Με ανυπομονησία περιμένουν άπαντες την έναρξη της νέας σεζόν, με τον νταμπλούχο Παναθηναϊκό να μοιάζει ενισχυμένος τόσο στο αγωνιστικό, όσο και στο ελληνικό… στοιχείο, κάτι που αποτελούσε στόχο της διοίκησης και του προπονητή, με το τέλος της περιόδου.
Ο βασικός στόχος ήταν η παραμονή του βασικού κορμού, κάτι που επετεύχθη σε μεγάλο βαθμό και ο δεύτερος-αλλά όχι λιγότερο σημαντικός-η ελληνοποίηση του ρόστερ, με παίκτες-επενδύσεις για το μέλλον κυρίως αλλά και πιο έμπειρους.
Όσον αφορά την γραμμή των ψηλών, o Παναθηναϊκός υπέστη δύο αλλαγές στην ουσία με τον Βουγιούκα να αντικαθιστά τον Μπουρούση και τον Όγκαστ να προστίθεται στο rotation, ενώ αναμένεται και ο Μήτογλου σύντομα να ανήκει και αυτός στον Παναθηναϊκό και επισήμως.
Βασικό στοιχείο αναφορικά με τις επιλογές του Πασκουάλ, ήταν ο πλουραλισμός στο παιχνίδι και η ευχέρεια εναλλαγής προσώπων στο «4-5».
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Πως ο Παναθηναϊκός διαθέτει παίκτες με διαφορετικά στοιχεία, που μπορούν να σταθούν σε-σχεδόν-όλες τις συνθήκες ενός αγώνα. Παιχνίδι στο low post (Βουγιούκας και ίσως Γκιστ που το έχει βάλει το ρεπερτόριό του αισίως), παιχνίδι με πρόσωπο (Όγκαστ, Γκιστ, Σίνγκλετον, Γκάμπριελ και Μήτογλου), ενώ και πάλι η ενεργητικότητα και η αθλητικότητα θα είναι τα βασικά όπλα των ψηλών του Παναθηναϊκού, ενώ θα βλέπουμε περισσότερο pick’n’roll, με Γκιστ και Όγκαστ.
Σε μια πρώτη ματιά οι επιδόσεις από μακριά δεν αλλάζουν πολύ (Σίνγκλετον, Γκάμπριελ και Μήτογλου), ο Μπουρούσης είναι καλός σουτέρ (δεν είναι ο Βουγιούκας), ωστόσο οι επιλογές μοιάζουν να είναι περισσότερες και το βάθος σαφώς μεγαλύτερο.
Τα σχήματα
Η λογική λέει-παρότι θα φανεί από τα πρώτα φιλικά και τις προπονήσεις-πως η πεντάδα θα ξεκινά από Βουγιούκα-Σίνγκλετον. Ο Ίαν, θα «κουμπώνει» τόσο με τον Κρις, όσο και με τον Γκιστ, προκειμένου το δίδυμο ψηλών να έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά (ανάλογα και με τις ανάγκες του αγώνα), ενώ το δίδυμο Σίνγκλετον-Γκιστ θα είναι μάλλον αυτό που θα δούμε περισσότερο απ’ όλα.
Ο Όγκαστ θα «χωρέσει» κυρίως με τον Σίνγκλετον στην πεντάδα, προκειμένου να υπάρχει το μακρινό σουτ, ενώ ο Γκάμπριελ θα κουμπώνει σχεδόν σε όλα τα σχήματα, παίζοντας στο «4» ενώ δεν αποκλείεται να παίξει και στο «3» (όπως έγινε στους τελικούς με τον Ολυμπιακό).
Ο Μήτογλου παίζει στο «4» και μπορεί να πάει δίπλα και στον Βουγιούκα, καθώς είναι ένας παίκτης που μοιάζει περισσότερο στον Σίνγκλετον, ενώ και αυτός (σύμφωνα με ανθρώπους που τον γνωρίζουν καλά) μπορεί να «κατέβει» στο «3», παρά το μεγάλο του ύψος (2.07).
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, η front line του Παναθηναϊκού, είναι πλήρης και διαθέτει ποικιλία… κάτι που καθιστά το τριφύλλι ανταγωνιστικό σε όλα τα σχήματα ψηλών, που μπορεί να συναντήσει στην Ευρωλίγκα.
Μειονέκτημα η απειρία
Όγκαστ και Μήτογλου αποτελούν δύο μεγάλα στοιχήματα για τον Παναθηναϊκό. Αμφότεροι οι δύο Έλληνες, είναι ταλαντούχοι και εξελίξιμοι και δυνητικά μπορούν να δώσουν πολλά στους πράσινους.
Όπλο ο ενθουσιασμός και η φιλοδοξία, αλλά μειονέκτημα η απειρία. Η Ευρωλίγκα είναι μια πολύ σκληρή διοργάνωση και θα πρέπει οι δύο παίκτες να προσπαθήσουν πολύ… για να μπορέσουν να ξεχωρίσουν.
Είναι στο χέρι τους (και σε αυτό του Πασκουάλ) να μπορέσουν γρήγορα να ενταχθούν στο κλίμα και στη φιλοσοφία του Παναθηναϊκού και σιγά-σιγά να γίνουν ένα… με τους υπόλοιπους.
Όπως και να’ χει, η ανυπομονησία όλων για τον νέο Παναθηναϊκό, αυτόν της νέας σεζόν είναι μεγάλη και σίγουρα πολλά highlights από τη νέα σεζόν, θα προκύπτουν από την αεροπορία…
