Ο Έλληνας στόπερ στο δεύτερο κομμάτι της αποκλειστικής του συνέντευξης μιλάει για την αγαπημένη του ομάδα τον Παναθηναϊκό ενώ τονίζει ότι από τώρα θα υπέγραφε να κλείσει την καριέρα του στο τριφύλλι.
Το Κύπελλο, ο Στραματσόνι και ο Παναθηναϊκός που είναι πάνω από πρόσωπα στο δεύτερο κομμάτι της συνέντευξής του.
Ακολουθεί το δεύτερο κομμάτι της συνέντευξης:
Ποιες είναι οι διαφορές του πρωταθλήματος στην Ελλάδα σε σχέση με την Πολωνία;
«Θεωρώ ότι η Πολωνία είναι πολύ πιο μπροστά από μας όσον αφορά τις υποδομές. Φυσικά ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι διοργάνωσαν πρόσφατα το Euro. Έτσι οι περισσότερες ομάδες έχουν δικά τους υπερσύγχρονα γήπεδα. Εμείς φτιάχνουμε τώρα το δικό μας για να σου δώσω να καταλάβεις. Γενικά όλα τα γήπεδα εδώ είναι υψηλού επιπέδου. Επίσης σε αντίθεση με την Ελλάδα, εδώ οπαδοί των φιλοξενούμενων και των γηπεδούχων βρίσκονται μαζί στο γήπεδο. Φαινόμενα βίας μέσα στο γήπεδο δεν υπάρχουν. Έξω από το γήπεδο δεν ξέρω τι γίνεται, μπορεί να παίζουν μπουνιές, αλλά μέσα στο γήπεδο δεν ανοίγει ρουθούνι. Επίσης το πρωτάθλημα βασίζεται πιο πολύ στη δύναμη και στην φυσική κατάσταση, παρά στην τακτική».
Η διαιτησία στην Πολωνία είναι διαφορετική από την Ελλάδα;
«Διαιτητικά λάθη γίνονται και παντού θα γίνονται. Οι διαιτητές είναι άνθρωποι. Εγώ απ΄ ότι έχω παρατηρήσει, μιας και δεν ξέρω καλά την γλώσσα, βλέπω ότι αν υπάρχει ένα παράπονο για τον διαιτητή θα σχολιαστεί μάξιμουμ δύο ώρες μετά το παιχνίδι. Θα σχολιαστεί κάτι και τέλος. Δεν θα υπάρχουν ανακοινώσεις επί των ανακοινώσεων, μηνύσεις, ξυλοδαρμοί και όλα αυτά τα όμορφα που έχουμε στην Ελλάδα».
«Δεν ασχολούνται τόσο με τη διαιτησία στην Πολωνία»
Ο Παναθηναϊκός το 2014 κατέκτησε τον τελευταίο του τίτλο. Πως το βίωσες όλο αυτό; Το πιστεύατε από την αρχή;
«Όταν παίζεις στον Παναθηναϊκό πάντα έχει στο μυαλό σου και θες να σηκώσεις ένα τίτλο. Αυτό είναι το καθήκον σου. Εγώ έτσι ξέρω, έτσι μεγάλωσα και έτσι ζω. Όταν έπαιζα στον Παναθηναϊκό κάθε χρόνο στο μυαλό μας ήταν συνεχώς ένας τίτλος. Τότε ξέραμε ότι πρέπει να τερματίσουμε όσο ψηλότερα γίνεται στο πρωτάθλημα και γνωρίζαμε ότι ο μόνος τρόπος για μια άμεση επιτυχία ήταν το Κύπελλο. Πιστεύαμε ότι με μια καλή κλήρωση θα καταφέρναμε να φτάσουμε ψηλά, όπως και έγινε. Η μοναδική κάπως πιο δύσκολη κλήρωση που είχαμε ήταν στα ημιτελικά απέναντι στον ΟΦΗ. Εκεί αν θυμάσαι περάσαμε στην παράταση. Φυσικά αφού φτάσαμε στον τελικό το να το πάρουμε ήταν μονόδρομος».
