Οκ, ισοπαλία από ισοπαλία διαφέρει, αρκεί να εστιάσεις στην εικόνα. Δεν έχει καμία σχέση ας πούμε η εμφάνιση στη Λάρισα από αυτή στην Κρήτη. Στην παρούσα φάση όμως εκείνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα και το… κοντέρ γράφει ότι ο Αρης (που βάσει λογικής κυνηγάς) έχει 12 βαθμούς και εσύ δύο. Κάπου εδώ τα λόγια είναι περιττά…
Ο Παναθηναϊκός έβγαλε αντίδραση, ήταν βελτιωμένος στο Ηράκλειο σε σχέση με τα προηγούμενα ματς, αλλά τα τρομερά ατομικά λάθη στην άμυνα και τα άχαστα που χάθηκαν μπροστά του κόστισαν τη νίκη και του έδωσαν με το ζόρι την ισοπαλία στο φινάλε χάρη στο γκολ του Μακέντα.
Ένα δικό τους παιχνίδι έχασαν οι πράσινοι που τόσο το είχαν ανάγκη σε αυτό το νέο ξεκίνημα που επιχειρούν. Μπορούσαν να το καθαρίσουν από το πρώτο 20άλεπτο, αλλά δεν το έκαναν. Δέχτηκαν ένα γκολ από το πουθενά και από τραγικό λάθος του Χατζηγιοβάννη, πήγαν να το γυρίσουν τούμπα σε δέκα λεπτά στην επανάληψη όμως μετά το χαμένο πέναλτι του Μακέντα άρχισαν τα ίδια. Οποιος ήθελε έπαιρνε κεφαλιά μέσα στην περιοχή, ο Διούδης έκανε δυο φανταστικές αποκρούσεις όμως η τρίτη ευκαιρία του ΟΦΗ ήταν και η… φαρμακερή.
Από αύριο το τριφύλλι αλλάζει σελίδα με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Μπόλονι. Θα έχει τρελή δουλειά ο Ρουμάνος, ειδικά στον τομέα της νοοτροπίας. Διότι επιμένω ότι το υλικό του Παναθηναϊκού δεν είναι αυτό που φαίνεται, απλώς ο καθένας κάνει του κεφαλιού του.
Ο υπηρεσιακός τεχνικός του τριφυλλιού δεν χρειάστηκε να κάνει πολλά. Απλώς τα βασικά. Έστησε ορθολογικά την ομάδα προσαρμόζοντας το σύστημα στις δυνατότητες του ρόστερ που είχε στα χέρια του, δηλαδή σε ένα 4-4-1-1. Ο Παναθηναϊκός σαφώς και «τσούλησε» καλύτερα, η εικόνα του δεν είχε καμία σχέση με το παρελθόν όμως το αποτέλεσμα μετράει και δεν τον δικαίωσε.
Το δυστύχημα για τον Παναθηναϊκό είναι ότι δεν έχει χρόνο, για τον απλούστατο λόγο ότι φέτος έχει ΣΤΟΧΟ. Έστω και πολύ μικρό σε σχέση με το ειδικό βάρος του συλλόγου. Φέτος το τριφύλλι επιβάλλεται να βγει Ευρώπη και οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη θα είναι τραγική.
