Ο Διονύσης Δεσύλλας αφήνει για λίγο στην άκρη τα της οικονομικής εξυγίανσης στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός και γράφει για το πιο «καυτό» – διαχρονικά – θέμα του κλαμπ.
Πολλοί που θα διαβάζουν το κείμενο θα πουν «μα τι μας λες τώρα; Εδώ ο Παναθηναϊκός έχει άλλα προβλήματα κι εσύ γράφεις για το γήπεδο;». Δικαιολογημένες οι τέτοιου τύπου αντιδράσεις. Άλλωστε, η πραγματικότητα για το κλαμπ είναι πολύ δύσκολη και επιβάλλει την οικονομική εξυγίανση, αρχικά, και… βλέπουμε. Από τη στιγμή που χρέη υπάρχουν, επενδυτής νέος δεν μπαίνει στην ομάδα, άπαντες είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν με πρωταρχικό στόχο την οικονομική «κάθαρση» της ομάδας για την επόμενη διετία τουλάχιστον.
Ας υποθέσουμε ότι αυτό ο Παναθηναϊκός το πετυχαίνει. Άλλωστε, με αυτόν τον δρόμο που έχει ακολουθήσει (θέλοντας και μη) έχει καταφέρει να ρίξει τα χρέη. Συνεπώς, η λογική λέει ότι συνεχίζοντας με αυτό το πλάνο ο Σύλλογος, οι εκκρεμότητες όλο και θα τελειώνουν μέχρι τη μέρα που η ΠΑΕ θα είναι «καθαρή». Ταυτόχρονα, σε αγωνιστικό επίπεδο η ομάδα θα προσπαθεί να είναι όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστική και μέχρι εκεί. Υπερβάσεις μπορούν να συμβούν. Θαύματα, όμως, όχι…
Αφού, αν όλα πάνε καλά, συμβούν αυτά, υπάρχει κι ένα «μετά». Κανείς, φυσικά, δε γνωρίζει το «αύριο». Κανείς δεν μπορεί να… μαντέψει αν θα εμφανιστεί ένας επιχειρηματίας ο οποίος θα θελήσει να πάρει την ΠΑΕ, να σπρώξει χρήμα και παράλληλα να έχει όραμα για τον Παναθηναϊκό. Μακάρι να συμβεί. Και πάλι η λογική λέει ότι σε περίπτωση που τα χρέη μειωθούν ακόμη περισσότερο, η ΠΑΕ θα είναι πιο ελκυστική γι αυτόν που θα θέλει να μπει, είτε λέγεται Γιαννακόπουλος, είτε κάπως αλλιώς.
Σ’ αυτό το «αύριο», λοιπόν, στο οποίο, όπως αναφέραμε και παραπάνω απαιτείται όραμα για τη μεγάλη επιστροφή του Παναθηναϊκού, ΠΡΕΠΕΙ να υπάρξει λύση στο γηπεδικό. Το τελευταίο είναι το πλέον σημαντικό ζήτημα για μια ομάδα η οποία θα θελήσει να ξαναβρεί τη χαμένη της αίγλη, να γιγαντωθεί πάλι και να κοιτάξει με το βλέμμα ψηλά, προκειμένου όχι απλώς να είναι πρωταγωνίστρια στην Ελλάδα, αλλά να πάρει ξανά θέση εκεί που κάποτε έκανε σπουδαία πράγματα. Στα ευρωπαϊκά Κύπελλα.
Ο Ολυμπιακός έχει δικό του γήπεδο εδώ και 15 χρόνια. Η ΑΕΚ φτιάχνει το νέο της «σπίτι», ο ΠΑΟΚ προχωράει για την ανακατασκευή της Τούμπας. Οι τρεις τους, λοιπόν, ξεφεύγουν και σε αυτό το επίπεδο. Είναι υποχρέωση του Παναθηναϊκού της… επόμενης μέρας, όχι απλώς να εξετάσει το πλέον κρίσιμο ζήτημα (αφού, επαναλαμβάνουμε, φτιάξει πρώτα τα υπόλοιπα και πατήσει στα πόδια του), αλλά να… λυσσάξει για να λύσει κι αυτός ένα χρόνιο και πολύ μεγάλο πρόβλημα (από τις εποχές «καπετάνιου» έψαχνε ο Παναθηναϊκός να δει τι θα κάνει με το γηπεδικό, αλλά τίποτε δεν προχώρησε…).
Χωρίς λύση στο γηπεδικό, στην εποχή την οποία ζούμε, ο Παναθηναϊκός δε θα μεγαλώσει ουσιαστικά ποτέ. Μπορεί οι «πράσινοι» να κάνουν σημαντικά βήματα αν ξεχρεώσουν και αν βρεθεί ο επενδυτής που θα δώσει την ώθηση – χρηματική και μη-, αλλά δίχως δικό τους νέο και υπερσύγχρονο «σπίτι», θα έχουν ένα ταβάνι. Όχι μόνο οικονομικά. Προσφάτως, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μίλησε για τη διπλή ανάπλαση. Πράγματι, ο Βοτανικός είναι η πιο εφικτή λύση, αρκεί να βρεθούν χρήματα. Μια υπόθεση, που παραμένει ακόμη και τώρα η μεγαλύτερη αποτυχία του ισχυρού οικονομικά Παναθηναϊκού, δεν έχει κλείσει. Το θέμα είναι να γίνουν, επιτέλους, κάποια ουσιαστικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση για το γηπεδικό.
