Από το “μωρά στη φωτιά” στο… “μωρά σε αγωνιστική κρίση”. Φυσιολογικό…

Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει για την αγωνιστική πτώση του Παναθηναϊκού, η οποία είναι φυσιολογική, αναλύει τα αίτια και στέκεται στη δύσκολη συνέχεια του “τριφυλλιού” για τον μοναδικό στόχο που έχει απομείνει.

Τα όσα είδαμε χθες στο Ολυμπιακό Στάδιο και την αναμέτρηση του Παναθηναϊκού με την ΑΕΛ κατέδειξαν το αγωνιστικό πρόβλημα που υπάρχει τον τελευταίο μήνα στην ομάδα. Οι “πράσινοι” βρίσκονται σε μια εξαιρετικά κακή περίοδο, παρουσιάζοντας ένα διαφορετικό πρόσωπο απ’ αυτό που είχαμε συνηθίσει στα περισσότερα ματς, είτε έπαιρναν τα αποτελέσματα, είτε όχι. Ο Γιώργος Δώνης, μη θέλοντας να κρυφτεί σε δικαιολογίες (και μπράβο του) το είπε ξεκάθαρα στη συνέντευξη Τύπου χθες. Εξέφρασε τον προβληματισμό του για την απογοητευτική εικόνα, πήρε την ευθύνη αποκλειστικά πάνω του και πλέον καλείται να βρει τον τρόπο, προκειμένου οι ποδοσφαιριστές του, αρχικά, να αποβάλλουν από πάνω τους την ψυχολογική φθορά και στη συνέχεια να ξαναβρούν το καλό χαμένο πρόσωπο.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Ποδοσφαιρικά, αυτό που περνάει τώρα ο Παναθηναϊκός είναι και το φυσιολογικό. Το μη φυσιολογικό θα ήταν το “τριφύλλι” να πήγαινε… τρένο, όπως έκανε στον πρώτο γύρο. Αυτά τα πράγματα δε γίνονται. Οποιαδήποτε ομάδα στον κόσμο, κάποια στιγμή, θα κάνει την περίφημη και γνωστή”κοιλιά”. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ομάδες όπως η φετινή του “τριφυλλιού”, με συγκεκριμένες δυνατότητες για το “τώρα”, με πολλά περιθώρια εξέλιξης για το “μετά”.

Οι αιτίες του κακού ποδοσφαίρου που βλέπουμε στα τελευταία παιχνίδια και φυσικά των μη επιθυμητών αποτελεσμάτων είναι πολλές. Αν ήταν μια, όλα θα είχαν λυθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Απειρία αρκετών νεαρών που τώρα “ψήνονται” ακόμη και μέσα από “γκέλες” (το παράδειγμα του Μαυρομμάτη είναι χαρακτηριστικό), έλλειψη βάθους στο ρόστερ, σημαντικές απώλειες έμπειρων ποδοσφαιριστών που τώρα επέστρεψαν και ακόμη δεν έχουν αποδώσει (Μουνιέ, Άλτμαν), χαλασμένο μυαλό αρκετών παικτών, λόγω των πρόσφατων κακών εμφανίσεων και των μη νικών, κούραση ορισμένων ποδοσφαιριστών και ντεφορμάρισμα κάποιων άλλων, είναι οι κυριότεροι λόγοι αυτού που βλέπουμε τώρα. Θα το ξαναγράψουμε: Είναι κατανοητός ο προβληματισμός για την αγωνιστική κρίση στην οποία έχουν μπει τα… μωρά, αλλά και οι πιο έμπειροι ποδοσφαιριστές, αλλά δεν πρέπει να επικρατήσει πανικός. Ο Γιώργος Δώνης είναι αυτός που καλείται να βρει τον τρόπο για να επιστρέψει το καλό πρόσωπο του ανταγωνιστικού και ελπιδοφόρου Παναθηναϊκού.

Ακολουθεί ένα εξαιρετικά δύσκολο πρόγραμμα για τον μοναδικό στόχο που έχει απομείνει, αυτόν της 5ης θέσης. Για να αρχίσουν σιγά – σιγά τα προβλήματα να εξαφανίζονται θα πρέπει να έρθουν τα αποτελέσματα, αρχής γενομένης από την εκτός έδρας αναμέτρηση με τον Παναιτωλικό, στο αφιλόξενο (ποδοσφαιρικά) Αγρίνιο. Απαντες πρέπει πρώτα να ηρεμήσουν στο Κορωπί, να αδειάσει το κεφάλι που λέμε και μετά να δουν τη συνέχεια προσηλωμένοι στον μεγάλο στόχο και βλέποντας από εδώ και πέρα κάθε παιχνίδι σαν ένα μεγάλο τελικό. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει…

Οσο για τα περί διαιτησίας στο χθεσινό ματς, έχει καταντήσει κουραστικό να βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια από ρέφερι που, είτε έτσι, είτε αλλιώς, αδικούν τον Παναθηναϊκό. Τι να σχολιάσεις για τον Παπαδόπουλο και τα δυο πέναλτι που δεν έδωσε στο τριφύλλι. Το ποδόσφαιρο, εκτός από τακτικές και ενέργειες, είναι και στιγμές. Αν, λοιπόν, χθες ο διαιτητής έκανε το σωστό κυρίως στη φάση του Μακέντα, πιθανότατα το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό και σήμερα να συζητούσαμε άλλα…