Μπορεί να φαίνεται απλό, μπορεί σε κάποιους να μοιάζει δίχως σημασία, αλλά για έναν προπονητή είναι πολύ σημαντικό. Για την ισορροπία της ομάδας του και των γραμμών του. Τι ακριβώς; Να έχει παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά και με διαφορετικά… πόδια μέσα στο γήπεδο.
Ο Παναθηναϊκός αναζητούσε εξ αρχής έναν χαφ με καλό αριστερό πόδι. Δεν είχε. Ο Δώνης, ο Κουρμπέλης, ο Ζαχίντ είναι δεξιοπόδαροι. Ο Ανουάρ, που ήρθε, επίσης. Ο Αγιούμπ, αντίθετα, είναι αριστεροπόδαρος. Εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και πολύ κοντρολαρισμένος.
Ένας παίκτης που φτιάχνει το παιχνίδι με το αριστερό του πόδι, απειλεί με αυτό, κουβαλάει την μπάλα με αυτό.
Είναι ένα στοιχείο που ο Παναθηναϊκός δεν είχε. Και το πρόσθεσε, όπως ακριβώς ήθελε ο Δώνης.