Η ημέρα που άλλαξε τα πάντα
Ο Δημήτρης Κοντός γράφει για την 11η Απριλίου του 1996 που άλλαξε τα πάντα για το ελληνικό μπάσκετ σε συλλογικό επίπεδο και ξεκίνησε να γράφεται η χρυσή ιστορία της Αυτοκρατορίας.
«Πρέπει να γίνει το σουτ, δε γίνεται το σουτ, χάνεται ο έλεγχος είναι ο Μόντερο εκεί…Κόβει εντυπωσιακά ο Βράνκοβιτς! Έχουν ακόμη 4 δεύτερα οι παίκτες της Μπαρτσελόνα, ο Γκαλιλέα ελέγχει…2,1 χάνεται ο έλεγχος. Λήγει το παιχνίδι! Ο Παναθηναϊκός είναι Πρωταθλητής Ευρώπης, κυρίες και κύριοι…». Θεέ μου τι ζήσαμε; «Που πας παιδί μου, δεν θα δεις την απονομή μας;», «Τρέχω στην Ομόνοια, θα τρελαθώ».
Πού μυαλό για απονομές, πού μυαλό για μεταφορικό μέσο. Η Λεωφόρος Αλεξάνδρας μοιάζει με το πιο γρήγορο ταρτάν στίβου. Τι είναι εξάλλου να τρέξεις 3 χιλιόμετρα μέχρι το Πεδίον του Άρεως και άλλο 1,5 από εκεί μέχρι την Ομόνοια; Άλλωστε, η πλατεία είχε γίνει το σημείο συνάθροισης όλων των Παναθηναϊκών εκείνες τις τρελές ημέρες του 1996. Έφευγες, για παράδειγμα, από το γήπεδο (Παναθηναϊκός – ΑΕΚ 1-0 με το ψαράκι του Μπορέλι) και έλεγες «θα τα πούμε στην Ομόνοια».
