Μια ουρά. Που πάλλεται. Με τους σάρκινους πνεύμονές της να δίνουν μάχη με τον επίμονο (παρά το γεγονός πως έχουμε μπει πια στον Σεπτέμβρη) ήλιο και την αδημονία να τους ανατροφοδοτεί. Θα φτάσουμε. Διάολε, πρέπει να φτάσουμε.
Χριστέ μου, σκέφτεσαι, δεν έχω δει πιο μεγάλη ουρά στην ζωή μου.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
