Ο Αμερικανός σέντερ, μιλώντας στο Ρ/Σ «Sport24radio», αναφέρθηκε στην παρουσία του στο «τριφύλλι», απάντησε για τις καθημερινές του συνήθειες στην Αθήνα, ενώ δεν παρέλειψε να πει και κάτι για καθένα από τους συμπαίκτες του, το τεχνικό τιμ, αλλά και για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Αμερικανός σέντερ:
Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου; «Κοίτα, γενικά είμαστε μια ομάδα αρκετά δεμένη, σαν οικογένεια. Πολλά από τα παιδιά είναι παντρεμένα με παιδιά, οπότε είναι αρκετές οι φορές που περνάμε όλοι μαζί τον χρόνο μας, για φαγητό ή για παιχνίδι με τα πιτσιρίκια. Γι αυτό μαζευόμαστε στο σπίτι κάποιου και περνάμε αρκετές ώρες μαζί, τρώγοντας και μιλώντας. Όταν έχω ελεύθερο χρόνο, ο οποίος να πούμε ότι δεν είναι τόσος πολύς λόγω των συνεχόμενων αγώνων, είτε είμαι μαζί με τα άλλα παιδιά είτε είμαι σπίτι για να δω ταινίες και να παίξω video games. Ή βλέπω τηλεόραση, από NFL και ΝΒΑ μέχρι Champions League».
Κάτσε, αυτό το τελευταίο πρέπει να «κοπεί» λογικά. Να μην το διαβάσει ο Τσάβι Πασκουάλ, ότι κάθεσαι μέχρι αργά ξύπνιος και βλέπεις τηλεόραση.
«Μπα, μην ανησυχείς (γέλια). Γράφ’ το, όπως στο είπα. Όλοι ξέρουν στην ομάδα ότι δεν κοιμάμαι πολλές ώρες, είναι κάτι γνωστό, οπότε δεν έχω πρόβλημα να γράψεις ότι κάθομαι ξύπνιος το βράδυ για να δω αγώνες. Είτε μιλάμε για NFL, είτε για NCAA είτε για NBA. Ευτυχώς οι αγώνες του NFL δεν γίνονται πολύ αργά, οπότε δεν έχω πρόβλημα με αυτό, μόνο το ΝΒΑ μπορεί να με κάνει να ξενυχτήσω για να δω κάτι».
Γενικά δίνεις την εντύπωση ενός ανθρώπου που νιώθει άνετα στην Αθήνα.
«Ναι, φίλε, έτσι είναι. Περνάω πολύ όμορφα εδώ, ο κόσμος αγαπάει τον αθλητισμό και αυτό περνάει σε όλους μας».
Για το Τσάμπιονς Λιγκ και την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ:
«Είμαι οπαδός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οπότε κοίταξα να εκμεταλλευτώ το γεγονός πως είχαμε διήμερο ρεπό λόγω των «παραθύρων» των εθνικών ομάδων. Είδα στο πρόγραμμα ότι η ομάδα έπαιζε εντός έδρας, οπότε σχεδίασα πολύ γρήγορα και ξαφνικά αυτό το ταξίδι, να πάω μέχρι εκεί για να δω από κοντά τον αγώνα. Ξέρεις, δεν είναι εύκολο να τα καταφέρεις με βάση το πρόγραμμά μου. Ήταν η πρώτη μου φορά εκεί και μπορώ να σου πω ότι το απόλαυσα. Ήταν πολύ όμορφο παιχνίδι. Το μόνο που με χάλασε είναι ότι έβρεχε και δεν ήμουν άνετος, όπως στην Ελλάδα».
Να κάτι ακόμη που υποθέτω ότι σε κάνει να απολαμβάνεις τη ζωή στην Αθήνα, ο καιρός. Σχεδόν μόνιμα ήλιος, λίγο κρύο και ελάχιστες βροχές.
«Ναι ρε φίλε, αλλά άμα βρέξει τέσσερις ή πέντε μέρες σερί στην Ελλάδα, γίνεται χαμός. Βλέπεις ατυχήματα στον δρόμο, άσχημα πράγματα. Δεν μπορώ να ξεχάσω τι έγινε πριν από μερικές εβδομάδες με τις πλημμύρες και τις καταστροφές. Κάποιες οικογένειες έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, είδαν τα σπίτια τους να διαλύονται μέσα σε μία μέρα. Είναι πολύ άσχημο όλο αυτό».
Μιας κι αναφέρθηκες σε αυτό, είδαμε ότι μετά τον αγώνα με την Αναντολού Εφές, αρκετά παιδιά από την ομάδα γράψατε μηνύματα στήριξης στα social media.
