Εδώ είμαστε και πάλι. Αφήνοντας μια – δυο να περάσουν όχι λόγω φόρτου εργασίας ή… βαρεμάρας αλλά επειδή δεν υπάρχει λόγος να επαναλαμβανόμαστε.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν βρέθηκε ξανά στο ίδιο έργο θεατής. Σε αυτό που βρίσκεται εδώ και 25 χρόνια. Με τη διαφορά βέβαια ότι αυτή την εποχή δεν υπάρχει και λόγος να γίνονται όλα αυτά. Δεν διεκδικούν κάτι στα πλέι οφ οι πράσινοι. Παντελώς αδιάφοροι είναι, με «τελειωμένο» προπονητή παίζουν και με παιδάκια, καθώς οι βασικοί σκόρπισαν δεξιά και αριστερά. Επομένως τι ακριβώς θέλει να τους πει ο… ποιητής; Μιλάμε ότι στο διάστημα αυτό τα έχουμε δει ΟΛΑ. Όχι πως νωρίτερα πήγαινε καλύτερα το πράγμα, απλά τώρα παραήταν εξόφθαλμο με την έννοια ότι δεν «απειλείς» κανέναν.
Από την πρεμιέρα με τον Τζήλο, τα ακυρωμένα γκολ του Καμπετσή με ΟΦΗ, Αρη, έως τον Κομίνη και τον Βρέσκα η «πριονοκορδέλα» πάει σύννεφο. Ένα απίστευτο μένος σε βάρος του τριφυλλιού αλλά και ένα «μήνυμα» εν όψει της νέας σεζόν. Οι πράσινοι φτιάχνουν ήδη την ομάδα για του χρόνου, έχουν πραγματοποιήσει αρκετές και καλές μεταγραφές είναι όμως σαφές ότι άδικα κουράζεται ο Ρόκα με… λεπτομέρειες. Η… ουσία είναι αλλού και αν δεν λύσει το θέμα με τη διαιτησία ο Παναθηναϊκός, αν δεν βρει την άκρη όπως την βρήκαν και οι άλλοι ή όπως νομίζει τέλος πάντων τότε δεδομένα τζάμπα καίει η λάμπα. Δεν γίνεται να κερδίζεις ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ και τους διαιτητές. ΟΚ, συνέβη στη Θεσσαλονίκη αλλά όλοι ξέρουμε ότι ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Δεν γλίτωσαν άλλες κι άλλες και σαφώς καλύτερες ομάδες του Παναθηναϊκού, η συγκεκριμένη θα την σκαπουλάρει;
Για να μην μπερδευόμαστε δεν λέμε ότι είναι όλα καλά και μας φταίει η διαιτησία. Λέμε ΞΕΚΑΘΑΡΑ ότι το ένα πρέπει να συνδεθεί με το άλλο αλλιώς δεν πας πουθενά. Από εκεί και πέρα να πούμε δυο λόγια και για το αγωνιστικό. Την Κυριακή τελειώνουν τα πιο αδιάφορα μα και πιο περίεργα και άχαρα πλέι οφ της ιστορίας για το τριφύλλι. Είναι θετικό για την ομάδα και αξίζουν συγχαρητήρια στο Δώνη για το γεγονός ότι μπόρεσε με τα… ψέματα (σχήμα λόγου) να κρατήσει την αξιοπρέπεια σε υψηλό επίπεδο. Είναι αλήθεια πως στο Καραϊσκάκη πολλοί τρομάξαμε. Όχι μόνο για το συγκεκριμένο ματς αλλά για όσα θα ακολουθούσαν. Η ομάδα έμοιαζε εντελώς άδεια, οι αγωνιστικές που επέμεναν ήταν κάμποσες και τα ματς με ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό εκ νέου και ΑΕΚ που ακολουθούσαν έφταναν και περίσσευαν για να γράψεις καμιά μεγάλη ήττα και (αρνητική) ιστορία.
Ευτυχώς δεν έγινε τίποτα απ’ όλα αυτά και το «μαρτύριο» τελειώνει χωρίς άλλες πίκρες. Ο Δώνης φεύγει και μόνο… χάος δεν αφήνει στον Πογιάτος. Ειδικότερα τις τελευταίες εβδομάδες φάνηκε ότι οι πιτσιρικάδες έχουν μέλλον, ενώ η γενικότερη εικόνα του Παναθηναϊκού είναι μια μαζεμένης και δουλεμένης ομάδας και όχι μιας που θα πρέπει να χτιστεί ξανά από το μηδέν.
