Αναλυτικά όσα είπε στον ΣΠΟΡ FM 94,6:
-το μέγεθος του Άγιαξ εκείνη την εποχή: «Έναν χρόνο πριν είχαμε πάει με τον Μάνο Μαυροκουκουλάκη στη Βιέννη, στον τελικό Άγιαξ-Μίλαν. Ο Άγιαξ ήταν η καλύτερη ομάδα του κόσμου τότε και είδαμε και μετά ότι οι παίκτες του πήγαν με πολλά χρήματα σε κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης. Υπήρχαν δύο σκέψεις για το ματς στο Άμστερνταμ. Η πρώτη να παίξουμε ένα αθλητικό παιχνίδι χωρίς σκοπιμότητα και η δεύτερη να παίξουμε κλειστά σε όλο το ματς. Εγκαταλείψαμε τη δεύτερη σκέψη, δεν ήταν η συνταγή που θέλαμε εμείς και παίξαμε στα ίσα. Επιλέξαμε να παίξουμε ένα ματς χωρίς σκοπιμότητα, με λίγα φάουλ και χωρίς καθυστερήσεις. Στο πρώτο ημίχρονο Άγιαξ έκανε δύο ευκαιρίες με τον Κλάιφερτ και τον Κανού. Στο δεύτερο εμείς είχαμε μια ευκαιρία με τον Γεωργιάδη του Χαραλάμπους».
-το γκολ της νίκης στο Άμστερνταμ: «Ο Δώνης πριν τον Παναθηναϊκό είχε παίξει σε πολλά χωράφια στην Ελλάδα και μπορούσε να παίξει στον κακό αγωνιστικό χώρο (γέλια). Αν δεν κάνω λάθος χτύπησε 2-3 φορές την μπάλα με το καλάμι. Ο Χρήστος (σ.σ. Βαζέχα) ήταν καταπληκτικός στο τελείωμα των φάσεων και πέτυχε εκείνο το γκολ».
-την μετάβαση από τα ημιτελικά του Champions League στην Α’ Εθνική: «Ήμασταν πρωτοπόροι στο πρωτάθλημα. Παίζαμε με τον Άγιαξ στο Άμστερνταμ και λίγες μέρες μετά αντιμετωπίσαμε τον Ιωνικό στη Νεάπολη, όπου έβγαινες στο γήπεδο γονατιστός. Ήταν απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα».
-τον ελληνικό κορμό στην πορεία του 1996: «Ήταν πολύ σημαντικό ότι είχαμε πολλούς Έλληνες παίκτες. Δυστυχώς ήρθε μετά ο νόμος Μποσμάν και χάλασαν όλα. Ίσως έπρεπε η ομοσπονδία να βάλει κάποιους περιορισμούς γιατί χάθηκαν πολλά ταλέντα για να παίζουν μέτριοι κοινοτικοί παίκτες που έφευγαν γρήγορα».
-τη ρεβάνς στο ΟΑΚΑ, όπου ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε χάνοντας με 3-0: «Όταν παίζεις απέναντι σε μια ομάδα όπως ο Άγιαξ από μια χώρα που είναι πολύ πιο μπροστά από την Ελλάδα, είναι δύσκολο να τους περάσεις σε δύο ματς. Οι πιθανότητες χωρίς τον Ουζουνίδη και τον Γεωργιάδη του Σάββα ήταν πολύ λιγότερες. Και μόνο που κερδίσαμε στο Άμστερνταμ και που μέχρι τα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου ήμασταν μέσα στην πρόκριση, ήταν μεγάλη υπόθεση».
-το αν μπορεί κάποια ελληνική ομάδα να κάνει κάτι ανάλογο σήμερα: «Δυστυχώς γιορτάζουμε ακόμη μια επιτυχία που έγινε πριν 24 χρόνια και αυτό σημαίνει πως ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να ζήσει μια τέτοια επιτυχία. Πλέον τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, γιατί υπάρχουν περισσότερα παιχνίδια και συμμετέχουν περισσότερες ομάδες από τα δυνατά πρωταθλήματα».
-τον τωρινό Παναθηναϊκό: «Για μένα πρέπει ο Παναθηναϊκός να κρατήσει τον Δώνη και να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο για το ποδοσφαιρικό κομμάτι. Δεν ξέρω αν θέλει ο ίδιος να μείνει, αλλά για μένα πρέπει να συνεχίσει στον πάγκο. Αν ο καθένας αρχίσει να έχει γνώμη για την ενίσχυση της ομάδας, το θέμα χαλάει. Έγινε πολλές φορές αυτό τα τελευταία δέκα χρόνια και γι’ αυτό ο Παναθηναϊκός είχε μπει σε κρίση. Λίγοι παίκτες που επελέγησαν πέτυχαν, όπως ο Μπεργκ ή ο Ζέκα. Μου αρέσει ο τρόπος που παίζει η ομάδα με τον Δώνη, μοντέρνο ποδόσφαιρο, με πολλά νέα παιδιά. Ο Δώνης είναι Παναθηναϊκός, ξέρει το ποδόσφαιρο και με αυτόν μπορεί η ομάδα να φτάσει πιο γρήγορα στην επιτυχία. Αν φύγει ο Δώνης και έρθει ένας Ισπανός, ένας Γάλλος ή ένας Πορτογάλος, μέχρι να μάθει την πραγματικότητα, να φέρει τους δικούς του παίκτες κλπ., η ομάδα θα αποτύχει. Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό απέναντι στον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ και ίσως την ΑΕΚ. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να φτιαχτεί για να μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό σε 2-3 χρόνια. Πρέπει πρώτα να κλείσει τις πληγές του και μετά να σκεφτεί την κορυφή».
