Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, παραχώρησε συνέντευξη μέσω live instagram στη Nova και αναφέρθηκε στα επόμενα του σχέδια μετά το ποδόσφαιρο.
Ο Στέφανος Κοτσόλης τόνισε πως ο χαρακτήρας του ταιριάζει απόλυτα με το «τριφύλλι», επεσήμανε πως δεν θα πήγαινε ποτέ στον Ολυμπιακό γιατί δεν τον εκφράζει ως άνθρωπο και αναφέρθηκε στους «αυλικούς» που υπάρχουν εντός Παναθηναϊκού και κάνουν διαχρονικά κακό στην ομάδα.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
«Γεννήθηκα στο Γαλάτσι και μετακόμισα στα Μελίσσια. Δεν είμαι από τον Κορυδαλλό όπως γράφουν παντού».
Στα 13-14 πήγες στις ακαδημίες Ρότσα. Πως κόλλησες το μικρόβιο του ποδοσφαίρου;
«Υπάρχει μια ιστορία που κυκλοφορεί. Ο Πατέρας μου ήταν ποδοσφαιρόφιλος και με έβαζε να βλέπω ποδόσφαιρο. Φήμες αναφέρουν ότι η πρώτη μου λέξη ήταν γκολ και όχι μαμά ή μπαμπά».
Γιατί τερματοφύλακας;
«Η θέση του τερματοφύλακα πλέον έχει αρχίσει να αναδεικνύεται. Βλέπουμε τερματοφύλακες να παίρνουν μεγάλα συμβόλαια αλλά και ακριβές μεταγραφές. Την πρώτη μέρα που πήγα στην σχολή του Χουάν, μας ρωτούσε όνομα και θέση εγώ του είπα επίθεση και τερματοφύλακας. Και μου είπε κάτσε τέρμα και βλέπουμε αύριο αν θα παίξεις επίθεση. Έκανα μια εβδομάδα προπονήσεις με τον Χουάν και τον Γρηγόρη Παπαβασιλείου και με κάλεσαν στην ακαδημία του Παναθηναϊκού να κάνω δοκιμή. Πήγαινα παράλληλα και στις δύο».
Ήταν κουραστικό;
«Όταν βρίσκεσαι στον Παναθηναϊκό να προπονείσαι στα 14 στην Παιανία και παράλληλα να βλέπεις την προπόνηση της πρώτης ομάδας τότε δεν σκέφτεσαι την λέξη κούραση. Πήγα αμέσως στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, νομίζω το 94-95. Τότε θυμάμαι με το που περνούσες την πύλη στην Παιανία και σε έπιανε δέος.
Θυμάμαι τότε ο Καραγκούνης ήταν στους ερασιτέχνες αν και λόγω ηλικίας θα έπρεπε να είναι πιο κάτω αλλά είχε μεγάλη ποιότητα. Την πρώτη μου μέρα στην Παιανία δεν θα την ξεχάσω. Ξεκίνησα στο παιδικό και πήγα εκείνη την ημέρα και έκανα και προπόνηση με το ερασιτεχνικό και μάλιστα έπαιξα σε οικογενειακό διπλό με τους ερασιτέχνες. Την πρώτη μέρα μπήκα 2.30 το μεσημέρι και βγήκα 9 το βράδυ».
Πότε άρχισες να καταλαβαίνεις πως θες να γίνεις επαγγελματίας;
«Στο εφηβικό τμήμα με επέλεξαν να προπονούμαι με την πρώτη ομάδα υπήρχε και η κλήση στην εθνική παίδων. Υπήρχε άτυπη συμφωνία με τους γονείς μου πως αν έπεφταν οι βαθμοί μου θα σταματήσω και το ποδόσφαιρο. Πολλά παιδιά από την ακαδημία είχαν σταματήσει το σχολείο. Υπάρχουν όμως και πολλά εμπόδια και δεν ξέρεις τι εμπόδια υπάρχουν. Ήταν πιεστική περίοδος. Έπρεπε να είμαι καλός στο σχολείο και στο ποδόσφαιρο. Αλλά είχα κίνητρο και φιλοδοξίες».