Πως έζησες τον τελικό αυτό;
«Να σου πω την αλήθεια, μακάρι να το ζούσα τώρα. Για να μπορώ να συνειδητοποιήσω πόσο σημαντικό ήταν αυτό που πετύχαμε. Στην ηλικία που ήμουν υπήρχε μια άγνοια, που μπορεί και να με βοήθησε. Υπήρχε ενθουσιασμός, χαρά που σηκώνω ένα κύπελλο με τον Παναθηναϊκό και η αλήθεια είναι ότι πολλά πράγματα δεν τα θυμάμαι. Εννοώ πιο πολύ κατά τη διάρκεια των πανηγυρισμών, διότι από τον αγώνα θυμάμαι κάθε επαφή μου με την μπάλα. Τα συναισθήματα ήταν τόσα πολλά που με είχαν κατακλίσει. Μοναδικές στιγμές θα μπορούσα να πω».
Πάμε στην επόμενη χρόνια λοιπόν. Σεζόν 2014-15 και η δεύτερη με τον Γιάννη Αναστασίου στον πάγκο. Πως ήταν τα πράγματα;
«Η επόμενη χρονιά ήταν δύσκολη. Μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας. Την πρώτη χρονιά έπαιξα δεξί μπακ και πήγαν τα πράγματα πολύ καλά. Την επόμενη πίστευα ότι θα παίξω σέντερ μπακ, δηλαδή στη θέση μου. Είχε έρθει ο Μπούρμπος, ήταν και ο Μαρινάκης και λέω τώρα θα παίξω στην θέση μου. Τελικά όμως στην θέση μου δεν έπαιξα ποτέ. Από τα 36 παιχνίδια που έκανα, μόλις τα 12 έπαιξα ως σέντερ μπακ. Επειδή η χρονιά στράβωσε λόγω του πρόωρου αποκλεισμού μας στο Κύπελλο και της κακής πορείας στο πρωτάθλημα.
«Αξέχαστα τα όσα ζήσαμε στον τελικό κυπέλλου»
Σίγουρα ο κόσμος μπορεί να άρχισε να έχει παραπάνω απαιτήσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι ομάδα βρισκόταν ακόμα σε μεταβατικό στάδιο. Δεν αποκτήσαμε ξαφνικά εκατομμύρια ούτε είχε λυθεί το πρόβλημα. Είχε ανοδική πορεία η ομάδα, αν σκεφτεί κανείς ότι δεν ήμασταν πολύ μακριά από το να το κατακτήσουμε. Μέχρι το ματς της Λεωφόρου ήμασταν άκρως ανταγωνιστικοί, μετά μείναμε πίσω λόγω συγκυριών και λόγω της αφαίρεσης βαθμών».
Αν σου έκανε πρόταση κάποια άλλη μεγάλη ελληνική ομάδα τώρα θα πήγαινες;
«Πλέον μετά από τόσα χρόνια δεν τα βλέπω τα πράγματα τόσο ρομαντικά. Κοιτάω τι θα κάνει καλό στην καριέρα μου και τι θα μείνει στο τέλος γιατί καλώς ή κακώς σε 7 χρόνια από τώρα εγώ μπορεί να μην παίζω και θα πρέπει να συντηρήσω τον εαυτό μου και την οικογένεια μου. Τι θα τρώνε; Οπότε δεν έχει να κάνει ποιος είναι ο Σύλλογος. Αυτό που συμφέρει εμένα θα κοιτάξω. Όπως κάθε ομάδα κοιτάει το συμφέρον της έτσι και ο κάθε παίκτης κοιτάει το συμφέρον του. Η ομάδα είναι εκεί ανεξάρτητα ποιος παίζει. Ο παίκτης πρέπει να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για την καριέρα του».
