Η αυγή της νέας χιλιετίας βρήκε την ανθρωπότητα… ανακουφισμένη από το γεγονός πως δεν την… κατέστρεψε ο περίφημος «ιός του 2000» και τα υπόλοιπα εσχατολογικά σενάρια που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή. Πάντως, σε αθλητικό επίπεδο, οι συγκινήσεις και τα ιδιαίτερα περιστατικά δεν έλειψαν, με τον Παναθηναϊκό να γίνεται, άθελά του, κοινωνός, δύο αντίστροφων ιστοριών «αγάπης», οι οποίες έπαιξαν το ρόλο τους ώστε το δεύτερο ευρωπαϊκό αστέρι να πάρει τη θέση του στον «πράσινο» γαλαξία των επιτυχιών.
Η πρώτη ιστορία αφορούσε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος το βράδυ της 20ης Απριλίου του 2000 σήκωσε την πρώτη του ευρωκούπα ως προπονητής του Παναθηναϊκού, δίχως να γνωρίζει ότι μέσα στα επόμενα δώδεκα χρόνια, όσο κράτησε και η παρουσία του στον πράσινο πάγκο, θα επαναλάμβανε την εν λόγω άρση άλλες τέσσερις φορές (Μπολόνια 2002, Αθήνα 2007, Βερολίνο 2009, Βαρκελώνη 2011), πέραν των δεκάδων εγχώριων τίτλων που ακολούθησαν. Το ευρωπαϊκό του 2000 αποτέλεσε την πρώτη επιτυχημένη βάση σε μια από τις πιο επιτυχημένες συνεργασίες στον συλλογικό αθλητισμό, με τις πρώτες σελίδες του «έργου» να γράφονται πλησίον του Λευκού Πύργου.
Η δεύτερη ιστορία αφορούσε τον Οντέτ Κάτας και σε αντίθεση με εκείνη του τότε προπονητή του, είχε περισσότερο σασπένς, δράμα και ανάμικτα συναισθήματα στο φινάλε. Ο Ισραηλινός θα ήθελε σίγουρα να αποφύγει μια συνάντηση μεταξύ της τότε ομάδας του (Παναθηναϊκός) με τη μεγάλη του αγάπη, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Όμως η μοίρα και οι καταστάσεις τον οδήγησαν… επ’ ακριβώς στο απευκταίο σενάριο. Ο Κάτας ήταν νευρικός πριν το τζάμπολ αλλά και μετά τη λήξη του τελικού με την ομάδα του Γκέρσον. Στο παρκέ όμως, ήταν ο απόλυτος επαγγελματίας και με… παγερό τρόπο, πέτυχε το καθοριστικό σουτ που ουσιαστικά «σφράγισε» την κατάκτηση του τροπαίου για το τριφύλλι, μπροστά στα μάτια των οπαδών της Μακάμπι.
Κάπως έτσι σφραγίστηκε το δεύτερο ευρωπαϊκό τρόπαιο του Παναθηναϊκού, το οποίο ήταν συνάμα και το πρώτο επί ελληνικού εδάφους (ακολούθησε εκείνο του 2007), το πρώτο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς με το τριφύλλι, αλλά και η πρώτη φορά που ο Κάτας χρειάστηκε να «πληγώσει» την ομάδα στην οποία ανδρώθηκε, φερόμενος άκρως επαγγελματικά απέναντί της. Για τον λόγο αυτό, κατάφερε να γίνει μάρτυρας μιας σκηνής που δεν την βλέπουμε συχνά, καθώς αποθεώθηκε και από τους μεν οπαδούς του Παναθηναϊκού, αλλά και από εκείνους της Μακάμπι…
Τη μέρα που ο Παναθηναϊκός προσέθετε το δεύτερο αστέρι στη φανέλα του, ο Ομπράντοβιτς άνοιξε τον ευρωπαϊκό «λογαριασμό» του με τα πράσινα και ο Κάτας «σκότωσε» την πρώτη του αγάπη, το ημερολόγιο έγραφε 20 Απριλιου 2000…
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (73): Τζεντίλε 3, Αλβέρτης 4, Μποντιρόγκα 9 (2/8δ., 5/8β., 4ρ., 2ασ.), Ρότζερς 4, Ρέμπρατσα 20 (5/6δ., 10/14β., 8ρ., 2τ.), Κάτας 17 (0/1δ., 2/3τρ., 11/14β., 2ασ.), Φώτσης 11 (3/4δ., 1/1τρ., 0/2β., 5ρ.), Μπερκ 7, Κοχ 6.
ΜΑΚΑΜΠΙ (67): Μακ Ντόναλντ 11 (3/6δ., 1/3τρ., 2/2β., 3ρ.), Σαρπ 5, Χένεφελντ, Χάφμαν 26 (9/18δ., 1/1τρ., 5/8β., 10ρ., 2ασ., 2τ.), Κόμετζις 3, Μπρίσκερ 13 (3/6δ., 2/3τρ., 1/2β.), Τζάμσι 3, Σέφερ 6, Σέλεφ, Πόπα.
