Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: θα έπρεπε να λογίζεται ως σκάνδαλο και να αποτελεί κηλίδα για το δυτικό πολιτισμό ότι το δικαίωμα για παράταση στη ζωή ενός μωρού που πάσχει από Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία τύπου Ι κοστίζει μεταξύ δύο και τριών εκατ. ευρώ.
Κάποιος να μας πει ντόμπρα γιατί το κράτος δεν στέλνει στη Βοστώνη τον μικρό Ραφαήλ
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: θα έπρεπε να λογίζεται ως σκάνδαλο και να αποτελεί κηλίδα για το δυτικό πολιτισμό ότι το δικαίωμα για παράταση στη ζωή ενός μωρού που πάσχει από Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία τύπου Ι κοστίζει μεταξύ δύο και τριών εκατ. ευρώ.
Όσο απαιτητική και όσο πρωτοποριακή και αν είναι (που είναι και τα δύο) η θεραπευτική μέθοδος που παρέχει το Boston Children’s Hospital για τις περιπτώσεις αυτής της ανίατης μέχρι πρότινος ασθένειας, ο ταξικός διαχωρισμός στην ελπίδα για ζωή ενός βρέφους συνιστά κατάντια για την ίδια την ανθρωπότητα και τον αμιγώς καπιταλιστικό τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει και ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα: καθαρά και κυνικά εμπορικό δηλαδή, απευθυνόμενο μόνο σε παιδιά ενός ανώτερου θεού.
Περισσότερα εδώ