Νίκη Μπάκουλη

Θα μπορούσες να είσαι Εφές. Τι; Όχι;

Η Νίκη Μπάκουλη κάνει πρεμιέρα για το 2018 συγκρίνοντας την αλλοπρόσαλλη προσέγγιση της Εφές με τη δομημένη εικόνα του Παναθηναϊκού εντός παρκέ, η οποία αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα «παράσημα» του Τσάβι Πασκουάλ.

Ξέρεις ότι θα μπορούσες να ήσουν Εφές, σωστά; Να αλλάζεις προπονητές, παίκτες, τα πάντα όλα -να σκορπάς το ευρώ και να αποδεικνύεται πως το σπατάλησες άνευ λόγου και αιτίας και φτου και από την αρχή. Δηλαδή, μέχρι ένα σημείο βάδιζες στον ίδιο δρόμο.

Και μετά εμφανίστηκε ο Τσάβι Πασκουάλ. Ο οποίος Τσάβι Πασκουάλ δεν μπήκε στη λογική να συζητήσει για συμβόλαιο που θα ήταν “άρπα κόλλα”, με τον διοικητικό ηγέτη της ΚΑΕ Παναθηναϊκός να βγαίνει από την πρακτική που έδειχνε να ακολουθεί έως τότε (1+1) και είδαν όλοι το φως.

Όπου “φως” εσύ θα εννοείς το Final Four, ου μην την κατάκτηση του τίτλου. Εγώ πάλι, αναφέρομαι στο γεγονός ότι οι “πράσινοι” έχουν πια δομή, συγκεκριμένη, αρχή, μέση και τέλος, όλοι έναν ρόλο (ο Καλάθης αυτόν του ηγέτη -αλήθεια τι γίνεται με το συμβόλαιο του;) και μπορούν να νικούν ματς άνετα και όμορφα, ματς σαν και αυτό με την Έφες. Μπορούν και να παραμένουν οι μόνοι αήττητοι στην έδρα τους, στη φετινή Ευρωλίγκα.

Τώρα μένει να αποδείξουν πως έχουν μάθει να γλιτώνουν στραπάτσα σαν και αυτό της ΤΣΣΚΑ στη Βαρκελώνη ή της Φενέρμπαχτσε -στην Τουρκία- από τη Ρεάλ -την περασμένη αγωνιστική. Θέλω να πω ότι για να φτάσεις στον προορισμό πρέπει να μάθεις να καλύπτεις τις αδυναμίες σου, υπό τις όποιες συνθήκες και εναντίον του όποιου αντιπάλου και να είναι όλοι πλήρως εναρμονισμένοι με το πλάνο.

Γιατί μόνο έτσι τα 0/4 τρίποντα του Ρίβερς δεν γίνονται επιζήμια, μόνο έτσι γλιτώνεις από τα χειρότερα ενός κακού αμυντικού δεκαλέπτου ή της απώλειας των ριμπάουντ, μόνο έτσι είσαι μετρημένος και στα λάθη σου και φυσικά μόνο έτσι φτάνεις στις 23 ασίστ. Άντε να τα δούμε όλα αυτά, την ερχόμενη εβδομάδα, στο γνωστό μέρος, εναντίον της Μπαρτσελόνα. Γενικά όμως, κράτα πως με το εξοστρακίζεις ή εξευτελίζεις κάθε παίκτη και κάθε προπονητή, προφανώς και δεν πας πουθενά.

Όταν έχεις κάποιον τον οποίον εμπιστεύεσαι πως θα κάνει σωστά τη δουλειά (και κρατάς το στόμα σου κλειστό για κάποιους μήνες, γιατί δεν γίνονται όλα από τη μια μέρα στην άλλη), απολαμβάνεις ευχάριστες στιγμές, γουστάρεις να πηγαίνεις στο γήπεδο και μπορείς να ελπίζεις -βάσιμα- σε νέες επιτυχίες.

Σημείωση: δεν σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός έγινε Golden State Warriors. Σημαίνει πως βρίσκεται σε μια φάση που μόνο σε καλά πράγματα μπορεί να οδηγήσει -και σε ακόμα καλύτερα με μια προσθήκη.

Εδώ κάπου χάθηκα… αλλά ελπίζω να ‘χω καταλάβει καλά

Και στο Νο1 βρίσκεται αυτό

Exit mobile version