«Ναι, γιατί όλοι καταλάβαμε αμέσως τι έγινε στην Αθήνα. Κοίτα, μεγάλωσα σε μια μικρή πόλη στις ΗΠΑ, που γνωρίζαμε ο ένας τον άλλον. Οπότε έχω μάθει από μικρός να κατανοώ τι γίνεται στον διπλανό μου και τι περνάει. Καταλάβαμε όλοι στην ομάδα από την πρώτη στιγμή πόσο μεγάλο ήταν το πρόβλημα. Όλως τυχαίως είχαμε βρεθεί όλοι σε αυτές τις περιοχές για τον γάμο του Πάρη (Δερμάνη) λίγες εβδομάδες νωρίτερα, οπότε το ζήσαμε ακόμη πιο έντονα όλο αυτό. Τι να πεις; Είναι από τις στιγμές που σε «αγγίζουν».
Το είχαμε συζητήσει πριν αρχίσει ο αγώνας με την Αναντολού Εφές μεταξύ μας στα αποδυτήρια, κι είπαμε πως ένας ακόμη λόγος για να πάρουμε τη νίκη είναι να την αφιερώσουμε στους ανθρώπους που περνάνε δύσκολες στιγμές. Κάθε φορά θέλουμε τη νίκη, απλά θεωρώ ότι είναι ωραίο κάποιες φορές να έχεις έξτρα κίνητρο, για να δείξεις την αγάπη και τη συμπαράστασή σου σε κάποιους που έχουν ανάγκη».
Υπήρχε δηλαδή πλήρης επίγνωση της κατάστασης. «Φυσικά, όλοι ξέραμε. Μη νομίζεις ότι ζούμε σε άλλο κόσμο. Αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει στην πόλη».
Έχεις προλάβει να επισκεφτείς τον Παρθενώνα; «Πήγα στην Ακρόπολη με τη μητέρα και τον αδερφό μου, πέρσι. Είχε πολλή ζέστη όμως φίλε, κι ήταν ακόμη Απρίλιος. Σου μιλάω για ζέστη όμως, δεν μπορείς να καταλάβεις. Μου αρέσει γενικά να πηγαίνω στα νότια για μπάνιο. Πηγαίνω διαρκώς στην Κηφισιά για βόλτες και φαγητό, έχω κι ένα μαγαζί που πηγαίνω συνέχεια μετά από τους αγώνες. Είναι σαν στέκι μου. Με ξέρουν όλοι εκεί και με περιμένουν, θα έλεγα».
Για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού και τι άποψη έχει: «Είναι πολύ παθιασμένοι, πολύ όμως. Είναι μαχητές, που θέλουν πάντα να κερδίζουν. Μπορώ να σου πω ότι αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι οι φίλοι του Παναθηναϊκού θα σε υποστηρίζουν κάθε φορά, που θα βλέπουν ότι παλεύεις και προσπαθείς για την ομάδα τους. Τους αγαπάμε για αυτά που κάνουν για εμάς. Είναι πάντα στο πλευρό μας, φίλε. Ό,τι κι αν γίνει, κι αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό».
Το βίωσες έντονα κιόλας μετά τον περσινό πέμπτο τελικό, ο Τζέιμς Γκιστ το αποτύπωσε κιόλας στο Instagram. Όλο αυτό το κομβόι από το ΣΕΦ μέχρι το ΟΑΚΑ. «Πού το θυμάσαι αυτό το video, ρε φίλε; Το είχα ξεχάσει κι εγώ. Είναι μια μοναδική στιγμή, την οποία εύχομαι να ζήσω ξανά φέτος. Μας άγγιξε όλο αυτό, ήταν εντυπωσιακό και μπορώ να σου πω ότι πάθαμε πλάκα από το πως μας υποδέχθηκαν».
Τι προτιμάς: Πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ ή στο ΣΕΦ; «Είναι ωραία όταν τα καταφέρνεις στο γήπεδο του αντιπάλου, αλλά αυτό το έχουμε ήδη κάνει (γελάει)».
Υπάρχει γενικά η άποψη πως στους τελικούς κάνατε τις καλύτερες εμφανίσεις της χρονιάς πέρσι. Συμφωνείς; «Δεν ξέρω αν κάναμε τα καλύτερα παιχνίδια μας, ξέρω ότι ήταν αρκετό για να πάρουμε το πρωτάθλημα».
Κι από την άλλη ήρθε η «σκούπα» από τη Φενέρμπαχτσε. Υπήρχε γενικά η αίσθηση πως αυτός ο αποκλεισμός σάς κλόνισε και χάλασε την ηρεμία στην ομάδα. «Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή μας πέρσι. Μετά απ ότι έγινε στην Κωνσταντινούπολη, δεν θα έλεγα ότι τέθηκε ποτέ θέμα να χωριστούμε μεταξύ μας οι παίκτες, να «σπάσει» το δέσιμο που είχαμε. Οι δημοσιογράφοι και ο κόσμος μπορεί να έλεγαν κάποια άσχημα πράγματα για εμάς, αλλά ξέραμε ποιοι ήμασταν και τι θα έκανε ο ένας για τον άλλον.
