Το θέμα λοιπόν δεν είναι να μιλήσουμε για συνθήματα χιλιογραμμένα ή χιλιοειπωμένα. Ούτε φυσικά για τα φουλ υβριστικά (παρόλο που κάποια εξ αυτών είναι όντως πετυχημένα).
Το θέμα είναι να ασχοληθούμε με συνθήματα που είχαν πραγματικά πλάκα. Που κατάφεραν τον σκοπό τους (να πειράξουν έναν παίκτη ή να την πουν στους απέναντι) χωρίς να γίνουν εμετικά.
Που απέδειξαν ότι οι οπαδοί διαθέτουν, όταν θέλουν, και χιούμορ. Και όταν ακούστηκαν μπορεί να προκάλεσαν γέλιο ακόμα και σε αυτούς που θεωρητικά στρέφονταν εναντίον τους.
Δείτε αναλυτικά εδώ
