Ναι κύριοι. Πλέον πάμε δημοτικό. Αφήσαμε πίσω μας το νήπιο, πήραμε νέα – πράσινη – τσάντα, βάλαμε τη ζακέτα με το τριφύλλι και πήγαμε στην πρώτη δημοτικού. Έξι χρόνια είναι αυτά. Μεγαλώσαμε. Για την ακρίβεια, εσείς μας μεγαλώσατε. Μέρα με τη μέρα. Μήνα με το μήνα. Χρονιά με τη χρονιά. Με την εμπιστοσύνη σας, με την καθημερινή σας ανάγνωση, με τα σχόλιά σας, ακόμα και με τα… μπινελίκια σας.
Ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά πρέπει να του λες και τα λάθη του. Για να μη γίνει κακομαθημένο. Και στο Panathinaikos24.gr αντιλαμβανόμαστε τα λάθη μας και προσπαθούμε να τα διορθώνουμε, μέσω των δικών σας παρατηρήσεων. Διότι αν δεν ήσασταν εσείς, δε θα… κοκορευόμασταν τώρα πως είμαστε το νούμερο ένα πράσινο σάιτ στον απέραντο κόσμο του διαδικτύου.
Από τις 18 Νοεμβρίου 2013 έως σήμερα έχουν γραφτεί εκατομμύρια λέξεις, χιλιάδες κείμενα. Έξι χρόνια τώρα η καθημερινή δική μας δουλειά έγινε καθημερινή δική σας συνήθεια. Μαζί μεγαλώσαμε, μαζί θα συνεχίσουμε. Να κόβει χρόνια ο Θεός από την αναμονή για το γήπεδο στον Βοτανικό, να τα δίνει σε εμάς.
Από τις 18 Νοεμβρίου 2013 το Panathinaikos24 έθεσε συγκεκριμένους στόχους προκειμένου να προχωρήσει: να μείνει μακριά από κραυγές, να ενημερώνει με συνέπεια το κοινό του και να αγαπάει τον Παναθηναϊκό. Τους πετύχαμε. Όλους. Και είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι γι’ αυτό.
Εντάξει, θέλαμε να γίνουμε και το κορυφαίο πράσινο σάιτ. Να καθόμαστε σε καφετέριες με Παναθηναϊκούς και να κρυφοκοιτάμε τα κινητά τους να δούμε που… σκρολάρουν. Κι αυτό το πετύχαμε, αλλά δεν το φωνάζουμε γιατί δεν είμαστε τίποτα ψώνια. Εδώ μεταξύ μας τα λέμε…
Ο στόχος της κορυφής ήταν ο εύκολος. Πως το λένε στα… χωριά μας; Το εύκολο είναι να φτάσεις στην κορυφή, το δύσκολο είναι να διατηρηθείς. Αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε για τα επόμενα… έξι χρόνια. Να παραμείνουμε στην κορυφή και να έχουμε εσάς να συνεχίζετε να μας στέλνετε σχόλια για το τι σας αρέσει και τι όχι, για το τι πρέπει να βάζουμε και τι όχι. Αυτό το τελευταίο έχει μεγάλη πλάκα. Γι’ αυτό σας γουστάρουμε. Γιατί γίνεστε όλοι… αρχισυντάκτες.
“Καλά ρε σάιτ του Παναθηναϊκού δεν είστε; Τι τα θέλετε και τα βάζετε αυτά;”, γράφει ο ένας. “Τέλος, σας κάνω unfollow, δε σας ξανά διαβάζω”, συμπληρώνει ένας δεύτερος. Στο αμέσως επόμενο ποστάρισμα, είναι εκεί και οι δύο και σχολιάζουν ξανά αποθεώνοντας αυτή τη φορά. Απλά… υπέροχοι. Τέτοιους αναγνώστες γουστάρουμε. Σαν εσάς που μας ακολουθείτε πιστά εδώ και έξι χρόνια και μας βοηθάτε να γινόμαστε όλο και καλύτεροι. Κι αν πέφτει και κανένα μπινελίκι, χαλάλι ρε μάγκες. Έτσι κι αλλιώς όλοι στα γήπεδα μεγαλώσαμε. Όλοι με το τριφύλλι στην καρδιά είμαστε. Ξέρουμε τι σημαίνει να… φορτώνεις και να λες και καμιά κουβέντα παραπάνω. Δεν παρεξηγήσαμε ποτέ κανέναν. Το κυριότερο; Δε διαγράψαμε ποτέ κανέναν, εκτός κι αν ξεπέρασε τα όρια, που οι περιπτώσεις είναι ελάχιστες.
Πανάθα γερά και χρόνια μας πολλά, που λέει και ο τίτλος. Όλοι για μια… Πανάθα ζούμε, έτσι δεν είναι; Κι εσείς κι εμείς. Κι όπου ανθίζει το τριφύλλι θα είμαστε εκεί. Κι εσείς κι εμείς. Στις χαρές και στις λύπες μαζί. Κι εσείς κι εμείς…
Χρόνια μας πολλά, λοιπόν. Και του χρόνου με υγεία και με τίτλους…
ΥΓ: Πάμε όλοι χέριαααααααα: “ΠΑΟ………… ΠΑΟ…….. ΠΑΟ…… ΠΑΟ…. ΠΑΟ… ΠΑΟ.. ΠΑΟ ΠΑΟ ΠΑΟ ΠΑΟ ΠΑΟ”
