Αναλυτικά οι δηλώσεις του Μικάελσεν στην εφημερίδα Sportday:
Για το αν μαθαίνει νέα του Παναθηναϊκού: «Ναι, παρακολουθώ το κλαμπ και γνωρίζω ότι σε διαφορετικό επίπεδο τώρα από τότε που έπαιζα εγώ».
Για το πόσο σημαντική είναι η οικονομική σταθερότητα: «Για να είσαι επιτυχημένος μέσα στο γήπεδο θέλεις σταθερότητα έξω από αυτό. Είναι πολύ σημαντική η οικονομική σταθερότητα σε μια ομάδα».
Για το τι αναπολεί από τη ζωή στην Αθήνα: «Τον ωραίο καιρό. Τη ζέστη και τον ήλιο. Να κάνω μπάνιο στη θάλασσα τον Αύγουστο… Ακατόρθωτο στη Δανία».
Για το αν έχει καλές αναμνήσεις: «Ναι. Είχα τρία υπέροχα χρόνια στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό και θεωρώ πως ήμουν τυχερός που ήμουν μέλος μίας υπέροχης ομάδας και σε μία υπέροχη περίοδο που πήραμε το νταμπλ και είχαμε φανταστικά αποτελέσματα στην Ευρώπη».
Για τις καλύτερες στιγμές του στον Παναθηναϊκό: «Το να παίζεις και να κερδίζεις παιχνίδια στο Champions League και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, όπως επίσης και το νταμπλ».
Για τις χειρότερες στιγμές: «Η απώλεια του τίτλου από τον Ολυμπιακό στην πρώτη σεζόν μου στην ομάδα».
Για το τι θυμάται από τη Ριζούπολη: «Τη στιγμή που βγήκαμε για ζέσταμα και την επίθεση που δεχθήκαμε με φωτοβολίδες».
Για το γιατί έφυγε, όταν τελείωσε το συμβόλαιό του: «Ο σύλλογος δε μου έδωσε ένα καλύτερο συμβόλαιο και δεν ήμουν σίγουρος για το μέλλον μου στην ομάδα με τον Σουμ προπονητή».
Για το πόσο κοντά ήταν στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 2003 ο Παναθηναϊκός: «Δεν μπορώ να πω ότι ήμασταν τόσο κοντά στην πρόκριση. Πιστεύω ότι η Πόρτο ήταν καλύτερη από εμάς στα δύο παιχνίδια».
Για το παιχνίδι που δε θα ξεχάσει κι εκείνο που θα ήθελε να ξαναπαίξει: «Δύο είναι τα παιχνίδια που θα ήθελα να παίξω ξανά. Το ένα κόντρα στην Μπαρτσελόνα στη Βαρκελώνη στα προημιτελικά του Champions League και το δεύτερο με τον Ολυμπιακό (σ.σ. στη Ριζούπολη). Αυτά τα δύο παιχνίδια θα ήθελα να είχα την ευκαιρία να παίξω ξανά».
Για τον Χένρικσεν και το πρόβλημα υγείας: «Δεν έχω ιδιαίτερη επικοινωνία με πρώην συμπαίκτες μου. Με τον Ρενέ ήμασταν μαζί στην Αγγλία και βρισκόμαστε αρκετά κοντά ο ένας στον άλλο».
Για το τι κάνει τώρα: «Είμαι βοηθός προπονητή στη δανέζικη Βέντισελ».
Για το αν του αρέσει να προπονεί από το να παίζει: «Μου αρέσουν και τα δύο, αλλά όταν έπαιζα ήταν φανταστικά».
Για το επαγγελματικό του όνειρο: «Ήθελα πάντα να γίνω ποδοσφαιριστής και τώρα είναι το πώς θα προοδεύω ως προπονητής».
Για αν του λείπουν οι μέρες που έπαιζε: «Κάποιες φορές αναπολώ τις μέρες που έπαιζα και τη ζωή που είχα. Ιδιαίτερα το να είσαι σε καλή φυσικά κατάσταση και φόρμα. Επίσης τις φιλίες που είχαμε και το γέλιο στα αποδυτήρια».
