Το καλύτερο για όλους με τον Πιτίνο και το κρίσιμο σταυροδρόμι του Παναθηναϊκού το καλοκαίρι. Γράφει ο Βαγγέλης Νεραντζιάς Μπορεί η αποχώρηση του Πιτίνο να ήταν σχετικά ξαφνική και ο τρόπος του τουλάχιστον άκομψος, όμως ας μη κρυβόμαστε, επί της ουσίας αυτή η επιλογή απλά διευκόλυνε τον Παναθηναϊκό.
Οι πράσινοι, όπως και όλοι οι παρατηρητές του μπάσκετ είχαν διαπιστώσει το τελευταίο διάστημα ότι οι δεσμοί του Αμερικανού τεχνικού με τα αποδυτήρια είχαν διαταραχθεί και η ομάδα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο… Σε αντίθεση με τη περσινή σεζόν όπου ήρθε γεμάτος όρεξη, φέτος ο κόουτς έβγαλε ένα διαφορετικό πιο απόμακρο πρόσωπο, δεν κράτησε τις ισορροπίες στην ομάδα και τις περισσότερες φορές πετούσε το μπαλάκι των ευθυνών στους παίκτες.
Αποκορύφωμα της κακής φετινής συνεργασίας, η απόφαση του να φέρει ως ενίσχυση τον γιό του φίλου του, τη στιγμή που το ρόστερ φώναζε ότι χρειαζόταν έναν αμυντικό γκαρντ και έναν αθλητικό ψηλό. Ο Ράουτινς φυσικά ως κλασικό σούτινγκ γκαρντ δεν ήταν τίποτα από όλα αυτά και δεν βοήθησε καθόλου. Παίκτης από 8μηνη αποχή και από το χαμηλότερο επίπεδο. Ακόμη και στην υπόθεση Παππά, ο 67χρονος τεχνικός έβαλε το «εγώ» του πάνω από την ανάγκη της ομάδας. Προτίμησε να εξαντλήσει την αυστηρότητα του και να πορεύεται με τρία γκαρντ όλα κι όλα (Καλάθη-Ράις-Φριντέτ) στα κρίσιμα στης Ευρωλίγκας. Όλα αυτά, τη στιγμή που ένας εκ των οποίων ήταν ο Φριντέτ που παίζει μόνο μπροστά και ο άλλος ο Ράις που ποτέ δεν πληρώθηκε για την άμυνα του…
Και μετά έφταιγε ο Νικ που έπρεπε να δημιουργεί, να πιέζει τον καλύτερο επιθετικό του αντιπάλου, να σκοράρει όσο μπορεί και αυτό το πακετάκι για 30 με 35 λεπτά. Καμία σοβαρή ομάδα που έχει στόχο της κορυφή της Ευρώπης δεν παίζει με λιγότερα από 4-5 γκαρντ. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι ο Ρικ Πιτίνο είναι παπατζής και άλλες τέτοιες γραφικότητες. Ο άνθρωπος είναι μια τεράστια προσωπικότητα του μπάσκετ και ένας από τους κορυφαίους σε κολεγιακό επίπεδο. Όμως σε βάθος χρόνου στην Ευρώπη επιβεβαιώθηκε αυτό που λέγανε από το πέρασμα του στο ΝΒΑ. Ότι απεχθάνεται να συνεργάζεται με επαγγελματίες παίκτες, καθώς τους θεωρεί γκρινιάρηδες και πολλά ακόμη.
Ο Ρικ Πιτίνο τελείωσε και επί της ουσίας αυτό ήταν απλά το πρώτο βήμα για τον Παναθηναϊκό της επόμενης μέρας, ο οποίος δεδομένα δεν είχε στα πλάνα του τον Αμερικανό. Απλά οι πράσινοι γλίτωσαν τον πονοκέφαλο για τη λύσης της συνεργασίας το καλοκαίρι και τις όποιες διαπραγματεύσεις απαιτούνταν. Το δεύτερο και δυσκολότερο βήμα είναι η απόφαση της επόμενης μέρας και δεν αναφερόμαστε στο υπόλοιπο της σεζόν αν και όποτε γίνει. Αυτό είναι αποφασισμένο και στον πάγκο θα είναι δίκαια ο Βόβορας. Το καλοκαίρι όμως ο Παναθηναϊκός και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος θα βρεθούν σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Θα επιχειρήσει κόντρα στις πιθανότητες να μιλήσει με τον Ομπράντοβιτς (δύσκολο); Θα προσεγγίσει τον Γιασικιεβίτσιους; Θα κάνει κάποια επιλογή έκπληξη; Όλα αυτά στη παρούσα φάση είναι μόνο εικασίες και η αλήθεια θα φανεί στο επόμενο δίμηνο.
