Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει για τις… πιστολιές στην Τούμπα, τον εξαιρετικό -στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα- Παναθηναϊκό και τα λόγια του Γιώργου Δώνη.
*Αρχικά, λίγα λόγια γι αυτό που έγινε στο φινάλε στην Τούμπα, με αποτέλεσμα να αλλάξει το αποτέλεσμα κι εκεί που ο Παναθηναϊκός θα έφευγε με ένα τεράστιο διπλό, έμεινε με την πικρία του 2-2. Ο Δημήτρης Κουρμπέλης πέφτει άτσαλα στον Κρέσπο. Η φάση είναι δύσκολη, αλλά με τη βοήθεια του VAR ο διαιτητής δίνει πέναλτι. Τι έγινε, όμως, μέχρι τότε; Τα πέντε λεπτά των καθυστερήσεων είχαν συμπληρωθεί και για άγνωστο λόγο ο ρέφερι συνέχισε το παιχνίδι αντί να σφυρίξει τη λήξη του. Το ματς έπρεπε να είχε τελειώσει νωρίτερα. Δεν έγινε και η συνέχεια είναι γνωστή.
*Από που κι ως που δόθηκαν πέντε λεπτά καθυστερήσεων; Σε παιχνίδι το οποίο οι δυο αλλαγές του ΠΑΟΚ γίνονται σε νεκρό χρόνο (με τη σέντρα της επανάληψης) και δίχως καθόλου χρήση του VAR, οι καθυστερήσεις είναι τρία άντε τέσσερα λεπτά. Όλα τα παραπάνω είναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ και φυσικά δημιουργούν δεύτερες σκέψεις. Επίσης, νωρίτερα ξεκάθαρο φάουλ στον Περέα δε δίνεται, ενώ ο διαιτητής είναι κοντά (για να είμαστε απολύτως δίκαιοι, το φάουλ δεν είναι δευτερόλεπτα πριν από το πέναλτι, αλλά είναι φάουλ που δε δίνεται).
*Ο Παναθηναϊκός στα πρώτα 55 με 60 λεπτά ήταν εξαιρετικός. Μέχρι ο ΠΑΟΚ να ανεβάσει την έντασή του και να πιέσει, δημιουργώντας 2-3 ευκαιρίες και ένα γκολ, το τριφύλλι, κόντρα στα προγνωστικά, είναι καταπληκτικό στην τακτική προσέγγιση του αγώνα. Δεν κλείνεται, εγκλωβίζει τα ατού του δικεφάλου του βορρά, δεν αφήνει τον αντίπαλο να κάνει παιχνίδι από το πλάγια, δίνει χώρο στον ντεφορμέ Μπίσεσβαρ, βγάζει φάσεις και σκοράρει. Ο Γιώργος Δώνης νίκησε κατά κράτος τον Άμπελ Φερέιρα και κάλυψε την έλλειψη ποιότητας της ομάδας του έναντι του ΠΑΟΚ.
*Η αλλαγή του Κολοβέτσιου κάνει πιο συμπαγή τον Παναθηναϊκό και από το 75′ και μετά ο Παναθηναϊκός ισορροπεί και εξαφανίζει τη μεγάλη πίεση της ομάδας της Θεσσαλονίκης. Αφού δέχεται μια φάση, σκοράρει ξανά με τον Μακέντα, σε υποδειγματική αντεπίθεση. Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό, αυτό το γκολ δεν ήταν αρκετό με όλα όσα έγιναν αργότερα, τα οποία αναλύσαμε παραπάνω.
*Πρέπει να σταθούμε στα λόγια του Γιώργου Δώνη. Είναι από τις λίγες φορές που ένας προπονητής μιλάει με τέτοιον τρόπο σε συνέντευξη Τύπου. Ο κόουτς του τριφυλλιού ήταν συγκλονιστικός. Ηταν συγκλονιστικός γιατί είναι Παναθηναϊκός, γιατί έβγαλε από μέσα του όσα κρατάει καιρό και γιατί εκτός από εξαιρετικός προπονητής (με τα σωστά και τα λάθη του) είναι και σπουδαίος άνθρωπος.
*Πως γίνεται να διαφωνεί κάποιος με τα λεγόμενα του Δώνη; Κανέναν Αλαφούζο δεν υποστήριξε ο Έλληνας τεχνικός, ούτε… ξέπλυνε τα εγκληματικά λάθη της διοίκησης. Ο Δώνης ζητάει ένα πράγμα για την ομάδα, τους ποδοσφαιριστές του και το μεγαλείο αυτού του τεράστιου συλλόγου που βρίσκεται σε κρίση: ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ. Η κριτική προς τους διοικούντες και τον Γιάννη Αλαφούζο πρέπει να συνεχιστεί. Από εκεί και πέρα, οι διχόνοιες και όλα τα υπόλοιπα, θα πρέπει να μπουν στην άκρη. Ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται τον κόσμο τους. Σε μια τέτοια περίοδο, με την ομάδα να βιώνει τη χειρότερη εποχή στην ιστορία της (κάτι που αποτελεί ευθύνη της διοίκησης), οι οπαδοί του Παναθηναϊκού θα πρέπει να ξαναβρούν τη θέση τους στην κερκίδα. Η απογοήτευση είναι κατανοητή. Δεν αμφιβάλλει κανείς γι αυτό. Κάτι, όμως, πρέπει να γίνει ενόψει της συνέχειας. Ας στηρίξει ο κόσμος αυτά τα παιδιά και τον προπονητή. Το χρειάζονται ενόψει της δύσκολης συνέχειας.