Ο Λουκάς Βύντρα δεν έγινε αφίσα στα δωμάτιά μας, δεν μετουσίωσε επαρκώς τις ποδοσφαιρικές μας φαντασιώσεις, κάνοντας «μπορώ» τα «θέλω μας», δεν ευστόχησε ποτέ στην καρδιά μας και, ορισμένες φορές, στοίχειωσε τα όνειρά μας. Όμως… Γράφει ο Αριστοτέλης Μπενόγλου.
Στα 39 μου, θεωρώ ότι είμαι ικανοποιητικά ώριμος για να αντιληφθώ τη σκοπιμότητα ενός χαρακτηρισμού που περιέχεται σε κάποιο κείμενο. Έτσι, όταν ακούω, σε ρεπορτάζ που παρουσιάζει ένα μετεγγραφικό απόκτημα, τις λέξεις «φιλότιμος», «μαχητικός» και «πλεμονάτος» (η τελευταία όταν ξεστομίζεται από το στόμα του Νίκου Αλέφαντου), όχι μόνο δεν αίρονται οι επιφυλάξεις μου, αλλά μου παρουσιάζονται φόβοι, οι οποίοι εκφράζονται από το εξής τοπικό επίρρημα: «Μακριά!».
Ολο το άρθρο εδώ