Το 2016 ξαφνικά πολλά από τα παιδιά που βοήθησαν στο να κατακτηθεί το Κύπελλο αποχώρησαν. Σαν η ομάδα να εγκατέλειψε το αρχικό της πλάνο. Τι έχεις να πεις γι΄ αυτό;
«Κοίταξε να δεις εγκατέλειψαν το πλάνο, το οποίο αναγκάστηκαν να πιάσουν μετά από δύο χρόνια. Για ποιο λόγο να εγκαταλείψεις το πλάνο, το οποίο δύο χρόνια μετά ξανάρχισες από το 0. Θα μπορούσες να μην το εγκαταλείψεις ποτέ και να κάνεις άλλα πράγματα. Δυστυχώς βιαζόμαστε να κάνουμε το βήμα παραπάνω, να χτίσουμε χωρίς να έχουμε τις κατάλληλες βάσεις».
Η έλευση του Αντρέα Στραματσόνι εκτόξευσε το χρέος του Παναθηναϊκού και τον έφερε αρκετά πίσω. Ποια είναι η άποψη σου για τον Στραματσόνι;
«Δυστυχώς τα αποτελέσματα έδειξαν την αλήθεια για το τότε πρότζεκτ. Δεν θέλω να μπω σε παραπάνω λεπτομέρειες».
Τι σημαίνει ο Παναθηναϊκός για σένα;
«Παναθηναϊκό παρακολουθώ, παρακολουθούσα από μικρό παιδί και θα παρακολουθώ και αφότου τελειώσω την καριέρα μου. Είτε αυτό λέγεται μπάσκετ είτε αυτό λέγεται ποδόσφαιρο είτε είναι οτιδήποτε. Το ότι εγώ απομακρύνθηκα έτσι όπως απομακρύνθηκα, το ότι κάποιοι άνθρωποι αποφάσιζαν για μένα εκείνη την εποχή, δεν αλλάζει τα όσα νιώθω εγώ για τον σύλλογο αυτό. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι πρόσωπα. Έχουν περάσει τόσα πολλά πρόσωπα από τότε που έχει ιδρυθεί η ομάδα. Ένας τέτοιος σύλλογος δεν ταυτίζεται με πρόσωπα. Υπάρχουν βέβαια άνθρωποι που έχουν γράψει με χρυσά γράμματα το όνομα τους στην ιστορία του Παναθηναϊκού, όπως ο Παύλος Γιαννακόπουλος και γενικότερα η οικογένεια Γιαννακόπουλου. Εγώ δεν μπορώ να έχω άσχημα συναισθήματα επειδή κάποια άτομα που μετά από λίγο φύγανε, αποφασίσανε κάτι για μένα τότε. Τα συναισθήματα του ήταν τα ίδια».
«Ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από πρόσωπα – Φέρτε μου τώρα ένα συμβόλαιο και υπογράφω ότι θα κλείσω την καριέρα μου στον Παναθηναϊκό όπου και να είμαι»
Θα έκλεινες την καριέρα σου στον Παναθηναϊκό;
«Δώστε μου ένα συμβόλαιο ότι μπορώ να το κάνω αυτό και στο υπογράφω τώρα(σ.σ. γέλια). Τώρα φέρτο μου και το υπογράφω. Όπου και να είμαι. Φυσικά δεν τα ξέρεις αυτά πως πάνε».
Θα ήθελα να στείλεις ένα μήνυμα για τον κόσμο της ομάδας;
«Δυστυχώς ο κόσμος της ομάδας έμαθε να ζει με τις δυσκολίες τα τελευταία χρόνια. Έμαθε να είναι δίπλα στην ομάδα περισσότερο στις δυσκολίες παρά στις χαρές. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού δείχνει ότι η ομάδα είναι μια ιδέα, η οποία δεν έχει να κάνει με νίκες – ήττες αλλά ούτε και πρόσωπα. Ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να είναι εκεί και να συνεχίσει να κρατάει ψηλά τη σημαία γιατί αυτό πρέπει να κάνει».