Το 98 που ξεκίνησες στην πρώτη ομάδα το μυαλό σου ήταν ξεκάθαρο. Ζω το όνειρό μου και περιμένω την ευκαιρία μου.
«Κάπως έτσι. Οι εθνικές έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην καριέρα μου. Εκείνη την περίοδο που υπέγραψα το πρώτο μου ημιεπαγγελματικό συμβόλαιο ο Βάντσικ είχε πάρει κόκκινη κάρτα ο Νικοπολίδης θα έπαιζε βασικός και εγώ θα ήμουν στον πάγκο γι αυτό υπέγραψα για να μπορώ να είμαι στην αποστολή».
Το 96, με την ιστορική πορεία του Παναθηναϊκού εσείς τα παιδιά πως το ζούσατε;
«Ήταν τεράστια επιτυχία. Δεν ταξίδευα στις αποστολές αλλά ο Χουάν μου υποσχέθηκε πως αν πηγαίναμε τελικό θα ταξιδεύαμε όλοι στον τελικό. Υπήρχε χημεία ταλέντο συσπείρωση ήταν μια πορεία παραμύθι».
Το 98, επτά χρόνια στον Παναθηναϊκό, είσαι πίσω από τον κορυφαίο ξένο τερματοφύλακα τον Βάντσικ και τον Νικοπολίδη που πήρε Ευρωπαϊκό. Ευχή η κατάρα;
«Ευχή είναι. Προσπαθούσα να παίρνω τα θετικά. Ήθελα να μαθαίνω. Ήταν πολύ δύσκολο για ένα νεαρό τερματοφύλακα ν αγωνιστεί. Έπρεπε να περιμένεις την ευκαιρία σου. Υπάρχουν παίκτες όπως ο Καραγκούνης που πήγε δανεικός στον Απόλλωνα και γύρισε και μάτωσε για να παίξει. Αυτό ήταν το ένα άκρο, με τα πολλά χρόνια συμβόλαιο τότε, και το άλλο άκρο τώρα που με λίγες συμμετοχές οι νεαροί θέλουν τεράστια συμβόλαια».
Από το 1998-2004 παλεύετε φτάνετε στην πηγή αλλά δεν πίνετε νερό.
«Γενικά πάντα έβαζα το συλλογικό καλό παρά τις ατομικές μου φιλοδοξίες. Με ρώτησαν δύο στιγμές που χάρηκα πολύ και ήταν τα ματς με Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους στα οποία δεν έπαιξα. Αυτό που μας έδινε παρηγοριά ήταν οι Ευρωπαϊκές πορείες που ήταν ανεπανάληπτες».
Ποιος αγώνας με τον Παναθηναϊκό θα μείνει για πάντα στην μνήμη σου;
«Είναι ο τελικός του κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ και το ματς στον Πύργο που πήραμε το πρωτάθλημα το 2004».
Το όνομά σου είναι συνυφασμένο με τον Παναθηναϊκό.
«Είμαι τυχερός που εισπράττω αγάπη από τον κόσμο όχι μόνο του Παναθηναϊκού. Είμαι περήφανος γι αυτό».
Λεωφόρος η ΟΑΚΑ;
«Το γεμάτο ΟΑΚΑ, παίζει σπουδαίο ρόλο. Βοηθάει πολύ η λεωφόρος αλλά περιμένω το νέο γήπεδο. Σαν παναθηναϊκός είναι δυστυχώς κάτι που μας πονάει πολύ και πρέπει να λυθεί το θέμα αυτό. Κάθε σύλλογος πρέπει να έχει το γήπεδο του και να παρέχει όλες τις ανέσεις.
Κύπελλο με Λάρισα το 2007 ή με Παναθηναϊκό το 2004;
«Κάθε ένα είναι ξεχωριστό. Οι εκδηλώσεις του κόσμου στην Λάρισα ήταν ξεχωριστές επειδή είναι πιο μικρή πόλη. Δεν μπορώ να τα συγκρίνω. Ήταν περίεργο το συναίσθημα γιατί είχα φύγει ένα χρόνο πριν από τον Παναθηναϊκό».