Παραμείναμε ενωμένοι, κι ο ένας δίπλα στον άλλον. Για να φτιάξουν όλα, έπρεπε να πάρουμε το πρωτάθλημα. Κι αυτό κάναμε. Έτσι είναι ο τρόπος που συμπεριφέρονται όλοι εδώ, το πρωτάθλημα τούς νοιάζει περισσότερο από κάθε τι άλλο, το αν κερδίζεις τον αιώνιο αντίπαλο. Είδες τι έγινε με τον Γιώργο Μπαρτζώκα και τον Ολυμπιακό. Πήρε την EuroLeague, αλλά τον έδιωξαν επειδή έχασε από τον Παναθηναϊκό.
Ξέρεις αυτή την ιστορία; Πώς κι έτσι; «Φυσικά και ξέρω την ιστορία. Όταν παίξαμε για πρώτη φορά με τον Παναθηναϊκό στην EuroLeague, όταν ήμασταν μαζί στη Λοκομοτίβ, έτυχε να το συζητήσω με τον Ντοντέι (Ντρέιπερ) και τον Μάλκολμ (Ντιλέινι) που είχαν διαβάσει την ιστορία. Πέραν αυτού, κι ο κόσμος το συζητάει αυτό. Δεν ήταν κάτι κρυφό, οπότε έμαθα γρήγορα τι έγινε και πως του συμπεριφέρθηκαν».
Αντιλαμβάνεσαι δηλαδή ότι τα ντέρμπι πολλές φορές αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερο πάθος από τα μεγάλα παιχνίδια στην EuroLeague, ε; «Φταίτε κι εσείς για αυτό, οι δημοσιογράφοι (γελάει). Μιλάτε με τις ώρες, για μέρες για τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Μπορεί να υπάρχει μπροστά μια μεγάλη πρόκληση στην EuroLeague, αλλά ρε φίλε όταν η κουβέντα πάει στον Ολυμπιακό, όλος ο κόσμος στην Ελλάδα κάτι παθαίνει. Ακόμη κι οι δημοσιογράφοι, εστιάζετε πάρα πολύ στα ντέρμπι».
Εσένα, ποια παιχνίδια σε έχουν σημαδέψει αυτό τον ενάμιση χρόνο; «Σίγουρα θα έλεγα τον περσινό πέμπτο τελικό με τον Ολυμπιακό, αλλά και την ήττα μας φέτος από την ΑΕΚ. Δεν υπάρχει περίπτωση να το ξεχάσουμε αυτό το παιχνίδι. Κάναμε μία πολύ άσχημη εμφάνιση και το πληρώσαμε.
Δείχναμε σαν να μην μας ένοιαζε εκείνη την ώρα, και μπορώ να σου πω ότι βλέποντας πάλι τον αγώνα στο video, φαινόταν ξανά και ξανά η ίδια εικόνα. Τα κάναμε σκατά, τα θαλασσώσαμε φίλε και χάσαμε έναν στόχο μας. Θέλαμε προφανώς να πάρουμε το Κύπελλο και μας ενόχλησε πολύ ό,τι έγινε σε εκείνο το παιχνίδι».
Ήταν και θέμα κούρασης η ήττα, από την άποψη πως κάνατε ένα δύσκολο παιχνίδι στη Βιτόρια;
«Όλα παίζουν ρόλο, αλλά ξέραμε όλοι ποιον έχουμε απέναντί μας. Η ΑΕΚ έχει πολλά παιδιά που είναι ικανά στο «ένας με έναν». Επειδή έχει περάσει καιρός και το έχω σκεφτεί αρκετά ό,τι έγινε εκείνο το βράδυ, μπορώ να σου πω ότι μάλλον δεν σεβαστήκαμε αρκετά τη δουλειά που έπρεπε να κάνουμε και το πως να συμπεριφερθούμε στο γήπεδο. Έβαλαν μεγάλα σουτ, αλλά αυτό δεν λέει κάτι για εμάς. Η ΑΕΚ έδειξε πως θέλει να μας κερδίσει, κι αυτό έκανε. Το άξιζε απόλυτα».
