Ο Τάιρις Ράις μίλησε για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.
Αναλυτικά, ο Αμερικανός γκαρντ είπε μεταξύ άλλων στην εκπομπή «Pick ‘n Roll» της «Cosmote TV»:
Για την εμφάνισή του με τον Ολυμπιακό: «Πιθανότατα ήταν σαν να πετούσα μια πέτρα στον ωκεανό».
Για την παρουσία του κόσμου στο ντέρμπι: «Η ατμόσφαιρα ήταν απίστευτη. Ποτέ δεν έχω ζήσει ξανά κάτι τέτοιο, δεν έχω δει ξανά κάτι ανάλογο. Έχω παίξει βέβαια στο Final Four, αλλά σε παιχνίδι κανονικής περιόδου δεν έχω δει κάτι τέτοιο ξανά».
Για το αν θα μπορούσε να λέγεται… ΜVP: «Είναι τιμή μου που έχω αυτή την ευκαιρία και την εκμεταλλεύομαι. Άλλες φορές με τα βραβεία του MVP και άλλοτε όχι. Πάντα δουλεύω προς αυτή την κατεύθυνση».
Για το αν ένιωθε υποτιμημένος στο παρελθόν: «Αν θέλετε να είμαι ειλικρινής, έτσι ένιωθα σε όλη τη ζωή μου. Το χρησιμοποίησα και πέτυχα. Στο κολέγιο και σε επαγγελματικό επίπεδο δεν είχε σημασία πόσο καλά έπαιζα. Πάντα όλοι δεν με θεωρούσαν ικανό. Αυτό ήταν κίνητρο για εμένα».
Για τον Ρικ Πιτίνο, που είπε ότι εύχεται να παίζουν όλοι στο επίπεδό του: «Είναι κάτι πολύ κολακευτικό για εμένα. Προσπαθώ να κάνω ό,τι μπορώ, είτε στο σκοράρισμα, είτε στην άμυνα. Θέλω να βοηθάω την ομάδα να κερδίζει και να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί στο υψηλότερο επίπεδο».
Για την πεντάδα που θα επέλεγε μαζί με τον ίδιο για το Fantasy: «Σίγουρα, θα έπαιρνα μαζί μου τον Νικ, θα γέμιζε την στατιστική. Τον Αλεξέι Σβεντ και τον Σέιν Λάρκιν, αλλά και τον Βασίλιε Μίσιτς. Δεν θα είχαμε ριμπάουντ, αλλά θα είχαμε σκορ, ασίστ και κλεψίματα».
Για όσα άλλαξαν στην απόδοσή του το τελευταίο διάστημα: «Βρήκα τον ρόλο μου. Είμαι σε μια διαφορετική κατάσταση πλέον. Ήθελα να βρω τον ρόλο μου και να είμαι πιο άνετος».
Για τις αλλαγές προπονητών: «Νομίζω πως έγιναν τα πράγματα πιο ξεκάθαρα. Έχουμε καλύτερη κατανόηση, ξέρουμε τι ζητείται από εμάς. Έγινε πιο ξεκάθαρος ο ρόλος μου. Ένιωσα πιο άνετα και έχω μια καλύτερη ιδέα του τι πρέπει να κάνω στο παρκέ».
Για το πόσο άνετα ένιωθε στο ντέρμπι: «Πιο άνετα από ποτέ. Ειλικρινά, βρήκα ρυθμό με κάποια εύκολα λέι απ και μερικές βολές. Μετά θες να το πας όσο πιο μακριά μπορείς».
Για το αν περίμενε πως θα κάνει τέτοιο ματς με τον Ολυμπιακό: «Δεν μπορείς να προβλέψεις κάτι τέτοιο. Πάντα είσαι προετοιμασμένος. Όταν έρχεται η ευκαιρία, την αρπάζεις. Έτσι όπως πήγαινε το ματς και με δεδομένο πως κάποιοι συμπαίκτες μου δεν μπορούσαν να σκοράρουν, ένιωσα πως είχα την ευκαιρία μου και έπρεπε να σκοράρω περισσότερο, για να βοηθήσω την ομάδα μου».
Για το αν κατάλαβε εκείνη την ώρα πως έβαλε 41 πόντους: «Ειλικρινά, όχι. Δεν το ήξερα την ώρα του αγώνα. Απλά κατάλαβα πως έχω ρυθμό, πως είμαι μέσα στο ματς. Δεν το σκέφτηκα τόσο πολύ. Κατά τη διάρκεια του αγώνα είσαι συγκεντρωμένος, σε ενδιαφέρει η στιγμή. Πρέπει να δω το βίντεο για να θυμηθώ κάποιες φάσεις».
