Αδειάζει τον Ολυμπιακό η Χατζηνικολάου: «Πότε δεν αποδέχθηκε ο κόσμος τη συγχώνευση με το Ελληνικό»
Ένα από τα στελέχη την εποχή της συγχώνευσης Ολυμπιακού-Ελληνικού εξομολογείται ότι ο κόσμος δεν αγκάλιασε την ομάδα εξαιτίας αυτού του γεγονός ενώ μιλά για άδειασμα από τους ερυθρόλευκους στη δύσκολη στιγμή που πέρασε με τον έλεγχο ντόπινγκ.
Η Όλγα Χατζηνικολάου μεταξύ άλλων ανέφερε στο athletestories.gr:
Για το πώς αισθάνθηκε όταν διάβασε την ανακοίνωση του συλλόγου που αγωνιζόταν: «Το σωματείο έκρινε σκόπιμο να το δημοσιοποιήσει αμέσως. Πικράθηκα. Δεν περίμενα ότι θα με ρίξουν από την εξέταση του πρώτου δείγματος στο λάκκο με τα λιοντάρια. Ήταν η πρώτη πολύ μεγάλη απογοήτευση για μένα, το μεγάλο παράπονο για την ομάδα που μου προκαλούσε δέος κι είχαμε περάσει τόσα μαζί. Θα μπορούσαν να περιμένουν και την εξέταση του δεύτερου δείγματος, όπως έμαθα αργότερα, θα μπορούσαν για διασφάλιση προσωπικών δεδομένων να μην αναφέρουν το ονοματεπώνυμό μου. Ένιωσα ότι με πούλησαν, ότι από το πρώτο λεπτό έχω απομείνει χωρίς σύμμαχο, ότι κάποιος έχει βγάλει από πάνω μου τη φανέλα με τον ιδρώτα μου και τη στύβει ανελέητα».
Για το παιχνίδι που κληρώθηκε να δώσει δείγμα: «Ζήτησα να μου φέρουν πολύ νερό να πιω και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι με ρώτησαν, γιατί ήταν προαιρετικό, αν θέλω το δείγμα μου να χρησιμοποιηθεί σαν τεστ και από τη WADA, και απάντησα μετά χαράς να πάει. Τι είχα να φοβηθώ; Κι εδώ είναι η πρώτη μου -εκ των υστέρων- απορία: Θα είχα οποιαδήποτε ενοχή και θα ζητούσα να ταξιδέψει το μπουκαλάκι μου σε όλο τον κόσμο για πειράματα; Δεν είχα πάρει τίποτα, ήξερα πολύ καλά τον εαυτό μου».
Για το πρώτο σοκ όταν την ενημέρωσαν: «Δεν μπορώ να προσδιορίσω το συναίσθημα που ένιωσα. Στην αρχή, πίστεψα ότι μου κάνουν πλάκα. Μετά όμως σκέφτηκα ότι ήξεραν πολλές λεπτομέρειες. Πάγωσα. Μια σκοτοδίνη ταυτόχρονα με εκατοντάδες σκέψεις στον εγκέφαλό μου. Όταν μου ανέφεραν και την ουσία στο δεύτερο τηλεφώνημα, τρελάθηκα. Εγώ πήρα ναρκωτικά; Χα! Όταν το άκουσα, θεώρησα ότι μπέρδεψαν το δείγμα. Η επόμενη σκέψη μου ήταν ότι κάποιος μου έστησε παγίδα. Πώς γίνεται να έχω βρεθεί θετική σε κάτι τέτοιο αφού δεν το έχω πάρει ποτέ;»
Για το πώς ανακάλυψε τι είχε συμβεί: « Με βοήθησε και ο δικηγόρος μου να ξετυλίξω το κουβάρι. Μέσα από το τεστ προσπαθήσαμε να ακτινογραφήσουμε πόσες ώρες είχαν μεσολαβήσει από τη χρήση που δεν έκανα, αλλά είχε βρεθεί στο δείγμα μου. Καταλήξαμε ότι όλα συνέβησαν σε ένα φιλικό σπίτι που είχα πάει το Σάββατο το απόγευμα, την προηγούμενη του τελικού.