Βάντσικ η Νικοπολίδης;
«Είναι δύο παίκτες που έτυχαν επάνω στην αλλαγή του τερματοφύλακα. Πλέον ο τερματοφύλακας είναι και ποδοσφαιριστής, ίσως ο Νικοπολίδης και ο Ατματσίδης ήταν και ποδοσφαιριστές».
Το 2004 Καλείσαι να βγάλεις τα κάστανα από τη φωτιά με Προοδευτική και Πανηλειακό. Πως τα προετοίμασες αυτά τα ματς;
«Με την Προοδευτική μπήκα στο 15 και είχα πάθει διάστρεμμα. Ήμασταν καλή ομάδα και δεμένη. Δεν ήμουν έτοιμος πως θα έπαιζα τραυματίας, κρύος και μόλις μπήκα δέχτηκα και γκολ. το κίνητρο ήταν μεγάλο και σκεφτόμουν μόνο να κάνω τη δουλειά μου για να πάρω τον τίτλο».
Στον Ολισαντέμπε τι είχες πει;
«Ο Μανώλης είχε βάλει γκολ στο τέλος και στην Τούμπα. Με είχε πιάσει η κάμερα να πηγαίνω μέχρι την άλλη εστία να πανηγυρίζω στην προοδευτική. Ο Έκι με είχε ξυπνήσει στο ξενοδοχείο και μου είπε ξύπνα θα είσαι πρωταθλητής σήμερα».
Έχετε επαφή με τον Έκι;
«Ναι, δεν είναι τόσο αθλητικός όσο ήταν».
Το 2005, φεύγεις και πας στην ΑΕΛ. Εκεί έχεις αποφασίσει ότι θέλω παιχνίδια ότι θέλω ποδόσφαιρο.
«Τότε μίλησα με Παναθηναϊκό που ήθελε να με δώσει δανεικό, πήγα δανεικός ένα χρόνο να πάρω συμμετοχές και υπήρχε οψιόν αγοράς».
Έμεινες 4 χρόνια στην ΑΕΛ με πολλές συμμετοχές. «Το λάθος που έκανα τότε πως υπήρχε στο μυαλό μου μεταγραφή στον εξωτερικό και δεν απόλαυσα τι στιγμές μου εκεί. Δεν τα απόλαυσα εκείνα τα χρόνια. Η πορεία του ποδοσφαιριστή έχει πολλούς αστάθμητους παράγοντες. Ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος».
Για τα χρόνια που έπαιξε στην Κύπρο:
«Δεν είναι εξωτερικό. Ήταν μια ρεαλιστική απόφαση να πάω για οικονομικούς λόγους. Ήμουν σε μια μεγάλη ηλικία και πήγα με βάση το οικονομικό. Αποδείχτηκε πως όταν την παίρνω χωρίς συναίσθημα μια απόφαση δεν εξελίσσεται όπως θέλω. Αντιμετώπισα κάποιες συμπεριφορές που δεν μπορούσα να χειριστώ. Έλυσα το συμβόλαιό μου τελευταία μέρα των μεταγραφών. Δεν μπορούσα να μείνω εκεί με εκείνη την κατάσταση που επικρατούσε. Ήταν συνειδητή απόφαση».
Το 2011 στον Παναθηναϊκό με τα περισσότερα εισιτήρια διαρκείας, έμπαινες σε μια ομάδα ως νέος
«Ήταν δώρο θεού η επιστροφή μου στον Παναθηναϊκό. Το συμβόλαιο σχεδόν ανύπαρκτο αλλά ήθελαν να δουν σε τι κατάσταση βρίσκομαι. Ο Σάντος είχε προϊδεάσει τον προπονητή μου για το ποιος είμαι. Ο κόουτς τότε μου είπε μετά από μερικές μέρες, δεν είσαι σε δοκιμαστική περίοδο πλέον ξέρουμε ποιος είσαι μην φοβάσαι θα υπογράψεις συμβόλαιο. Με είχε φωνάξει ο Τζιμπρίλ Σισέ γιατί είχε ένα αμάξι για πούλημα. Του είπα πόσα έπαιρνα και μου είπε το μήνα; Του είπα όχι το εξάμηνο και είχε νευριάσει γιατί δεν με πίστευε μέχρι που του έδειξα το συμβόλαιο».