Και μετά από αυτό, ήρθε η απογείωση. «Διπλό» στο ΣΕΦ, πέντε σερί νίκες στην EuroLeague κι ο Παναθηναϊκός Superfoods έδειξε πολύ διαφορετική εικόνα. Υπάρχει εξήγηση γι αυτή τη μεγάλη διαφορά στην απόδοσή σας;
«Σε τέτοιες ήττες, κάνει καλό να μιλάς. Να αναλύεις και να προσπαθείς να βρεις λύση. Όλοι κοιταχτήκαμε στον καθρέφτη και αναρωτηθήκαμε «είμαστε καλή ομάδα τελικά, μήπως είμαστε κακοί, μήπως πρέπει να παλέψουμε περισσότερο». Κάπως έτσι γύρισε το πράγμα, σιγά σιγά. Δεν ήθελε βιασύνη, αλλά δουλειά στην προπόνηση και υπομονή».
Κάτι αντίστοιχο έγινε και πέρσι. Μόλις χάσατε από την ΑΕΚ στα ημιτελικά του πρωταθλήματος, σαν να άλλαξε η συμπεριφορά σας και η αποφασιστικότητα. Μπορείς να συγκρίνεις αυτά τα δύο αποτελέσματα;
«Πέρσι έβαλαν μεγάλα καλάθια, ήταν αποφασισμένοι και πήραν τη νίκη. Μας δυσκόλεψαν αρκετά, γιατί μην ξεχνάς πως ένα άλλο παιχνίδι το κερδίσαμε στη δεύτερη παράταση. Ξέραμε που πηγαίναμε δηλαδή. Φέτος πήγαμε λίγο χαλαροί, χωρίς να υπάρχει λόγος. Δεν ήμασταν σοβαροί. Έλεγαν όλοι ότι είχαμε να χάσουμε από την ΑΕΚ για πάρα πολλά χρόνια, αλλά εμένα δεν με νοιάζει τι έκανε η ομάδα πιο παλιά, πως τα κατάφερνε. Εμένα με απασχολεί να τη βοηθήσω να γράψει ιστορία τώρα ή στο μέλλον, όχι να ζήσει με αυτά που έχει ήδη καταφέρει».
Κερδίσατε λοιπόν πέρσι τον Ολυμπιακό στον πέμπτο τελικό, τον κερδίσατε και φέτος δύο φορές. Τρεις σερί νίκες στο ΣΕΦ και κάπως έτσι δημιουργείται η εντύπωση πως νιώθετε ίσως πιο άνετα απ ότι θα περίμενε κανείς στην έδρα του Ολυμπιακού.
«Παίζει ρόλο ότι είναι ο μεγάλος μας αντίπαλος, ξέρεις βάζει λίγο παραπάνω αλατοπίπερο στην ιστορία και μας «φτιάχνει» κι εμάς αυτό. Όλος ο κόσμος μιλάει για τους αγώνες με τον Ολυμπιακό, οπότε δεν γίνεται να μην περνάει και σ εμάς όλη αυτή η μεγάλη επιθυμία για νίκη στο ΣΕΦ. Βλέπεις τι κάνει ο Κέι Σι (Ρίβερς) στο συγκεκριμένο γήπεδο; Είναι τρομερός! Ξέρουμε ότι κάθε φορά σε αυτά τα παιχνίδια, κάποιος θα κάνει κάτι μεγάλο. Συνήθως είναι ο Κέι Σι, πριν από ένα μήνα ήταν ο Λούκας (Λεκαβίτσιους). Δεν μας νοιάζει ποιος, απλά ξέρουμε ότι ένας από εμάς θα κάνει κάτι μεγάλο, θα γράψει ιστορία. Μιλάμε για μία μεγάλη μάχη, γι αυτό «φτιαχνόμαστε» όλοι».
Ξέρεις πόσες φορές έχει ερωτηθεί ο Κέι Σι (Ρίβερς) για τις εμφανίσεις του εκεί; Πολλές. Δεν έχει όμως εξήγηση για το τι συμβαίνει και παίζει πάντα τόσο καλά στο ΣΕΦ. Εσύ έχεις κάποια εξήγηση; «Δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω ρε φίλε, αλήθεια δεν μπορώ. Δεν είναι κάτι τεχνικό ή τακτικό, είναι κάτι περίεργο. Απλά είμαστε στην «τσίτα» και έχουμε πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Θυμάμαι, για παράδειγμα, ότι έβαλα τα τρία πρώτα τρίποντα που έκανα στο ΣΕΦ, στο πρώτο μου παιχνίδι εκεί. Δεν μπορώ να σου βρω δικαιολογία, απλά συμβαίνει.
Κάποιο «κλικ» γίνεται και μπαίνουμε έτσι στα παιχνίδια. Ξέρεις τι σκεφτόμαστε; Ότι είμαστε καλύτερη ομάδα, ότι τους έχουμε και γι αυτό είμαστε τόσο έτοιμοι να παίξουμε σε κάθε φάση. Γενικά, σε κάθε παιχνίδι μπαίνουμε με αυτοπεποίθηση. Απλά σε αυτό το γήπεδο, όλα είναι σε υπερθετικό βαθμό. Έχουμε πολλά σημαντικά στοιχεία, αγωνιστικά, ατομικά, σε θέμα προπονητών. Αν τα βάλεις όλα αυτά μαζί, θα βγάλεις κάτι σπουδαίο».
