Το νέο απίστευτο μπάχαλο από το πουθενά με «σφραγίδα» Αλαφούζου. Γράφει ο Νικόλας Βασιλαράς.
Τελικά είναι γραφτό σε αυτόν τον σύλλογο να μην μπορούμε να χαρούμε ή να ηρεμίσουμε ΠΟΤΕ. Ούτε καν έστω και για λίγο. Σε τέτοιο βαθμό που ώρες – ώρες κάθεσαι και σκέφτεσαι το… γνωστό με το διάολο και τα παιδιά του. Μπάχαλο λοιπόν από το πουθενά. Το πουθενά ασφαλώς και είναι σχετικό καθώς μιλάμε για πολύ σοβαρό λόγο. Το τάιμινγκ είναι το θέμα αλλά και ο ΤΡΟΠΟΣ. Δεν απαγορεύεται σε μια διοίκηση να θέλει να αλλάξει προπονητή, ούτε ο Δώνης έχει το αλάθητο.
Ο τρόπος ωστόσο που επιλέχτηκε να του δείξουν την πόρτα της εξόδου αποτελεί μέγιστη ντροπή. Θα συμφωνήσω επίσης πως ίσως η αντίδραση του κόουτς ήταν λίγο ακραία. Σκεφτείτε όμως πόσο ακραία ήταν αυτά που άκουσε και πόσο περίπατο πήγε η λογική. Όταν δε ο Αλαφούζος είναι… πολλάκις υπότροπος στην μπαχαλοποίηση δεν γίνεται να μην σαλτάρεις με αυτά που κάνει ούτε να τα ρίξεις στον προπονητή επειδή τα δημοσιοποίησε. Σε καμιά ομάδα του πλανήτη ο προπονητής δεν τίθεται εκτός προγραμματισμού.
Εννοείται πως ιεραρχικά ο τεχνικός διευθυντής είναι ψηλότερα αλλά όχι και να… διαβάζει τις μεταγραφές ο κόουτς μαζί με τα ραντεβού που κάνει ο μεγαλομέτοχος και τάζει σε πιτσιρικάδες εγγυημένες συμμετοχές. Πλάκα κάνουμε τώρα; Ούτε ο Σισέ και ο Ζιλμπέρτο δεν μίλησαν για τέτοια πράγματα. Ήμαρτον.
Σε μια περίοδο λοιπόν που παλεύαμε να ηρεμήσουμε και σε μεγάλο βαθμό το είχαμε καταφέρει, σε μια περίοδο που ο κόσμος ζεστάθηκε ξανά με την ομάδα και έγιναν και πέντε κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση ο Αλαφούζος επέλεξε να τα τινάξει όλα στον αέρα. Γιατί όσες διαψεύσεις και ανακοινώσεις να βγάλουν την έβαλε τη φωτιά και δεν πρόκειται να σβήσει. Κι αν δεν φύγει τώρα ο Δώνης θα φύγει το καλοκαίρι. Και θα πάρει πιθανότατα μαζί και τον γιο του, μετά από αυτό το εξευτελιστικό δίλλημα που του έθεσε.
Είναι πάντως πραγματικά τρομερό αυτό το… χάρισμα που έχει ο Αλαφούζος. Εννοείται πως δεν θα τον αγαπήσει κανείς, ούτε θα ξεπλυθούν όσα έκανε τα τελευταία χρόνια ούτε με 70 ούτε με… 570 εκατομμύρια αν βάλει. Είχε βάλει ωστόσο τα πράγματα σε μια σειρά ώστε τουλάχιστον να φύγει με μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια και να την θυμούνται όλοι μόνο για τα εγκλήματά του. Δεν βάζει όμως μυαλό ο άνθρωπος και συνεχίζει να προκαλεί τόσο την κοινή λογική όσο και τα εκατομμύρια των Παναθηναϊκών. Δεν υπάρχει αυτό που γίνεται, δεν υπάρχει αυτό που ζούμε.