Με το ρολόι να σημαδεύει το 57ο λεπτό, ο Δώνης έβαζε στο γήπεδο τον Εμμανουηλίδη, κλείνοντας τις αλλαγές του. Στο Ολυμπιακό Στάδιο ο κόσμος αναρωτήθηκε γιατί βιάζεται τόσο πολύ με το σκορ να είναι στο 1-1 και όχι τον Παναθηναϊκό πίσω στο σκορ. Γι’ αυτό, όμως, υπάρχουν οι προπονητές. Για να παίρνουν τα ρίσκα εκείνοι. Και το φινάλε είτε θα τους δικαιώσει, είτε θα τους… σταυρώσει.
Ο Δώνης δικαιώθηκε γιατί είχε στο μυαλό του αυτό ακριβώς που είδε στο γήπεδο. Με την αρκετά μεγάλη σε ηλικία άμυνα της Λαμίας, οι Καμπετσής, Εμμανουηλίδης, Μπουζούκης, Χατζηγιοβάννης, με μέσο όρο 19,5 ετών, θα είχαν προβάδισμα όσο θα περνούσε η ώρα. Σε ανάσες, σε τρεξίματα. Αυτοί οι τέσσερις όχι μόνο έτρεξαν παραπάνω, αλλά έβγαλαν και ωραία ποδοσφαιρικά… γούστα.
Υπήρξαν συνδυασμοί που θύμιζαν ομάδα η οποία είναι χρόνια μαζί. Χανόταν το τόπι. Υπήρξαν φάσεις που ο Παναθηναϊκός έμπαινε στην περιοχή με όποιον τρόπο ήθελε. Με φαντασία, με ομαδικότητα, με ένας εναντίον ενός. Σε μία απ’ αυτές ήρθε το υπέροχο δεύτερο γκολ. Ινσούα, Μπουζούκης, Καμπετσής και Εμμανουηλίδης… έκρυψαν την μπάλα μέσα σε μικρό χώρο και την εμφάνισαν όταν απ’ τα πόδια του τελευταίου πήγε στα δίχτυα. Γκολ – ξέσπασμα. Των παικτών, των προπονητών, του κόσμου.
Το είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός. Ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε το ματς. Που πήγε να στραβώσει, που έγιναν γρήγορα οι αλλαγές, που πιέστηκε για να αποδείξει πράγματα. Και που έπαιξε με τόσους νεαρούς, οι οποίοι έβγαλαν πολλές από τις αρετές τους, σε θέσεις που αρέσουν στον κόσμο. Άλλο ο 19χρονος σέντερ μπακ και άλλο ο εξτρέμ ή ο επιθετικός.
Μπήκε ο Καμπετσής στο γήπεδο και επιβεβαίωσε την εμμονή που είχε μαζί του ο Νταμπίζας. Μπήκε ο Εμμανουηλίδης με το μυαλό πως τούτη τη φορά δεν θα είναι σαν την Ξάνθη. Στην ευκαιρία που θα του δοθεί, θα το… κολλήσει. Και το έκανε. Μπουζούκης και Χατζηγιοβάννης “ψήλωσαν” μετά την Ξάνθη τόσο, ώστε να βγάλουν όλη τους την αυτοπεποίθηση και αυτό να αποδειχτεί ευεργετικό.
Και ο Δώνης τόλμησε. Είναι από τη φύση του επιθετικός προπονητής και το έδειξε στην πρώτη ευκαιρία. Ο Δώνης δουλεύει στον Παναθηναϊκό και ξέρει καλύτερα από τον καθένα πόσο μεγάλη ομάδα είναι ο Παναθηναϊκός. Αυτό προσπαθεί να περάσει στους παίκτες του. Πως δεν παίζει ρόλο η ηλικία. Για να είναι στον Παναθηναϊκό κάποιοι τους επέλεξαν βλέποντας σε αυτούς πως μπορούν να υπηρετήσουν μια μεγάλη ομάδα.
Ο Παναθηναϊκός έσβησε με μια… ανάσα το -6 και πηγαίνει στη διακοπή ήρεμος και ενθουσιώδης. Να δουλέψει 15 μέρες, να βάλει κι άλλα πράγματα στο παιχνίδι του, να έρθει ο φορ, να μπει περισσότερο ο Βέργος, να επανέλθει καλά ο Κάτσε και οι τραυματίες, Δώνης και Οικονόμου. Δεν είναι λίγα. Βήμα – βήμα και μέρα με τη μέρα πρέπει να πάει ετούτη η ομάδα. Και ενωμένη. Το βράδυ του Σαββάτου, κόσμος και ομάδα έκαναν ένα ακόμα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Του να είναι ενωμένοι και ενωμένοι να πορευτούν.