Για το αν είδε κάποιο μορφασμό έκπληξης στο ντέρμπι: «Σε ένα σημείο έβαλα ένα μεγάλο σουτ και ο Νικ με χτύπησε στο κεφάλι με μια “σφαλιάρα”. Δεν το είχε ξανακάνει αυτό, ήταν από την ένταση του αγώνα. Μπέρδεψε την κορδέλα μου, κατάλαβα πως είχα κάνει κάτι… τρελό. Εκεί κατάλαβα πως κάτι έγινε».
Για το αν έχει δεχθεί ο ίδιος ποτέ 41 πόντους από αντίπαλό του: «Όχι, όχι. Αν ήταν στο χέρι μου θα έβγαινα έξω με 5 φάουλ. Δεν θα έβλεπα κάποιον να βάλει τόσους πολλούς. Κάτι θα γινόταν».
Για όσα είχαν γίνει στις 6 Δεκεμβρίου πριν από 14 χρόνια (2005): «Ήταν η μέρα που πέθανε ο προπονητής μου στο high school. Ήταν το πρώτο μου ματς σε εθνικό δίκτυο. Εκείνος ο προπονητής ήταν ο λόγος που έφτασα τόσο μακριά. Δεν ήθελα να παίξω, τέλος. Έμεινα στα αποδυτήρια. Δεν μπορούσα. Σηκώθηκα 5-6 λεπτά πριν από το τζάμπολ. Μίλησα με την μαμά μου και τους φίλους μου και αποφάσισα να μπω να παίξω».
Για τον γιο του: «Τον είχα μαζί μου σχεδόν σε όλες τις προηγούμενες ομάδες μου, μέχρι να πάω στη Ρωσία. Εκεί είναι δύσκολα τα πράγματα για παιδιά, πόσω μάλλον για παιδιά από τις ΗΠΑ. Γι’ αυτό και γύρισε στις ΗΠΑ, για να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, σαν ένα κανονικό παιδί, μαζί με τους φίλους του και τα παιδιά της ηλικίας του».
Για τον Πανιώνιο, στον οποίον άρχισε την επαγγελματική του καριέρα: «Ήταν μια καλή εμπειρία, κάτι διαφορετικό. Δεν ήξερα τίποτα για την Ευρώπη τότε και το μπάσκετ της. Είχα έμπειρους ανθρώπους δίπλα μου, συμπαίκτες και προπονητές, που με βοήθησαν πολύ».
Για τα… γκάζια του Δημήτρη Γιαννακόπουλου μετά το ματς με τον Προμηθέα: «Ειλικρινά, όταν γίνεται κάτι τέτοιο, όταν έχεις πάθος και κίνητρο ως παίκτης, δεν χρειάζεσαι κάποιον να έρθει να σου πει πώς να βρίσκεις κίνητρο. Όταν, όμως, το κάνει, σε θέλει να το θες και εσύ ακόμα περισσότερο. Συνέβη, μας άναψε μια… φωτιά. Ήρθε, μας είπε κάποια πράγματα, τα ένιωθε. Τα νιώσαμε και εμείς. Από τότε όλα πηγαίνουν καλύτερα».
Για τον δύσκολο μήνα του Παναθηναϊκού: «Είναι δύσκολο, ναι, πολύ δύσκολο πρόγραμμα. Ίσως είναι το πιο δύσκολο σερί αγώνων που οποιαδήποτε ομάδα θα έχει. Όμως, πρέπει να είσαι έτοιμος. Αποδεχόμαστε την πρόκληση».
Για την επιστροφή του στην έδρα της Αρμάνι Μιλάνο στις 9/1, σε μια έδρα που είχε κάνει… ζημιές στο παρελθόν και είχε πάρει την Euroleague: «Όποτε πηγαίνω εκεί “βλέπω” τι συνέβη, νιώθω σαν να είναι η έδρα μου. Σε εκείνο το γήπεδο αυτό νιώθω, ύστερα από όσα είχαμε κάνει με την Μακάμπι, που είχαμε 8.000 οπαδούς μας. Νιώθω πολύ άνετα σε εκείνο το γήπεδο. Δεν το θέλω να δείξω έλλειψη σεβασμού στην Αρμάνι».
