Επιτέλους… έσκασε το χειλάκι μας. Επιτέλους μπορούμε να ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο και έστω και για λίγο να αφήσουμε στην άκρη τα διοικητικά, τη μιζέρια, την γκρίνια και την κακομοιριά που εδώ και ένα χρόνο έχει “ποτιστεί” μέσα μας. Επιτέλους, ο Δώνης και οι παίκτες του μας έκαναν έως και να… ανυπομονούμε για το Σάββατο και το επόμενο ματς με τη Λαμία.
Ναι, το παιχνίδι που όλοι, λίγο έως πολύ, σκεφτόμασταν πως θα είναι… μαρτύριο (ΟΑΚΑ, λίγος κόσμος, γκρίνια, μπινελίκι και το ποδόσφαιρο σε δεύτερη μέρα), έγινε μετά τη χθεσινή εμφάνιση στην Ξάνθη ένα παιχνίδι… πολυαναμενόμενο. Όχι μόνο λόγω της νίκης. Θα μπορούσε να μην είχε έρθει. Θα μπορούσε το σουτ του Μπουζούκη να καταλήξει στο δοκάρι ή να το βγάλει ο υπέροχος Ζίβκοβιτς. Θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να πέσει θύμα του Σιδηρόπουλου και των βοηθών του που το πήγαιναν για… έγκλημα.
Αλλά και να μην ερχόταν η νίκη, αυτή η… υγεία που έβγαλε ο Παναθηναϊκός στο παιχνίδι του άρεσε. Μας αναζωογόνησε. Ήταν το καλύτερο… φάρμακο έπειτα από τα φιλικά, στα περισσότερο εκ των οποίων αναρωτιόμασταν πόσο δύσκολη θα είναι η χρονιά που έρχεται. Ήταν η καλύτερη απάντηση σε όσους επέμεναν πως ο Παναθηναϊκός θα… υποβιβαστεί. Ήταν το ερέθισμα που λέει και ο Δώνης για να κάνει τον κόσμο και πάλι… ενεργό.
Ο Μπουζούκης εκτός από ένα υπέροχο γκολ και τρεις πολύτιμους βαθμούς, χάρισε και ωραίους τίτλους για τα media ελέω… ονόματος. Διπλοπενιά και άγιος ο Θεός. Λογικό. Μερακλώσαμε με… Μπουζούκη λοιπόν. Και με Χατζηγιοβάννη. Και με Κουρμπέλη. Και με Μουνιέ. Και με τη γενικότερη λειτουργία του Παναθηναϊκού του Γιώργου Δώνη, ο οποίος με το καλημέρα βάζει σφραγίδα.
Δεν είναι τρελός ο Δώνης, ούτε ψεύτης. Έμπειρος είναι, με πολλά χρόνια στην πλάτη του σε πάγκους. Πολλούς και διαφορετικούς. Είχε πει πως η ομάδα του θα είναι έτοιμη στην πρεμιέρα. Και ήταν. Είχε πει πως παρά τα προβλήματα, στο Κορωπί γίνεται δουλειά μεγάλης ομάδας. Και φάνηκε πως έτσι γίνεται.
Κλεισμένη στη δική τους γυάλα, μακριά από προβλήματα και μιζέριες, ο Δώνης, οι συνεργάτες του και οι ποδοσφαιριστές τους ρίχνουν δουλειά και μπόλικο ιδρώτα για να παρουσιάσουν έναν Παναθηναϊκό κανονικό. Ανταγωνιστικό. Θα έρθουν και οι στραβές. Μπορεί και σύντομα, κόντρα στη Λαμία για παράδειγμα. Λογικό είναι. Θα έχει τα πάνω της και τα κάτω της η ομάδα. Όμως κανείς δεν πρέπει να στερεί το δικαίωμα από τον κόσμο να χαίρεται στα καλά. Και το χθεσινό στην Ξάνθη ήταν πολύ καλό…
