Aς αφήσουμε τον Πασκουάλ να αποφασίσει τι χρειάζεται

Για χρόνια, ο Παναθηναϊκός ζούσε και πέθαινε από το τρίποντο. Τα έβαζε νικούσε, δεν τα έβαζε έχανε, κυρίως γιατί δεν είχε αναπτύξει συστήματα επιβίωσης, με όποιον άλλον τρόπο. Αρχής γενομένης από την άμυνα -φυσικά-, ώστε να πάρει ψυχολογία και εύκολους πόντους. Και μετά με καλή κυκλοφορία της μπάλας ή “διάβασμα” που να βρίσκει τον παίκτη στην πλεονεκτική θέση.

Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Και μπορείς να ευχαριστείς τον Τσάβι Πασκουάλ για αυτό, όπως και για το γεγονός ότι οι “πράσινοι” βρήκαν τη ψυχολογία ή καλύτερα τη νοοτροπία του νικητή. Αυτή που σου επιτρέπει να λες “ό,τι και να γίνει, εγώ θα βρω τρόπο να πάρω αυτό το ματσάκι, γιατί μπορώ”.

Πριν προχωρήσω στη σημασία που παίζει ο Νικ Καλάθης και ο Τζέιμς Γκιστ σε όλο αυτό, θα ήθελα να κάνω… μια στροφή στο δρομάκι των “κατσαπλιάδων” (ή οπαδών των click) που επίθενται σε όσους γράφαμε στους πρώτους μήνες της συνεργασίας του Παναθηναϊκού με τον Τσάβι Πασκουάλ πως ο Καταλανός κάνει κάτι λάθος. Πολλώ δε, από τη στιγμή που είχε προσδιοριστεί και η έννοια του όρου “λάθος” ως εμμονή στο να περάσει στους παίκτες τη φιλοσοφία του (οι οποίοι ξεκάθαρα δεν μπορούσαν να την υιοθετήσουν) αντί να προσαρμόσει τη φιλοσοφία στη δυναμική και την ικανότητα των παικτών που είχε στα χέρια του.

Όταν “βγήκε” από τον εαυτό του και άρχισε να συνθέτει παιχνίδι με ό,τι καλύτερο είχε να δώσει ο καθένας, υπήρξε αποτέλεσμα. Να σημειώσω επίσης, πως υπήρχαν και διάφορα άλλα θέματα που έπρεπε να διαχειριστεί και δεν είχαν σχέση με το σπορ ή το παιχνίδι. Οπότε θα έλεγες πως τα δεδομένα ήταν πάρα πολλά. Αλλά τα κατάφερε και το καλοκαίρι έφτιαξε κατά 90% ρόστερ σύμφωνα με τη λογική που είχε ανέκαθεν ως κόουτς. Πρώτη προτεραιότητα ήταν να σκέφτονται όλοι πριν πράξουν (έως ότου αυτό γίνει αυτοματισμός), να έχουν όλοι συγκεκριμένο ρόλο στο παζλ, να αποδεχθούν αυτόν το ρόλο και τελικά να γίνουν ομάδα. Αν δεν είχε τον Καλάθη, όλα αυτά δύσκολα θα γίνονταν.

Ο τύπος που έζησε την αφαίρεση της αρχηγίας (την εκτόξευση τόνων λάσπης κλπ κλπ) έμεινε συγκεντρωμένος στη δουλειά του και το βράδυ της Πέμπτης 11/1 μέτρησε 17 πόντους, 12 ασίστ και 5 κλεψίματα σε 33 λεπτά συμμετοχής -με τον Αλόνσο να δοκιμάζει ό,τι είχε και δεν είχε επάνω του. Εν τω μεταξύ, σε όλο το διάστημα που ήταν στο παρκέ έκανε μόλις 1 λάθος. Και αν δεν είναι αυτό δείγμα της αυτοσυγκέντρωσης που είχε, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι. Όταν ο Καλάθης μπορεί και λειτουργεί, τους κάνει όλους καλύτερους. Πράγμα που βέβαια, θα έπρεπε να θυμάσαι από την πρώτη του θητεία στον Παναθηναϊκό, αλλά… άνθρωπος είσαι και εσύ και ξεχνιέσαι.

Που λες, όταν οι “πράσινοι” κατάλαβαν πως χωρίς άμυνα (πίεση στην μπάλα, να μην ξεχνάς τον παίκτη, να συνεργάζεσαι εν πάση περιπτώσει) δεν πας πουθενά -όπως και ότι εξίσου χρήσιμο είναι να κοιτά ο ένας τον άλλον στην άλλη άκρη του γηπέδου, φροντίζοντας τις αποστάσεις και το ρόλο τους-, κατάφεραν να νικήσουν και ματς, στο οποίο είχαν 4/22 τρίποντα. Α, και παρά τα 4/22 τρίποντα, έφτασαν τους 84 πόντους. Το φανταζόσουν ποτέ;

Ο Πασκουάλ έπαιξε και με το μυαλό της Μπαρτσελόνα. Δηλαδή, ο τρόπος που ανέπτυξε το παιχνίδι της δικής του ομάδας στην τέταρτη περίοδο, ήταν ταμάμ για να κάνει έξαλλους αυτούς που υποτίθεται πως θα έκαναν ένα βήμα μπροστά για τους “μπλαουγκράνα” στο φινάλε. Πήγε στη ρακέτα, όπου ήταν ο Βουγιούκας και να σου ήλθε και ο Παππάς, με την ηρεμία που προέκυπτε από τη σιγουριά ότι όλοι είχαν κάνει τη δουλειά τους να είναι το κερασάκι στην τούρτα.

Υπόθεση Μάικ Τζέιμς

Ξέρω, εσένα σε νοιάζει αν θα επιστρέψει ο Μάικ Τζέιμς. Οι πληροφορίες θέλουν τους “πράσινους” να έχουν ασχοληθεί ενεργά με το θέμα -έχει γίνει η πρώτη συζήτηση-, αλλά το ζήτημα είναι πως αν θέλει να φτάσει κάπου καλά ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται κοντό. Χρειάζεται ψηλό.

Δηλαδή, αν έχει χρήματα να δώσει, θα ήταν χρήσιμο να τα δώσει σε παίκτη που θα περάσει το σύνολο στο επόμενο επίπεδο. Αυτό του Φάιναλ Φορ, του τελικού κλπ, κλπ.

Ο Τζέιμς ξεκάθαρα μπορεί θα βοηθήσει -δεν χρειάζεται να σου πω τι μπορεί να κάνει-, αλλά στο μυαλό μου δεν είναι ο παίκτης που θα κάνει την ειδοποιό διαφορά.

Πάμε τώρα και στα tweets