Για να ξεκινήσουμε με τα βασικά, ποτέ καμία ομάδα στον κόσμο δεν νίκησε ντέρμπι, ειδικά εκτός έδρας, έχοντας 1/20 τρίποντα! Ναι τόσα είχε ο Παναθηναϊκός, η καλύτερη επίθεση της ευρωλίγκας… Έτσι όπως κρίθηκε το ματς αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς ότι με το αξιοπρεπές και κανονικό 43% των ερυθρόλευκων αυτό είναι ένα κομμάτι που έγειρε την πλάστιγγα της νίκης.
Όμως οι πράσινοι δεν έκαναν μόνο αυτό λάθος… Το θεωρητικό πλεονέκτημα του τριφυλλιού στο βάθος του ρόστερ, απόψε έγινε μειονέκτημα. Αντί να εκμεταλλεύεται ο Παναθηναϊκός του δικό του βάθος, έδωσε την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να βγάλει πολλούς πρωταγωνιστές.
Τα άσχημα μαντάτα ξεκινούσαν ως συνήθως από την περιφερειακή άμυνα, που δεν ανταπεξήλθε σε ακόμη ένα δυνατό ματς. Οι ερυθρόλευκοι είχαν 7/12 τρίποντα στο ημίχρονο και εμφανίστηκαν από το πουθενά παίκτες όπως ο Ρότσεστι που ήταν αλάνθαστος. Μπορεί να είχε καιρό να κάνει καλό ματς, αλλά αν τον αφήνεις ελεύθερο θα τα βάλει αυτό έχει μάθει να κάνει.
Την ίδια στιγμή μετά την ανύπαρκτη πρώτη ζώνη άμυνας του Παναθηναϊκού ο Μακίσικ έκανε βόλτες, κάρφωνε και σκόραρε με όλους τους τρόπους. Λογικό, όταν ουσιαστικά εμπιστεύεσαι δύο παίκτες όλους και όλους για τα γκαρντ κάποιοι στιγμή θα σκάσουν, δεν θα πιέσουν σωστά. Ο Νικ και ο Ραις είναι καλοί (άσχετα αν δεν μπήκαν τα τρίποντα του Αμερικανού), αλλά θέλουν και βοήθεια και εδώ ανοίγει η κουβέντα για την ενίσχυση, γιατί πέρα από κάποια αμυντικά ριμπάουντ που χάθηκαν στο τέλος, οι πράσινοι δεν ηττήθηκαν από τους ψηλούς, αλλά από τους… κοντούς, όπου ο Παναθηναϊκός έκανε τον Μακίσικ να μοιάζει Τζόρνταν.
Όμως σκεφτείτε ότι με τα ίδια λεφτά πάνω κάτω που οι ερυθρόλευκοι απέκτησαν τον έτοιμο και γεμάτο ενέργεια Μακίσικ, ο Παναθηναϊκός επέλεξε τον Άντι Ράουτινς… Ενώ το πρόβλημα στη περιφερειακή άμυνα φωνάζει εδώ και μήνες, ο Φριντέτ δεν μπορεί να ακολουθήσει, τον Παππά δεν τον υπολογίζεις, επέλεξες τον Άντι Ράουτινς που δεν πρέπει να έχει πιέσει ποτέ στη ζωή του…
Και αφού φτάσαμε ως εδώ, γιατί να μπει στη 12αδα ο Βουγιούκας τη στιγμή που δεν τον έχεις στο βασικό πλάνο και λείπει από την άλλη ο Μιλουτίνοφ και να μην συμπεριληφθεί σε αυτή ο Παπαδάκης; Ένας αξιοπρεπής παίκτης που μπορεί να σου δώσει ένα 5-6 λεπτά πίεσης και ας φορτωθεί με φάουλ, τη δουλειά θα την κάνει όπως την έκανε στον αντίποδα ο Κόνιαρης. Θα δώσει ανάσες στους βασικούς και κάποια στιγμή πρέπει να πάρει μια ευκαιρία, 22 ετών είναι και στην Α1 έχει αποδείξει ότι μπορεί.
Ταυτόχρονα, μετά την άρνηση μεταγραφής, την εξορία στον Παππά έχουμε και την… εξαφάνιση του Ουάιλι που δεν πάτησε καν παρκέ. Ενός παίκτη με τεράστια ενέργεια που είναι μανούλα για άμυνες σε φάσεις σαν αυτές που οι Μακίσικ και Παπανικολάου πήραν γκολ φάουλ και έκριναν το ματς στο τέλος. Για τον Παππά πριν έρθει η ρήξη για την οποία δεν θα πάρουμε θέση, ο Αμερικανός τεχνικός τον αδικούσε συστηματικά και παρά το γεγονός ότι τον είχε ανάγκη αγωνιστικά, εξάντλησε την αυστηρότητα του και αποδυνάμωσε την ομάδα του.
Μπορούμε να γράφουμε για ώρα τα πολλά λάθη που γίνονται επανειλημμένα το τελευταίο διάστημα στον Παναθηναϊκό. Κανείς δεν έχει τίποτα με τον Πιτίνο και οι ίδιοι πέρσι τέτοιο καιρό τον αποθεώναμε, όμως η ομάδα στο πιο κρίσιμο σημείο είναι τραγική και εμφανίζει τάσεις αυτοκτονίας. Αυτό είναι στη παρούσα φάση περισσότερο ευθύνη του κόουτς, ο οποίος δεν εκμεταλλεύεται σωστά το ρόστερ του.
Βαθμολογικά ο Παναθηναϊκός αν θέλει να μην αγχωθεί πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσει την ΤΣΣΚΑ τη Πέμπτη στο ΟΑΚΑ και αν λάβουμε υπόψη την εικόνα των πράσινων, μόνο εύκολο δεν θα είναι αυτό. Πάντως συνολικά με τρεις νίκες στα 7 παιχνίδια που απομένουν το τριφύλλι προκρίνεται. Οτιδήποτε διαφορετικό θα ισοδυναμεί με φιάσκο.