Μετά απ’ ότι κάνατε στον πέμπτο τελικό, είχες καθόλου εικόνα τι θα ακολουθήσει; Σας είχε προϊδεάσει κάποιος από την ομάδα για το μέγεθος της υποδοχής σε περίπτωση νίκης;
«Μας είχαν πει τι μπορεί να γίνει αν κερδίσουμε στον πέμπτο τελικό, αλλά είναι λογικό να μην είσαι τόσο σίγουρος ότι θα γίνει, μέχρι να το δεις. Ήταν σκέτη τρέλα. Μακάρι, το εύχομαι, να ξαναζήσουμε κάτι αντίστοιχο φέτος. Έδειξα videos στους φίλους και τους συγγενείς μου στις ΗΠΑ. Όλοι ξέρουν πλέον ότι έχουμε τους καλύτερους οπαδούς στην Ευρώπη».
Κι αμέσως μετά είχε και γλέντι στα μπουζούκια. Να σου είμαι ειλικρινής, δεν φάνηκες να εκτιμάς ιδιαίτερα αυτόν τον τρόπο διασκέδασης.
«Δεν είμαι τέτοιος τύπος, αυτής της μουσικής. Δεν θα έλεγα πως με τρελαίνει η ελληνική μουσική. Εντάξει, έχει πλάκα να πας μία στο τόσο, αλλά με ενοχλεί αυτή η φάση με το κάπνισμα, τα λουλούδια. Να σου πω κάτι ακόμα; Όλα τα τραγούδια μιλάνε για αγάπη, για χωρισμό και τέτοια. Κάτσε ρε φίλε, η ζωή δεν είναι μόνο αυτά. Έχει κι άλλα πράγματα».
Από τη μία αυτό, κι από την άλλη η σειρά με τη Φενέρμπαχτσε στα playoffs της EuroLeague. Το ακριβώς αντίθετο, ε;
«Ναι, πήγαν όλα στραβά εκείνο το δεκαήμερο, τίποτα δεν λειτούργησε. Ήταν η χειρότερη περίοδος μέσα στη σεζόν. Ήμασταν μπροστά με μεγάλη διαφορά στο πρώτο παιχνίδι και ξαφνικά κάτι έγινε, κι έπεσε ο διακόπτης. Με πονάει εκείνη η περίοδος, γιατί σκέφτομαι ότι δεν μπόρεσε να ζήσει ο Τζέιμς (Γκιστ) το πρώτο Final Four της καριέρας του. Ξενέρωσα που δεν τα καταφέραμε. Ήθελα πολύ να πάμε στην Κωνσταντινούπολη, για πάρτη του».
Πρώτη φορά σε ακούμε να μιλάς έτσι για τον Τζέιμς Γκιστ. Σαν να έχετε ιδιαίτερη σχέση. «Ο ένας στηρίζει τον άλλον. Ξέρεις κάτι; Όλοι σε θυμούνται και σε μαθαίνουν όταν παίζεις σε Final Four. Φίλε, είναι πολύς ο καιρός που ο Παναθηναϊκός απουσιάζει κι αυτό δεν είναι ωραίο. Πρέπει να πάμε, πρέπει να επιστρέψουμε»!
Γενικά, με ποια παιδιά είσαι πιο κοντά εντός της ομάδας; «Θα έλεγα πως με όλους στην ομάδα είμαι αρκετά κοντά. Είμαι τύπος που δεν έχει θέματα, μπορεί να ταιριάξει με όλους. Θα έλεγα πως είμαι ο πιο χαλαρός τύπος στα αποδυτήρια. Κάνω παρέα με όλα τα παιδιά, για μένα αυτοί που είναι μαζί μου στα αποδυτήρια, είναι η οικογένειά μου. Έχουμε τρομερή ατμόσφαιρα. Συνήθως, όταν έχουμε αγώνα την Κυριακή, κάνουμε πράγματα όλοι μαζί μετά τα παιχνίδια. Περνάμε χρόνο μαζί. Είχαν μαζευτεί πρόσφατα πάλι και έπαιζαν με τα παιδιά, αλλά δεν πήγα. Δεν ήθελα γιατί είμαι ανταγωνιστικός και μπορεί να έχω θέμα με τα πιτσιρίκια».
