Πριν από λίγα χρόνια, με έναν «πράσινο» φίλο. με τον οποίο συνηθίζαμε να θέτουμε παναθηναϊκά διλήμματα και υποθετικά σενάρια, σχετικά με τον αγαπημένο μας σύλλογο, αναρωτηθήκαμε αν υπάρχει κάποιος αθλητής ή προπονητής του Παναθηναϊκού, σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, για τον οποίο θα «κόβαμε το κεφάλι μας» ότι δεν θα πήγαινε ποτέ στον Ολυμπιακό, ακόμα και αν υπήρχε τεράστιο οικονομικό δέλεαρ ή αν αυτό αποτελούσε μονόδρομο. Και καταλήξαμε ομόφωνα σε δύο πρόσωπα. Ο ένας ήταν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης. Ο άλλος ήταν ο άνθρωπος ο οποίος, εδώ και επτά χρόνια, όταν επισκέπτεται το κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, κάθεται (όπως κοιτάζουμε από τον τηλεοπτικό δέκτη) όχι στον δεξιό (όπως θα επιθυμούσε η συντριπτική πλειονότητα των φίλων του Παναθηναϊκού) αλλά στον αριστερό πάγκο: ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
«If you say Panathinaikos… You must live this situation, φίλε»…