Επειδή πρόσεχα πριν τα παιχνίδια είχα φύγει νωρίς, στις 11 το βράδυ ήμουν ήδη στο σπίτι μου.
Κάπνιζαν αρκετοί σε εκείνο το πάρτι, αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Ίσως μου είχε κάνει εντύπωση ότι δεν είχε κατάλληλο εξαερισμό, αλλά μέχρι εκεί.
Θυμήθηκα ότι φεύγοντας ένιωθα μια ζάλη, το είχα αναφέρει μάλιστα και στην προπονήτριά μου και στον έλεγχο, αλλά είχα θεωρήσει ότι ήταν ένας απλός πονοκέφαλος σαν όλους εκείνους που συμβαίνουν καθημερινά. Πήγαμε με τις αδελφές μου να βρούμε έναν-έναν τους καλεσμένους. Μάθαμε εκ των υστέρων, ότι η κοκαΐνη καπνίζεται κιόλας, δεν είχα ιδέα ότι μπορεί να γίνει αυτό. Μου εξήγησαν πως ισχύει περίπου ό,τι και με τους παθητικούς καπνιστές στους οποίους βρίσκεται νικοτίνη στους πνεύμονες κι ας μην έχουν καπνίσει ποτέ. Αυτός ήταν και ο λόγος που και στον δικό μου οργανισμό βρέθηκε ο μεταβολίτης και όχι η ουσία αυτή καθαυτή. Δηλαδή δεν είχε γίνει ενεργητική χρήση, αλλά παθητική. Μπήκα να ψάξω παρόμοιες περιπτώσεις αθλητών. Βρήκα κάποια τρομερά περιστατικά που, κατά κάποιον τρόπο, με καθησύχασαν κιόλας, γιατί συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν η μόνη που την είχε πατήσει με τέτοια αφέλεια».
Για την πρώτη αθώωση της και το τι συνέβη στο μεσοδιάστημα: «Αθωώθηκα με ψήφους 8-0. Ούτε ένα μέλος δεν μειοψήφισε. Είχα δικαιωθεί, δεν ήμουν πια στιγματισμένη.Ήταν όμως ένα πρώτο τεράστιο μάθημα εκείνο το διάστημα. Μέχρι την απόφαση έβλεπα γύρω μου πρόσωπα που καταλάβαινα ότι χάρηκαν με την περιπέτειά μου κι έψαχνα να βρω το γιατί. Τους μήνες από τον Απρίλιο μέχρι την ανακοίνωση της απόφασης είδα γύρω μου ικανοποίηση και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί τέτοιο μίσος εναντίον μου. Δεν ξέρω καν αν είναι μίσος. Ηδονίζονταν που ήμουν στο πάτωμα, χαιρόντουσαν γι’ αυτό που περνούσα».
Για το ότι ένιωθε ξένο σώμα την περίοδο που ενσωματώθηκε ξανά σε Ολυμπιακό και Εθνική: «Όταν επανήλθα στην ομάδα πια και ενσωματώθηκα για την προετοιμασία ένιωσα σαν να πήρα τη χαρά από πολύ κόσμο, σαν να είμαι παρείσακτη. Ίσως ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα ότι τελικά μετρούσα πολύ στον χώρο και είχα δύναμη. Ήμουν τόσο καλή που κατάλαβα ότι ενοχλούσα που υπήρχα. Παρόλο που μέσα στο παρκέ λειτουργούσα καλά, έξω απ’ το γήπεδο ζούσα έναν αργό θάνατο. Απομόνωση, δυσάρεστες καταστάσεις, έμπαινα στο δωμάτιο και σταματούσαν συζητήσεις, ένιωθα τα βλέμματα. Όταν έχεις μια εμπειρία, καταλαβαίνεις αμέσως τις αντιδράσεις. Είναι σαν τα «συλλυπητήρια» που λένε ορισμένοι άνθρωποι χωρίς να νιώθουν το παραμικρό. Στο μυαλό μου πια είχα καρφωμένο ότι έπρεπε να παίξω έναν ακόμα χρόνο γιατί το χρωστούσα στον εαυτό μου, στην Καπογιάννη και στον Λεριώτη που στάθηκε δίπλα μου σαν πατέρας. Όλα αυτά ενώ ήμουν ξένο σώμα στην ομάδα μου, ξένο σώμα και στην Εθνική».