Ποιος αναλαμβάνει να προετοιμάζει φαγητό και να μαγειρεύει σε τέτοιες στιγμές; Να πω τον Νικ Καλάθη ή είναι άλλος;
«Φίλε, όχι μην το ξαναπείς αυτό. Ο Νικ (Καλάθης) δεν έχει ιδέα από μαγειρική. Ο Κένι (Γκάμπριελ) και ο Τζέιμς (Γκιστ) είναι αυτοί που αναλαμβάνουν το ψήσιμο κάθε φορά που μαζευόμαστε. Παίζει ρόλο ότι κι οι γυναίκες τους είναι καλές μαγείρισσες. Αν τώρα είναι να επιλέξω κάποιον, θα έλεγα τον Κέι Σι (Ρίβερς). Είναι εξαιρετικός στην κουζίνα, πολύ καλός. Δεν κάνω πλάκα. Εγώ μαγειρεύω κάποια εύκολα πράγματα, αλλά όχι κάτι τρομερό. Μην περιμένεις να σου φτιάξω τώρα κάτι, ε; (γελάει). Δεν μου αρέσει να περνάω πολλή ώρα στην κουζίνα, είμαι τύπος που θέλει κάτι γρήγορο και εύκολο».
Μας είπες νωρίτερα για τον Τζέιμς Γκιστ, πάμε τώρα να μας πεις κάποια πράγματα για τους υπόλοιπους συμπαίκτες σου. Δυο κουβέντες.
Νικ Καλάθης: «Ίσως ο καλύτερος πλεϊμέικερ στην Ευρώπη! Τον βλέπεις τι κάνει, βάζει μεγάλα σουτ, κάνει τρομερή δουλειά. Μακάρι να συνεχίσει έτσι».
Κέι Σι Ρίβερς: «Είναι καλός μάγειρας, πολύ καλός χαρακτήρας, το άτομο που θα διάλεγα πρώτο για να μπω στο ΣΕΦ».
Νίκος Παππάς: «Μεγάλη προσωπικότητα, δεν μπορείς παρά να τον σεβαστείς. Τον φωνάζω «instant offense», γιατί είναι έτοιμος να σκοράρει ανά πάσα ώρα και στιγμή. Βλέπεις τι κάνει φέτος, είναι ο Mr. Clutch για εμάς».
Ματ Λοτζέσκι: «Με αποκαλούν εμένα «παππού», αλλά ίσως αυτός είναι τελικά. Ποτέ δεν ξέρεις που βρίσκεται, δεν μπορώ να στο εξηγήσω κάπως. Δεν γίνεται να του κρατήσεις κακία για κάτι, ή να τον παρεξηγήσεις. Το μεγαλύτερο «πρόβλημα» σε αυτόν είναι τα παιδιά του, μιλάμε για πολλή φασαρία και σκανταλιά. Στην τσίτα όλη την ώρα (γελάει). Άμα είσαι ποτέ κοντά τους, να προσέχεις. Περίμενα στο ΣΕΦ να τον αποδοκιμάσουν περισσότερο, αλλά μου έκανε εντύπωση γιατί δεν έγινε κάτι τρομερό. Τι να πεις»;
Κένι Γκάμπριελ: «Είναι ο high flyer της ομάδας. Όλοι στην οικογένειά του έχουν το ίδιο κούρεμα, αυτό είναι αστείο».
Λούκας Λεκαβίτσιους: «Ο αριστερόχειράς μας. Είναι ο συγκάτοικός μου στα ταξίδια. Πολύ ήσυχος τύπος, δεν θυμάμαι πότε άκουσα τελευταία φορά τη φωνή του, να σου είμαι ειλικρινής».
Ίαν Βουγιούκας: «Ο «Big Show», αλλά φίλε άλλο είναι το παρατσούκλι του. Τον φωνάζω «αρκουδάκι» (σ.σ.: λέει «teddy bear»). Έχει τρομερή επαφή με το καλάθι. Αν γίνει λίγο πιο άγριος, θα κάνει τρομερά πράγματα στην Ευρώπη. Λίγο θέλει, να τον εκνευρίσεις. Φίλε, το καλοκαίρι στην προπόνηση δεν μπορούσα να τον σταματήσω, να τον μαρκάρω. Το έβαζε με το αριστερό, μετά με το δεξί. Απίστευτα πράγματα. Πολύ καλή καρδιά, με θετική αύρα και διάθεση να κάνει καλό».
Ζακ Όγκαστ: «Είναι πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα, μόνο βαρετό δεν μπορείς να τον πεις. Χορεύει όλη την ώρα, απολαμβάνει κάθε στιγμή. Είναι πολύ καλός για τα αποδυτήρια, μόνο ευχάριστα «κύματα» φέρνει στην ομάδα».
Θανάσης Αντετοκούνμπο: «Πριν από μερικές ημέρες έμαθα ότι τον φωνάζετε «elevator». Τρομερό! Είναι η πρώτη φορά που ακούω κάποιον να έχει παρατσούκλι από την ομάδα. Μαζί με τον Ζακ, είναι οι πιο ευχάριστοι και χαμογελαστοί τύποι που θα βρεις στα αποδυτήρια. Γι αυτό ίσως είναι τόσο κοντά ο ένας στον άλλον, κάνουν παρέα. Χαμογελάει όλη την ώρα».
