Δεν χρειάζεται να έχεις δίπλωμα προπονητή ή… μεταπτυχιακό στο ποδόσφαιρο για να καταλάβεις πέντε πράγματα. Όπως ότι ο Γιώργος Δώνης είναι ένας προπονητής που δουλεύει με όλο του το είναι για να πετύχει κάτω από κάθε συνθήκη. Και οι συνθήκες στον Παναθηναϊκό είναι δύσκολες. Οι δυσκολότερες που έχει συναντήσει στην καριέρα του.
Μια ντουζίνα πιτσιρίκια, αμούστακα παιδιά, που τα βλέπεις να μπαίνουν στο γήπεδο και νομίζεις ότι παρακολουθείς αγώνα Under 17. Όσο καλοί κι αν είναι, όσο καλοί κι αν μπορούν να γίνουν αύριο – μεθαύριο, αυτή την ώρα δεν είναι έτοιμοι ποδοσφαιριστές. Θα υστερούν πάντα απέναντι σε αντιπάλους μεγαλύτερους από εκείνους σε ηλικία, περισσότερο έμπειρους και πιο δυνατούς.
Η δύναμη στο ποδόσφαιρο είναι σημαντική. Καθορίζει προσωπικές μονομαχίες. Και σε πολλές απ’ αυτές μπορεί να κριθούν παιχνίδια. Ο Παναθηναϊκός θα βαδίσει στο σωστό δρόμο, έχοντας μια καλή βάση βασικών παικτών και έναν προπονητή που έχει τον τρόπο για να φέρει στο γήπεδο τις ιδέες του και να παρουσιάσει ένα καλό σύνολο. Όμως δεν φτάνουν μόνο αυτοί. Δεν βγαίνει η σεζόν με 12-13 παίκτες. Δεν βγαίνει χωρίς σέντερ φορ, δεν βγαίνει χωρίς κεντρικό αμυντικό, δεν βγαίνει με μοναδικό έτοιμο εξτρέμ τον Μουνιέ.
Ο Παναθηναϊκός θέλει παίκτες και τους θέλει σύντομα, διότι δεν θα υπάρχει ούτε ματς που να μπορεί να το… αφήσει στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Το -6 τον στέλνει από την πρώτη αγωνιστική να παίζει με το πιστόλι στο κρόταφο. Με την πλάτη στον τοίχο. Κι αν δεν υπάρχει επιθετικός, το -6 θα είναι δύσκολο να καλυφθεί γρήγορα, όπως θέλει και έχει θέσει ως στόχο ο Δώνης.
Ο επιθετικός θα πρέπει να έχει βρεθεί μέχρι τις αρχές Αυγούστου, ώστε να μπορέσει να μπει στο κλίμα και να ενσωματωθεί στο υπόλοιπο σύνολο. Αλαφούζος και Παϊρότζ εκτός από το να κάνουν συναντήσεις και να συζητούν, θα ήταν καλό να πουν επιτέλους και ένα διαθέσιμο μπάτζετ σε προπονητή και τεχνικό διευθυντή για να προχωρήσουν τα θέματα των μεταγραφών. Διαφορετικά θα κινδυνεύει η δουλειά του Δώνη να τιναχθεί στον αέρα με το ξεκίνημα του πρωταθλήματος.
