Σαν σήμερα πριν από έξι χρόνια ο Παναθηναϊκός έκανε σκόνη και θρύψαλα τον ΠΑΟΚ παίρνοντας ένα Κύπελλο μαγκιάς. Ήταν το κερασάκι στην τούρτα ενός εκπληκτικού δευτέρου γύρου με ξεχωριστή στιγμή φυσικά το 0-3 στο Καραϊσκάκης.
Το βράδυ εκείνο στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός έκανε πραγματική επίδειξη δύναμης απέναντι σε έναν αντίπαλο που αποδείχτηκε νάνος μπροστά στο πράσινο μεγαλείο. Παράλληλα, έβαλε τις βάσεις για να επιστρέψει στη συστηματική διεκδίκηση τίτλων. Τουλάχιστον αυτό πιστέψαμε όλοι.
Και πράγματι την επόμενη σεζόν ο Παναθηναϊκός όχι απλά διεκδίκησε το πρωτάθλημα αλλά το άξιζε κιόλας. Του το έκλεψαν. Δεν χρειάζεται να πιάσουμε τα ματς από την αρχή και αγωνιστική με αγωνιστική. Όχι ότι βαριόμαστε, αλλά θα εκνευριστούμε ακόμη περισσότερο.
Δείτε μόνο τι έγινε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ τους νίκησες, τι είχε προηγηθεί και τι ακολούθησε. Ήταν μια πολύ κομβική σεζόν, που μπορούσαν να αλλάξουν όλα. Με πρωτάθλημα, με Τσάμπιονς Λιγκ και με καθάρισμα του χρέους.
Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη χαμένη ευκαιρία επί των ημερών του Αλαφούζου. Η δεύτερη ήταν η διάλυση της ομάδας του Μαρίνου μετά τα όσα ακολούθησαν αρχικά με τον Κύζα και εν συνεχεία με τον Ίβιτς. Εννοείται πως κανείς δεν ξεχνάει τι συνέβη και ο πρόεδρος του Παναθηναϊκό είχε κάθε λόγο να τα σπάσει με τον τότε «σύμμαχό» του. Δεν είχε κανένα λόγο όμως πάνω στην πίκρα του αυτή να διαλύσει και να ξεπουλήσει μια ομάδα που εκείνη την περίοδο ήταν η καλύτερη στην Ελλάδα.
Η κούπα που ήρθε πριν από έξι χρόνια ήταν επίσης και μια μεγάλη δικαίωση για όσους κόντρα στο ρεύμα επέλεξαν να στηρίξουν τη συγκεκριμένη ομάδα στα (πολύ) δύσκολα. Και αναφέρομαι στον κόσμο και ιδιαίτερα στη ΘΥΡΑ 13 η οποία έδινε και το σύνθημα για την τεράστια συσπείρωση που υπήρχε τόσο στη Λεωφόρο όσο και σε όποιο άλλο γήπεδο έπαιζε το τριφύλλι.
Το Κύπελλο αυτό έχει και συμβολική αξία γιατί δυστυχώς είναι ο τελευταίος τίτλος που κατέκτησε ο Παναθηναϊκός. Ακολούθησαν όχι απλά έξι χρόνια με άδεια τα χέρια, αλλά με στιγμές που ζήσαμε και περιπέτειες που περάσαμε που κάνουν το 2014 να μοιάζει με… αιώνας. Ας ελπίσουμε σύντομα να ζήσουμε ανάλογες αλλά και καλύτερες στιγμές. Ρόδα είναι και γυρίζει…