Μάρκους Ντένμον: «Πολύ ήσυχος κι αυτός, αλλά φίλε έχει πολλή πλάκα. Μπροστά στους δημοσιογράφους και τον κόσμο όλοι είμαστε ήσυχοι, αλλά φίλε όταν φεύγετε, σπάμε πολύ πλάκα».
Ντίνος Μήτογλου: «Ο πιο σκληρός εργάτης στην ομάδα. Θέλει σαν τρελός να παίξει, έχει μεγάλη όρεξη και διάθεση να βρίσκεται στο παρκέ. Μπορεί φέτος να μην έχει μεγάλο χρόνο συμμετοχής και να τον πειράζει μέσα του, αλλά πιστεύω ότι σύντομα θα κάνει το ξεπέταγμά του. Προσπαθώ να του μιλάω, να του μεταβιβάζω αυτά που μαθαίνω».
Γιώργος Καλαϊτζάκης: «Τον φωνάζουμε «Kawasaki» σαν τα μηχανάκια, γιατί δεν μπορούμε να πούμε το όνομά του. Εγώ του το έβγαλα, γιατί δεν μπορούσα να τον πω με το όνομά του. Οπότε του κόλλησα το «Kawasaki». Πιο εύκολο έτσι. Είναι σκληρός εργάτης, πρέπει να τον δεις. Όταν χάνει ένα σουτ, τρελαίνεται. Θέλει πολύ να πετύχει και να κάνει καριέρα, κι εγώ πιστεύω ότι θα τα καταφέρει. Είναι τρομερά αφοσιωμένος σε αυτό που κάνει και μαθαίνει πολλά από τον Νικ (Καλάθη). Έχει τρομερή όρεξη, βελτιώνεται κάθε μέρα, σε όλα. Προσπαθούμε όλοι να λειτουργούμε σαν δάσκαλοι γι αυτόν».
Για τον Τσάβι Πασκουάλ, ποια η άποψή σου; «Πάντα σχεδιάζει πιο μπροστά από τους υπόλοιπους. Έχει πλάνο για τα πάντα, στο λέω ειλικρινά. Αν δεις πως ντύνεται, θα παρατηρήσεις πως είναι στην «τρίχα» πάντα, τα υπολογίζει όλα, με αυτή τη λογική στο λέω. Έχει σχέδιο και πλάνο για το παραμικρό. Είναι πανέξυπνος και αγαπάει πολύ αυτό που κάνει. Ο σχεδιασμός της τακτικής για έναν αγώνα είναι το στοιχείο του, κάνει τρομερή δουλειά. Προετοιμάζει το παραμικρό».
Τελευταίος, αλλά προφανώς όχι έσχατος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. «Είναι πολύ παθιασμένος με την ομάδα. Ακόμη μαθαίνει, είναι νέος ιδιοκτήτης. Από τους πιο νεαρούς στην EuroLeague. Είναι κάτι μεταξύ οπαδού και ιδιοκτήτη, ένα μείγμα αυτών των δύο. Είχε πολύ βάρος στους ώμους του γιατί διαδέχθηκε ένα μοντέλο που κέρδιζε διαρκώς, δεν είναι εύκολο αυτό. Είναι μαζί μας, μας στηρίζει στο 100%. Το νιώθουμε αυτό».
Σου λείπει κάποιο παιδί από πέρσι, κάποιος από αυτούς που έφυγαν το καλοκαίρι; «Ο Ντεμέτρις Νίκολς»!
Ο Ντεμέτρις Νίκολς; «Μπορεί να μην είχε δικαίωμα συμμετοχής στο πρωτάθλημα, αλλά ήταν πάντα «εκεί». Τίμιος, εργατικός, καλός χαρακτήρας. Η εμπειρία που είχε ήταν πολύ σημαντική για το εσωτερικό κομμάτι της ομάδας. Είχε κατακτήσει την EuroLeague την προηγούμενη σεζόν, οπότε ήξερε τα πράγματα. Πάντα μας μίλαγε, μας έλεγε διάφορα πράγματα, ήταν ηγέτης! Μας βοήθησε όλους με τη συμπεριφορά και τα λόγια του. Πάντα ήξερες ότι θα είναι «εκεί» για να σε βοηθήσει».
Από την EuroLeague, ποιον θα επέλεγες να έχεις στην ομάδα σου; «Θα έλεγα είτε τον Γιαν Βέσελι είτε τον Νάντο Ντε Κολό. Ο πρώτος γιατί είναι φιλαράκι μου και τρομερός παίκτης, ο δεύτερος γιατί κάνει τρομερά πράγματα στο γήπεδο. Ο καλύτερος βάσει στατιστικής, τρομερά σταθερός στα παιχνίδια του».
