημερώθηκε για τα ευχάριστα νέα και την επικείμενη συμφωνία με τον ποδοσφαιριστή ανακουφίστηκε και έλαμψε το πρόσωπό του. Είχε στηρίξει μεγάλο μέρος του σχεδιασμού του πάνω στον Βραζιλιάνο ο Ουζουνίδης, ήταν μακράν η πρώτη του επιλογή και θεωρεί ότι είναι ένας παίκτης που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα με τον τρόπο που αγωνίζεται.
Γενικά ο Μαρίνος έχοντας πλέον το γενικό κουμάντο της ομάδας στα χέρια του και παίρνοντας πάνω του εξ ολοκλήρου και το μεταγραφικό σκέλος, ξέρει ακριβώς τι παίκτες θέλει και γιατί τους θέλει. Είναι πολύ σημαντικό για έναν προπονητή να διαλέγει αυτός τα «υλικά» που θα χρησιμοποιήσει για το χτίσιμο της ομάδας, άσχετα αν… παραμαζεύονται οι αρμοδιότητες κι αυτό στην πράξη και στην προϊστορία δεν έχει αποδειχτεί καλό.
Εντός της εβδομάδας που ξεκινάει το ιδανικό σενάριο για τον κόουτς θα ήταν να έχει κλείσει δύο ακόμη ποδοσφαιριστές, έναν στράικερ και έναν εξτρέμ. Ο Λουτσιάνο προορίζεται για τη θέση πίσω από τον επιθετικό, εκεί όπου ήδη έχει αποκτηθεί και ο Άλτμαν και επί της ουσίας «κλειδώνει» το σχετικό δίδυμο. Στην πορεία ο Παναθηναϊκός θα επιχειρήσει να πάρει και τον δεύτερο σέντερ φορ, δίχως πάντως να υπάρχει μεγάλη βιασύνη τόσο γι’αυτόν όσο και για τον έτερο εξτρέμ. Θέλω να πω δηλαδή πως αυτές οι περιπτώσεις μπορεί να τραβήξουν αρκετά και δύσκολα θα υπολογίζονται για τα πρώτα προκριματικά.
Από εκεί και πέρα και επιστρέφοντας στη… ζωή μας εδώ στο Τέγκελεν το προπονητικό επιτελείο είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένο από την εικόνα της ομάδας στο πρώτο φιλικό. Τα πράγματα ήταν όπως τα περίμενε ο Ουζουνίδης, ίσως και λίγο καλύτερα σε ότι αφορά τη διάρκεια και την ενέργεια. Το τελευταίο «δικαιολογείται» και από τις καθημερινές μετρήσεις που γίνονται και οι οποίες σύμφωνα με πληροφορίες είναι πολύ καλές.
Ήταν πολύ σημαντικό για τον Παναθηναϊκό η ανασταλτική του λειτουργία, η οποία ήρθε σε συνέχεια του περσινού καλού διαστήματος με το οποίο έκλεισε η ομάδα τη σεζόν. Απέναντι σε μια καλή και σαφώς πιο έτοιμη ομάδα το τριφύλλι κυριολεκτικά δεν έφαγε ούτε φάση κι όλα αυτά μάλιστα δίχως να υπάρχει πληρότητα στα μετόπισθεν.
Ας μην ξεχνάμε ότι ούτε ο βασικός γκολκίπερ έπαιξε (Βλαχοδήμος), ούτε ο βράχος της άμυνας (Μολέδο), ούτε ο ένας από τους δύο κόφτες (Ζέκα) όμως και πάλι το αποτέλεσμα ήταν καλό. Ήταν όμως και το πρώτο τεστ και δεν χρειάζεται να αναλωνόμαστε παραπάνω. Η (ολλανδική) ζωή συνεχίζεται και εδώ θα είμαστε για να τα λέμε…