Παίζει ρόλο στα αποδυτήρια μιας ομάδας οι οικονομικές απολαβές;
«Παίζει. Εξαρτάται όμως και από τον άνθρωπο. Όταν αυτά ήταν ανάλογα με την συμπεριφορά τους και την προσφορά τους δεν υπήρχε πρόβλημα. Υπήρχαν παιδιά που έπαιρναν πολλά και δεν πρόσφεραν και τότε υπήρχαν προβλήματα. Το 2014 ναι ήμουν σαν μπαμπάς για πολλά παιδιά γιατί προσπαθούσα να τους μάθω πολλά πράγματα».
Εσύ και ο Τάσος Λαγός παιδιά από την ακαδημία σηκώσατε το τρόπαιο όταν σας φώναξε ο Ζέκα που σας το έδωσε.
«Ο Νίκος Νταμπίζας ο Ζέκα και ο Αναστασίου είχαν την ιδέα να το κάνουμε αυτό. Ήταν όνειρο να πανηγυρίζω τίτλο με τον Παναθηναϊκό. Ήταν επιστέγασμα μιας μεγάλη προσπάθειας. Όλη η αλυσίδα που υπήρχε λειτουργούσε αρμονικά. Έσπασαν στη συνέχεια κάποια κομμάτια και χάλασε η αλυσίδα. Ο Χουχούμης είναι φοβερό παιδί και τον πιστεύω πολύ. Του έχω πει τι να κάνει για να φτάσει ψηλά. Ο Τριποτσέρης είναι φοβερό παιδί. Χαίρομαι που έχουν εκτιμήσει την προσφορά μου».
Τι σημαίνει για σένα Παναθηναϊκός;
«Είναι η δεύτερη μου οικογένεια μου. Αν κάτσω και σκεφτώ πόσες ώρες έχω περάσει στην Παιανία στο Κορωπί στα ταξίδια δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια άλλη λέξη εκτός από οικογένεια. Επίσημα δεν μου έχει γίνει κάποια πρόταση, είναι κάτι που με απασχολεί ποιο θα είναι το επόμενο βήμα εντός του ποδοσφαίρου σε κάποιο πόστο. Έχω πάρει κάποια διπλώματα προπονητική αλλά μου αρέσει και το διοικητικό κομμάτι».
Καλύτερος στόπερ;
«Πολλοί καλοί δεν θα πω μόνο έναν. Ρενέ Χένρικσεν, ο Κυργιάκος, Νίκος Νταμπίζας που παίξαμε μαζί στη Λάρισα».
Θα πήγαινες ποτέ στον Ολυμπιακό;
«Δε νομίζω να μπορούσα να πάω γιατί δεν θα μπορούσα να υπηρετήσω όλο αυτό που επιτάσσει ο Ολυμπιακός. Μεγάλωσα στον Παναθηναϊκό και θα μου ήταν αδύνατο».
Είπες εχθρός του Παναθηναϊκού είναι εντός τι εννοείς;
«Θεωρώ ότι σε όλα μου τα χρόνια στον Παναθηναϊκό, πως στην αυλή της διοίκησης είτε με πόστο είτε χωρίς ήθελαν αρχικά να καλύψουν τα δικά τους οικονομικά οφέλη και μετά της ομάδας. Στην αυλή υπήρχαν κάποιοι που δεν ήθελαν το καλό του Παναθηναϊκού».
Σισέ ή Μπεργκ;
«Δύσκολο. Ο Τζιμπρίλ ήταν πιο εγωκεντρικός ο Μπεργκ μπορούσε να μην έχει σκοράρει αλλά να έχει κάνει άλλα πράγματα. Ο Σισέ είχε μάθει αλλιώς και είναι λογικό. Σαν χαρακτήρες ήταν διαφορετικοί. Είναι και οι δύο φοβεροί».