Με όλο το θάρρος, στην αρχή της σεζόν μία λέξη που ακουγόταν αρκετά για σένα, και μπορώ να σου πω ότι διοχετευόταν στα social media ακόμη κι από φίλους του Παναθηναϊκού Superfoods ήταν το «αδιάφορος». Εσύ πως το βλέπεις; «Κοίτα, οι φίλαθλοι είναι φίλαθλοι. Σε αγαπούν όταν κερδίζεις, σε μισούν όταν χάνεις. Έτσι πάει το πράγμα, όχι μόνο εδώ, παντού. Στην αρχή κάναμε κακές εμφανίσεις, χάναμε, οπότε είναι λογικό να σου λένε διάφορα. Αν κερδίζεις, δεν έχει κάποιος να σου πει κάτι. Προσωπικά, ξέρω ποιος είμαι και δεν με νοιάζει τι λένε. Είμαι πνευματικά δυνατός και το αντέχω.
Αν τώρα μας ρωτάς αν καταλάβαινα ότι δεν έπαιζα καλά; Δεν θα σου πω αν ήμουν κακός ή καλός, απλά δεν έβαζα τα σουτ, ήμουν άστοχος. Κάποια στιγμή αλλάζει το πράγμα όμως, βρίσκεις το χέρι σου. Όπως έχω ξαναπεί, πρέπει να κάνεις υπομονή. Είναι εποχές που δεν μπορεί να μην βάζεις τίποτα. Μπορεί να μην ήμουν εύστοχος, αλλά έπαιζα άμυνα φίλε. Μπορείς να το δεις αυτό, πάλευα».
Είχες ποτέ θέμα με τους δημοσιογράφους και όσα γράφονται κατά καιρούς; Καταρχάς, τα παρακολουθείς καθόλου;
«Δεν έχω πρόβλημα με τους δημοσιογράφους ή κάτι, απλά πολλές φορές ανακινούν φήμες πολύ εύκολα, χωρίς να υφίστανται. Τα ελληνικά είναι δύσκολη γλώσσα, δεν ξέρω ακόμη να μιλάω ή να διαβάζω. Αν γραφτεί κάτι άσχημο ή κακό, μπορώ να σου πω ότι θα το μάθω γιατί έχω φίλους εδώ που με βοηθάνε να είμαι ενήμερος».
Να προσέχουμε δηλαδή τι γράφουμε από εδώ και πέρα. «Όχι, εντάξει. Δεν ήρθα τόσο καλά διαβασμένος για εσάς, οπότε μην ανησυχείς».
Το ΝΒΑ να υποθέσω είναι διαρκώς στο μυαλό σου; «Δεν ξέρω αν είναι στόχος ή κάτι, γιατί έχω ήδη πάει εκεί. Σαν ευκαιρία θα το έλεγα. Το βασικό για μένα είναι να βελτιώνομαι και να παίζω, να έχω πρωταγωνιστικό ρόλο. Γι αυτό έφυγα κιόλας από το ΝΒΑ, δεν είχα μεγάλο χρόνο συμμετοχής. Δεν περνούσα πια καλά, δεν ήταν το κατάλληλο περιβάλλον για μένα. Πήγα στην Κίνα, βρήκα τον εαυτό μου και μετά ήρθε η πρόταση από την Ευρώπη. Θα μπορούσα να μείνω στην Ευρώπη για χρόνια, είναι ωραία εδώ. Δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον όμως, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή».
Υπάρχει στο μυαλό σου το «μετά το καλοκαίρι» στον Παναθηναϊκό Superfoods; Να ανανεώσεις το συμβόλαιό σου;
«Ναι, θα έμενα στον Παναθηναϊκό, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από πολλές παραμέτρους. Θα πρέπει να είναι η κατάλληλη κατάσταση, να ξέρω με ποιους θα πορευτώ μετά. Θα παίξει ρόλο ποιος θα μείνει στην ομάδα, ποιοι θα συνεχίσουν από την υπάρχουσα ομάδα. Θα έμενα γι αυτά τα παιδιά. Θα μείνει ο Νικ; Θα μείνει ο Κέι Σι; Είμαστε όλοι κομμάτια του παζλ, κι αυτό είναι σημαντικό. Αν φύγει κάποιος, ποιος θα τους αντικαταστήσει λοιπόν. Είναι κάτι που θα λάβω σοβαρά υπόψιν. Στην παρούσα φάση πάντως, δεν κοιτάζω τόσο μακριά. Με ενδιαφέρει το παρόν και να πάρουμε τίτλους, αυτούς που διεκδικούμε».
