Αν παρατηρήσεις προσεκτικά, κάπου θα τους ξετρυπώσεις. Εκεί, χωμένους στα λευκά και κρύα καρεκλάκια του ΟΑΚΑ. Ένα με τον ανώνυμο κόσμο. Να καταπίνουν πίκρες, αλλά να είναι εκεί. Στις χαρές και στις λύπες μαζί, όπως λέει το τραγούδι της εξέδρας. Δεν είναι δήθεν. Αν τους τρυπήσεις με μία καρφίτσα το δάχτυλο, το αίμα που θα τρέξει θα είναι… πράσινο. Γι’ αυτούς ο Παναθηναϊκός είναι στ’ αλήθεια ενιαίος και αδιαίρετος. Όχι στα λόγια, στις πράξεις.
Δείτε τη συνέχεια εδώ