Έκι η Σανμαρτεάν;
«Έκι. Ο Λουτσιάν μπορούσε να κάνει θαύματα στις προπονήσεις, όμως όταν τον έβαζε να παίξει τον ψάχναμε να τον βρούμε. Είχε προσόντα επιπέδου Ζιντάν. Δεν έκανε την καριέρα που θα έπρεπε».
Τελειώνεις την καριέρα σου κάτι που σε στενοχώρησε. Δεν ήρθε η πρόταση που περίμενες. Ήρθε το μπάσκετ και το μπιτς βόλει.
«Έκανα αποτοξίνωση από το ποδόσφαιρο. Το μπιτς βόλεϊ πάντα έπαιζα τα καλοκαίρια, παίζουμε με τον Δημήτρη Διαμαντίδη αντίπαλοι. Το μπάσκετ είναι μεγάλη αγάπη. Παίζω στους Γκρίφινς, παίζουμε με τον Σπυρόπουλο. Με βοήθησε να φύγω από το ποδόσφαιρο».
Μετά το ποδόσφαιρο μια συμβουλή;
«Δεν προετοιμάζουμε τα παιδιά για το μετά. Πρώτα σταματάς και μετά ψάχνεις να δεις τι θα κάνεις. Είναι δύσκολο να διαχειριστείς δόξα και φήμη. Οι ώρες που έχουμε είναι πολλές πέραν των προπονήσεων. Όλα τα παιδιά πρέπει να προετοιμάζουν και το μετά. Είναι δύσκολο να το δεις όταν είσαι ενεργός. Έρευνες που έχω διαβάσει για το ΝΒΑ, μέσα σε μια 5ετία η πτωχεύουν η πέφτουν σε κατάθλιψη».
Είσαι οκ με τη συνέχεια εσύ;
«Έχω ένα μαγαζί στο Κολωνάκι. Αυτό το μαγαζί και το μπάσκετ με βοήθησαν να μην κινδυνεύσω με κατάθλιψη. Δεν είναι το μέλλον μου αυτά τα πράγματα θα ήθελα να ενεργοποιηθώ στο χώρο του ποδοσφαίρου. Είτε στον Παναθηναϊκό είτε στην ΑΕΛ. Το ιδανικό είναι στον Παναθηναϊκό αλλά θα ήθελα μια υγιή ομάδα με συνθήκες που μου επιτρέπουν να έχω την συνείδηση μου καθαρή».
Κεφάλαιο Δώνης;
«Έχει γράψει τη δική του σελίδα στον Παναθηναϊκό. Σημαντικό που βρίσκεται εκεί».
Σχετικά με το Νίνη;
«Ο Σωτήρης ξεκίνησε μικρός και απότομα την καριέρα του. του φόρτωσαν απότομα τα πάντα. Ήταν δύσκολο να τα διαχειριστεί. Ο Σωτήρης λογικά θα έχει μια ευκαιρία να παίξει και να κλείσει την καριέρα του. Υπάρχουν παιδιά που έχουν ήδη χαθεί. Χρειάζεται όλοι να τα συμβουλεύουμε και πρέπει να καταλάβουν πως δεν είναι όλα ρόδινα».
Για την πανδημία του κορωνοϊού
«Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις νέα νερά αχαρτογράφητα. Υπομονή και δύναμη. Να ακολουθούμε τις συμβουλές των ειδικών. Κάποια στιγμή θα τελειώσει να θυμόμαστε όλα αυτά που ζήσαμε αυτές τις μέρες».
Ο καλύτερος φίλος σου από το ποδόσφαιρο;
«Πολλοί. Μένουν στο τέλος κάποιες όμορφες αναμνήσεις και πολλές καλές φιλίες».
⚽ Διάβασε όλα τα νέα για τον Παναθηναϊκό στο ποδόσφαιρο
