Το να παίξεις, να προσπαθήσεις, να παλέψεις μέχρι το τέλος και να χάσεις, είναι θεμιτό. Το να σε πάρει, όμως, από κάτω, ακόμα και αν γνωρίζεις πως αυτή η ομάδα δεν έχει πολλά ψυχικά αποθέματα, κυρίως λόγω απειρίας να διαχειριστεί καταστάσεις, σε τσαντίζει.
Αυτό είδαμε από τον Παναθηναϊκό στη Νέα Σμύρνη το μεσημέρι της Κυριακής. Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στη βαθμολογία, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να… φτύνει αίμα σε κάθε ματς για να καταφέρει να μπει στην πρώτη πεντάδα που είναι και ο στόχος του. Όπως κάνει ο Άρης, που πήγε στην Τούμπα και κατάφερε στο φινάλε να βρει το γκολ που του χάρισε και το αποτέλεσμα. Λέω για τον Άρη γιατί αυτόν κυνηγάει ο Παναθηναϊκός. Και πλέον η διαφορά αυξήθηκε στους τρεις.
Και μιας και αναφερθήκαμε στον Άρη, ας θυμηθούμε λίγο το ματς των δύο ομάδων στον πρώτο γύρο. Κι εκεί ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πίσω στο σκορ, όπως συνέβη χθες στη Νέα Σμύρνη. Αλλά εκεί πάλεψε μέχρι τέλους σαν λιοντάρι. Προσπάθησε, “μάτωσε”, έτρεξε πολύ και στο τέλος βρήκε το γκολ που έψαχνε και πήρε τον βαθμό. Όπως είχε κάνει και στην Τρίπολη. Μπορεί και να μην το έβρισκε, αλλά και μόνο η μάχη που έδωσε θα αρκούσε για να σου αφήσει μια αίσθηση ικανοποίησης, πως φτιάχνεται μια ομάδα που παλεύει.
Σύμφωνοι, άλλο να κυνηγάς ένα γκολ και άλλο δύο, όπως συνέβη με τον Πανιώνιο από το 55′ και μετά. Το είπε ο Δώνης στη συνέντευξη Τύπου και έχει δίκιο. Είναι μεγαλύτερη η απογοήτευση όταν βρίσκεσαι με δύο γκολ πίσω. Αλλά εδώ είδαμε μια ομάδα που δεν πάλευε όπως έπρεπε ούτε όταν το σκορ ήταν στο 1-0.
Είδαμε, για παράδειγμα, τον Χατζηγιοβάνη να μην ακολουθεί τις συμβουλές του προπονητή του, να προσπαθεί σε πολλές περιπτώσεις να τα κάνει όλα μόνος του και να εκνευρίζει τους συμπαίκτες του. Είδαμε τον Μακέντα να μην πηγαίνει με δύναμη στις φάσεις, είδαμε τον Πούγγουρα να χάνει αρκετές φορές τους αντιπάλους του, είδαμε την αμυντική γραμμή σε ανισορροπία και σε… πανικό πολλές φορές. Και φυσικά δεν είδαμε καμία επιθετική ανάπτυξη της προκοπής. Σαν να τα παράτησαν οι παίκτες όταν βρέθηκαν πίσω στο σκορ.
Ο Παναθηναϊκός μπαίνει σε ένα πρόγραμμα “φωτιά” με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό και δυστυχώς μπαίνει σε αυτό με το μαχαίρι στον λαιμό. Χωρίς πολλά περιθώρια και με έναν Άρη που δείχνει αυτή τη στιγμή σε καλύτερο μομέντουμ για την πέμπτη θέση. Γι’ αυτό και στη Νέα Σμύρνη δεν υπήρχε το περιθώριο “γκέλας”. Ήρθε όμως και μάλιστα ήρθε με ήττα. Και με κακή εικόνα, που είναι και το πιο ανησυχητικό. Αν δεν αλλάξει την εικόνα του ο Παναθηναϊκός άμεσα και αν δεν πάρει κάτι από τα τρία ντέρμπι που έρχονται, ο στόχος μπορεί να χαθεί από πολύ νωρίς.
Θα πει κάποιος και δικαίως, πως αν ο διαιτητής είχε δώσει το πέναλτι στο 3′ και ο Παναθηναϊκός είχε προηγηθεί, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Αλλά πλέον έχουμε μάθει να ζούμε και με τους άσχετους διαιτητές, που δεν ξέρουν τους κανονισμούς και δεν έχουν καμία επίπτωση όταν κάνουν το ένα λάθος πίσω από το άλλο εις βάρος του Παναθηναϊκού. Σχεδόν κάθε Κυριακή και ένα… χειρουργείο.
