Ρε τι… Κυριακάρα ήταν αυτή; Από εκείνες που τόσο είχε ανάγκη ο πράσινος οργανισμός και που τόσο μας είχε λείψει. Τι έκρηξη τρέλας και ηδονής έγινε στη Λεωφόρο, τι χαρά πήραν οι Παναθηναϊκού σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης;
Ο Παναθηναϊκός πανηγύρισε έναν από τους πιο μάγκικους τίτλους του στο βόλεϊ, πήρε κάτι που αν το έλεγες στην αρχή της σεζόν θα σε περνούσαν για τρελό. Εριξε… τάβλα τον αντίπαλό του, βάζοντάς τον μέσα στα φιλέ και έγινε ΞΑΝΑ το αφεντικό στο συγκεκριμένο άθλημα. Ένα πρωτάθλημα που λίγο έλειψε να ΚΛΑΠΕΙ με το νταβατζιλίκι που επιχειρήθηκε προκειμένου να δοθεί ο τίτλος στον Ολυμπιακό στα χαρτιά.
Βλέποντας δε κανείς την εικόνα των δύο ομάδων ΜΕΣΑ στο γήπεδο εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί δεν ήθελαν να κατέβουν οι ερυθρόλευκοι. Ο Παναθηναϊκός λοιπόν πήρε το πρωτάθλημα όμως ως γνωστόν πιο δύσκολο είναι να κρατηθείς στην κορυφή παρά να φτάσεις.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ λοιπόν να υπάρχει επόμενο μέρα για το τμήμα αυτό ακόμη κι αν δεν βρεθεί χρηματοδότης. Και ο τρόπος είναι ένας. Με μέλη!
Από εκεί και πέρα σε ότι αφορά το ποδόσφαιρο όσο σκληρό κι αν ακούγεται αυτό που έγινε στο ΟΑΚΑ ήταν το φυσιολογικό. Εξαίρεση ήταν ότι βλέπαμε έως τώρα. Διότι το λογικό είναι η ομάδα που έχει κίνητρο αλλά και ποιοτικότερο ρόστερ να επικρατεί απέναντι σε μια ομάδα δίχως στόχο και αποτελούμενη από πιτσιρίκια. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν το πάλεψε ο Παναθηναϊκός το ματσάκι. Παρά την ψυχρολουσία, «επέστρεψε» με το γκολ του Κουρμπέλη και είχε τις φάσεις με αποκορύφωμα το τετ α τετ του Καμπετσή να προηγηθεί αλλά δέχτηκε την χαριστική βολή στο 43’.
Με διπλό λάθος. Της άμυνας και του… διαιτητή. Είναι ΚΑΝΟΝΑΣ ότι το τράβηγμα μπλούζας τιμωρείται με φάουλ, αλλά όλοι έχουμε καταλάβει πως για τον Παναθηναϊκό ισχύουν ΑΛΛΟΙ κανόνες. Από εκεί και πέρα η ΑΕΚ το γύρισε στο ταμπούρι και το κατενάτσιο, ξέρει κιόλας καλά να αμύνεται και ο γάμος σχόλασε. Ο Παναθηναϊκός ήθελε αλλά δεν μπορούσε να επιστρέψει εκ νέου, δεν είχε την απαιτούμενη συγκέντρωση κάτι που φάνηκε από τον τρόπο που μπήκε ο Κουρμπέλης στη φάση του πέναλτι.