Για τον ημιτελικό του Final Four το 2014 και την ανατροπή της Μακάμπι: «Πήγε έτσι το παιχνίδι, δεν είχαμε κάτι άλλο να χάσουμε. Ήμασταν στο -15 στο τέλος της τρίτης περιόδου. Έπρεπε να τα δώσουμε όλα. Είτε να δίνεις και χάνεις, είτε να δίνεις και κερδίζεις».
Για τον Σοφοκλή Σχορτσανίτη και τον Ντέιβιντ Μπλατ: «Τον Μπλατ μπορούσες να τον προσεγγίσεις και σε βοηθούσε πολύ. Ήταν ένας προπονητής των παικτών. Ήθελε να σε βάλει να κάνεις αυτό που μπορείς να κάνεις, αυτό που ξέρεις. Μας βοήθησε, βελτιωθήκαμε αμυντικά και τα καταφέραμε. Όταν ήταν στο ματς ο “Σόφο” του δίναμε συνέχεια την μπάλα. Ο Μπλατ είχε κάνει εξαιρετική δουλειά, όπως και ο συνεργάτης του, ο Γκάι Γκούντες».
Για την επιστροφή του στη Βαρκελώνη: «Δεν έχω κάτι να αποδείξω. Σίγουρα, μου δίνει έξτρα κίνητρο, να πάω πίσω και να είμαι ανταγωνιστικός. Έγιναν κάποια πράγματα. Γίνεσαι καλύτερος, συνεχίζεις».
Για να το αν… πληγώθηκε από τη δεύτερη σεζόν με την Μπαρτσελόνα: «Στο μπάσκετ θες να παίζεις. Ανεξαρτήτως κατάστασης, ακόμα και στη χειρότερη να είσαι, θες να παίζεις και να βρεις λύση. Αυτό αγαπάω να κάνω, αυτό κάνω σε όλη την καριέρα μου. Δεν μου δόθηκε αυτή η ευκαιρία».
Για τον Βασίλη Σπανούλη: «Είναι ένας από τους αγαπημένους μου παίκτες. Τον έβλεπα, τον μελέτησα, θέλησα να πάρω κομμάτια του παιχνιδιού μου και να τα βάλω στο δικό μου. Είναι θρύλος. Δουλεύει σκληρά. Μπορείς να το δεις στον τρόπο που προσεγγίζει το παιχνίδι. Έχει αφιερώσει ατελείωτες ώρες».
Για το γεγονός πως έπαιξε κόντρα σε Σπανούλη, Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Ζήση: «Ήταν ένα σχολείο, σίγουρα. Όλοι τους ήταν διαφορετικοί. Ο καθένας είχε διαφορετικά στοιχεία στο παιχνίδι του. Το κοινό τους σημεία ήταν πως ήταν όλοι νικητές, αγωνιστές. Είναι εύκολο να μαθαίνεις πράγματα από ανθρώπους με αυτή την νοοτροπία».
Για το floater που έβαλε με την ΑΕΚ πέρυσι στο BCL: «Ήταν ένα από τα σημαντικότερα σουτ στην καριέρα μου, μπροστά σε 15.000 κόσμο, σε μια εκπληκτική ατμόσφαιρα. Ήταν τρελό αυτό που συνέβη. Μόλις έβαλα το καλάθι, όλοι σώπασαν, ήταν μια ξεχωριστή στιγμή».
Για τον Νίκο Ζήση: «Μιλάμε σχεδόν κάθε μέρα, ανυπομονώ να τον δω στη Βαρκελώνη. Ο Νίκος έχει γνώση για το μπάσκετ, το ποιος είναι μιλάει για εκείνον. Είναι δύσκολο να περιγράψω πόσο γνήσιος είναι. Είναι από τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισα στη ζωή μου και του το λέω συχνά».
Για αυτά που θα παίξουν ρόλο, ώστε να πάει ο Παναθηναϊκός στο Final Four: «Αμυντικά, αν βρούμε τον τρόπο να είναι η άμυνά μας κοντά στο επίπεδο της επίθεσής μας, δεν τίθεται ερώτημα για το αν θα βρισκόμαστε εκεί. Έχουμε τα εργαλεία, τους παίκτες, τους προπονητές. Αν ματσάρουμε την άμυνά μας με την επίθεσή μας δεν λέω πως θα είμαστε σίγουρα εκεί, αλλά θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε. Θα έχουμε πολλές πιθανότητες».