Για την έφεση της WADA που προκάλεσε 4ετή αποκλεισμό: «Φτάσαμε στα τέλη Απριλίου, όταν πλέον βγήκε η καταδικαστική απόφαση από το CAS. Ουσιαστικά, μου έκοβαν το μπάσκετ. Τέσσερα χρόνια αποκλεισμός. Ήταν σαν ξαφνικός θάνατος. Μου το ανακοίνωσε η μητέρα μου, σήκωσε και αυτό το βάρος. Ήταν σαν να χάθηκα πια ακαριαία, σαν να παθαίνω ανακοπή. Είναι τρομερό πως αυτή η γυναίκα με σήκωσε όρθια. Έπεφτα και με ξανασήκωνε. Τρεις μέρες μετά την απόφαση, κυκλοφόρησε και η ουσία για την οποία τιμωρήθηκα. Τώρα έπρεπε να αποδείξω ότι δεν είμαι και τοξικομανής. Όλα τα Μέσα Ενημέρωσης αποδομούσαν την προσωπικότητά μου, ήθελαν να με τσαλακώσουν ακόμα και στο αντίο μου. Ήξερα ότι όλα αυτά προέρχονται από συγκεκριμένα κέντρα, ότι τους ενοχλούσε ακόμα και η συζήτηση για τη λήξη της καριέρας μου. Ήταν σαν ένα ακόμα καρφί στο σταυρό μου».
Για τη συγχώρεση και τη δεύτερη ευκαιρία που ζητάει: « Αποφεύγω πια να μπαίνω σε γήπεδα, αλλά νιώθω ακόμα αυτό το σκίρτημα όταν πιάνω μια μπάλα στα χέρια. Πηγαίνω μόνη μου να παίξω μπάσκετ και νιώθω ελεύθερη. Προσπαθώ να αποβάλλω το συναίσθημα γιατί με πονάει ακόμα, αλλά αυτό νομίζω ότι μου λείπει περισσότερο. Να νιώσω ελεύθερη. Είμαι πια 38, κι έχω πάψει να είμαι ονειροπόλα. Δεν πιστεύω στα θαύματα. Ζήτω συγχώρεση από τον Θεό για τα λάθη μου και εκλιπαρώ τα νέα παιδιά να προσέχουν που πάνε, τι συναναστροφές έχουν. Κι αν υπάρχει Άγιος Βασίλης, του γράφω να μου δώσει πίσω αυτό που αγάπησα από μικρό παιδί. Την μπάλα και την αθωότητά μου…
Ολόκληρη τη συνέντευξη μπορείτε να τη δείτε εδώ
To Panathinaikos24.gr είναι δίπλα σε κάθε άθλημα και κάθε στιγμή του Παναθηναϊκού. Είτε πρόκειται για μπάλα ποδοσφαίρου είτε για μπάλα μπάσκετ, είτε για το παρκέ του βόλεϊ, αλλά και για κάθε άθλημα και κάθε είδηση του ερασιτέχνη.
Με καθημερινά blogs που καλύπτουν όλο το φάσμα του πράσινου οργανισμού, με ζωντανές εκπομπές που τις έχετε αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή και φυσικά με όλη την επικαιρότητα από τον αθλητισμό και όχι μόνο. Panathinaikos24.gr, το πρώτο «πράσινο» σάιτ που αγκαλιάσατε από την πρώτη στιγμή είναι εδώ, έτοιμο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εποχής και όπου χτυπάει η καρδιά του Παναθηναϊκού.
