Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου.
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει.
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού.
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες.
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του.
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">
Σωτήρη έλα, έλα γρήγορα». Η φωνή του Γιώργου Δώνη ήχησε αυτή τη φορά σαν… μελωδία στ’ αυτιά του. Ηταν διαφορετική από κάθε άλλη φορά. Αυτή τη φορά δεν ήταν στο Κορωπί και δεν αφορούσε εντολές στην προπόνηση. Αυτή τη φορά δεν ήταν σε κάποιο ολλανδικό γήπεδο, ένα βράδυ καλοκαιριού, εν μέσω φιλικών προετοιμασίας. Αυτή η φορά θα είναι για πάντα ξεχωριστή στις σελίδες του βιβλίου της καριέρας του Σωτήρη Αλεξανδρόπουλου. Γράφτηκε βράδυ Κυριακής στο Περιστέρι. Δεκαπέντε λεπτά πριν από το τέλος του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον Ατρόμητο, εκείνο το «Σωτήρη έλα» που ακούστηκε από τον πάγκο σηματοδοτούσε το επίσημο ντεμπούτο του με τον Παναθηναϊκό. Σε ματς που… έκαιγε, με το χρονόμετρο να «σημαδεύει» το 75’ με το σκορ στο 0-1, με τους «πράσινους» να θέλουν πάση θυσία τη νίκη, ο προπονητής του αποφάσισε να τον ρίξει στο γήπεδο αντί του αρχηγού, Δημήτρη Κουρμπέλη. Κι εκείνος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Αγωνίστηκε για 18 λεπτά, έκανε τη δουλειά για την οποία τον έβαλε ο προπονητής, κάλυψε τους χώρους, έκοψε, έτρεξε. Και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ο οποίος από το καλοκαίρι τον είχε ξεχωρίσει. Ο 18χρονος αμυντικός χαφ (ενηλικιώνεται το ερχόμενο Σάββατο) ήταν εξαιρετικός στην προετοιμασία και στα φιλικά που αγωνίστηκε. Και ένας από τους λίγους που ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε να κάνει κίνηση για άλλον αμυντικό μέσο, αφού ο Δώνης θεωρεί πως σιγά – σιγά θα αρχίσει να ενσωματώνεται για τα καλά και όσο θα παίρνει ευκαιρίες, τόσο περισσότερο θα βγάζει την ποιότητα για την οποία μιλούν όλοι όσοι τον έχουν δει στις «μικρές» ομάδες του Παναθηναϊκού. Ενα παιδί που πήγε στους «πράσινους» από τον Ατρόμητο Χαλανδρίου και την ακαδημία του Βασίλη Λάκη, το 2012. Τον ανακάλυψε ο Αρης Κυριαζής σε ένα τουρνουά που μετείχε η τότε ομάδα του, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ. Υπήρξε αρχηγός της Κ17, διεθνής με την Εθνική Παίδων, είχε μπει στο μπλοκάκι των σκάουτερς της Σαμπντόρια που τον είχαν δει στην προκριματική φάση του EURO στη Σερβία. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο τον Νομέβριο του 2017, και τον περασμένο Αύγουστο επέκτεινε τη συνεργασία του έως το 2022, χωρίς να έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις ήδη υπάρχουσες. Ο τραυματισμός και οι κουβέντες του Δώνη Οσοι τον παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσοι τον βλέπουν στις προπονήσεις με την πρώτη ομάδα, μιλούν για ένα παιδί που στη μετά «Μπουζούκη – Χατζηγιοβάνη» γενιά είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η πράσινη ακαδημία. Με εξαιρετικό κορμί, αγωνίζεται ως αμυντικός χαφ, μπορεί να παίξει και στο κέντρο της άμυνας, κινείται με το κεφάλι ψηλά, είναι ικανός στο να διαβάζει το παιχνίδι και έχει εξαιρετική τακτική συμπεριφορά. Ο Δώνης τον έχει από κοντά, πιστεύει πάρα πολύ σε αυτόν (όπως πίστευε και ο Νταμπίζας) και δε σταματά να του δίνει εντολές και συμβουλές για την εξέλιξη και τη βελτίωσή του. Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.">Μία απ’ αυτές, να απλοποιήσει το παιχνίδι του, αφού σε ορισμένες περιπτώσεις στην προσπάθειά του να δείξει περισσότερα πράγματα, μπορεί να το παρακάνει. Ο Αλεξανδρόπουλος ταλαιπωρήθηκε πάρα πολύ από τον τραυματισμό του στον έσω πλάγιο την περσινή σεζόν, που τον έστειλε στο χειρουργείο, ενώ στη συνέχεια ένα οστικό οίδημα τον κράτησε περίπου εννιά μήνες μακριά από τα γήπεδα. Ηταν η πιο δύσκολη περίοδος της μικρής έως τώρα καριέρας του, ωστόσο η εμπιστοσύνη που του δείχνει ο Δώνης όχι μόνο τον επαναφέρει, αλλά τον βάζει σε διαδικασία ανταγωνισμού πια για την αρχική ενδεκάδα.
